Ertesi gün, Aderon ve birkaç hizmetçi bir kucak dolusu örnekle ona geldi. Uzun süre açıklamasını dinledi. Yeşilimsi parıltılı engebeli bir cam, pürüzsüz ve berrak bir cam, gümüşi ışıklı kaba ama güzel bir cam… Kendi artılarını ve eksilerini anlatan Aderon, kısa sürede kumaşlara yöneldi. “Ziyafet salonundaki perdeler için kalın kumaş kullanmak daha iyidir. Maun nasıl? Altın iplikle işlenmiş gül desenli maun perdeler hayal edin. Ziyafet salonunu çok lüks göstereceğini düşünüyorum. Altın ipek perdeleri de tercih edebilirsiniz. Altın perdeler, bir kraliyet sarayının ziyafet salonuna bile rahatça sığar. Süslü, yine de mütevazı ve zarif. " Max, çok sayıda kumaş parçası arasında telaşlı bir şekilde tarandı. Rudis, Aderon'un getirdiği örneklere bakarken dikkatlice çay tepsisini yere bıraktı. Yeni bir çift gözden yardım almaya karar verdi. "R-Rudis, ne düşünüyorsun?" “… Maalesef pek sanatsal zevke sahip değilim hanımefendi” diye yanıtladı. Şaşkın ifadesini gören Max, ona daha fazla soru soramadı ve gözlerini masaya dikti. Bir an düşündükten sonra nihayet gül desenli maun perdeyi seçti. Perdelerin ucunda altın püsküller ve ortasında karmaşık işlemeler vardı, bu da onu oldukça pahalı hale getiriyordu. Perdeleri seçtikten sonra her şey oldukça kolaydı. Yere, perdelerle birlikte kırmızı bir halı ve duvarların üzerinden asmak için beyaz bir ejderhaya binen efsanevi bir şövalye Uigru'nun bir duvar halısı yerleştirmeye karar verdi. "Katlarla ilgili bir fikriniz oldu mu hanımefendi? Onları mermer fayanslarla değiştirmek ister misiniz? " "Ben-bu büyük bir yapısına yol açacak, o yüzden bunu düşünmek için d-daha fazla zamana ihtiyacım var." "Acele etmeye gerek yok hanımefendi. Her halükarda şehirden malzemelerin teslim edilmesi biraz zaman alacak, bu yüzden bunu düşünmek için zaman ayırın. " Max başını salladı, karara itilmiş olmasına sevindim. Daha sonra tüccar, avizenin minyatür bir modelini çıkardı. Avuç içi büyüklüğündeki küçücük şeye bir ünlem işareti koyduğunda, masanın üzerine mermerden yapılmış birkaç model dizdi. Arka ayakları üzerinde duran bir tek boynuzlu at, kanatları geniş bir ejderha, kükreyen bir aslana binen zırhlı bir şövalye ... Max, kapı vurulduğunda son derece incelikle modellenen figürlere hayran kaldı. Kişiye girmesini emrettiğinde, Rodrigo kapının arkasında belirdi. "Madam, efendinin çağırdığı terzi sizin için hazır." "T-terzi mi?" Başını yana eğdi. Riftan'ın kendisine yeni bir elbise yaptıracağına söz verdiğini hatırladı. Max başını tüccara çevirdi ama Aderon çoktan örneklerini kaldırıyordu. Haftanın ilerleyen saatlerinde geri geleceğim hanımefendi. Ah, karar vermek için rakamları sana bırakacağım. " "Zamanını boşa harcadığım için üzgünüm." "Ah, lütfen! Sorun değil hanımefendi. Sana ne zaman uyarsa geri gelebilirim. " Tüccar kaleyi terk ettiğinde, hizmetçilerle birlikte soyunma odasına yürüdü. Bir yığın havalı kumaş, renkli iplik çileği ve bir dokuma çerçevenin ortasında kırklı yaşlarında sıska bir adam ve otuzlu yaşlarında bir kadın duruyordu. İkisi doğruldu ve Max içeri girerken saygıyla eğildi. "Sizinle tanışmak bir zevk hanımefendi. Benim adım Roan Serus. Bu karım Linda Serus. Size elbise dikme şerefine sahip olduk. " "Tanıştığımıza memnun oldum," diye mırıldandı Max cevap olarak. "Lord, fiyatı ne olursa olsun, size uyan güzel elbiselerin sayısını yapmamızı emretti. Tercih ettiğiniz herhangi bir stiliniz var mı? " "zihmimde belirli bir şeye sahip değilim." "O zaman size şu anda neyin trend olduğunu memnuniyetle göstereceğiz." Terzi çantasından bir parşömen çıkarıp ona uzattı. Max, rüya gördüğünden emin olarak sarı parşömen kağıdındaki çizime baktı. Karalanmış heykelciklerin ne olduğunu anlamamasına rağmen, kendini her dakika daha heyecanlı buldu. Rosetta'yı birçok kez terziler ve terzilerle çevrili gördü, ama daha önce bunun ortasında hiç durmamıştı. Max, terzinin açıklamasını dinlerken, kendini ölçtüğü, farklı kumaşları inceledi ve şapka, peçe ve kemer denedi. Aynaya baktığında, gerçekten düzgün bir hanımefendiye benzeyen ışıltılı gözlere sahip bir bayan gördü. Tavana dokunacak kadar uzun sivri bir şapka ve çeşitli aşırı süslü aksesuarlar takıyordu; daha önce hiç bu kadar aptal görünmediğini düşündü. Şapkasını nazikçe çıkarırken, "Daha küçük bir ş-şapka d-daha iyi olur," dedi. Terzi başını salladı ve parşömene bir şey yazdı. Üç elbise yapmaya karar verdikten sonra soyunma odasından çıktı. Aktivitelerin telaşı zamanının çoğunu almıştı ve gün batımının başlaması daha erken değildi. Max, görevleri bittikten hemen sonra odasına döndü. Hayatında hiç yapmadığı şeyleri başarmaya çalışırken hâlâ yüreğinde karıncalanma hissi. Sandalyeye oturdu ve yorgun omuzlarına masaj yaptı, gerginlikten bütün gün gerildi. Bakışları odanın etrafında döndü ve göze çarpmayan küçük vazoyu pencerenin yanına indirdi. Çiçek tomurcukları dünden biraz daha fazla çiçek açtı. Çiçeğe bakmaya devam eden Riftan'ın görüntüsü aklında belirdi. Tuhaf bir adam, o ... Onu ilk gördüğünde, bir kadın için tarlada kır çiçekleri toplayacak biri gibi saldırmadı. Croix kalesinde bir salonun ortasında duygusuz bir yüzle ayakta dururken gördüğü adam, misafir bir konuk gibi değil, davetsiz bir misafir gibi görünüyordu. Kim soğuk adamın içinde böylesine nazik bir tarafı olduğunu düşünebilirdi? Bana çok nazik davrandı… Gerçek olamayacak kadar iyi. Yüzü bulutlandı. Çiçekler, elbiseler, kibar insanlar, nazik bir koca. Bir günde her şeyin bu kadar çok değişmiş olması oldukça sinir bozucuydu. Bir sonraki an, Croix kalesinin soğuk kiremitlerinde uyanacağından korktu, babasının vinci onun üzerinde belirdi. Max omuzlarını titreyen bir şekilde tuttu, genellikle karmakarışık düşüncelerinde bir parça umut kaynaşıyordu.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
