Bu sözlerin devamını duyamadan yere yıkıldı. Bedeninin ağırlaştığını hissetti…
“Hey, Hisao-chan! Kalksana! bak hiç duyuyor mu! Kalk yerine yat len!”
Sugiyama aniden oturduğu yerden sıçradı. Önünde pis pis sırıtan Nishida Yoshiyuki’yi gördü. Sugiyama kendini sakinleştirdi sonra geri yerine oturdu.
Yoshiyuki kalıplı bir sokak serserisidir ve Sugiyama’nın çocukluk arkadaşıdır. Düzenli olarak saçlarını sarıya boyatır ve milletten haraç keser. Arada mahalle kavgalarına karışır ve bazen paraya ihtiyacı olanlara yüksek faizle borç verir. Yani kendisi düz bir orospu çocuğudur. Ama Sugiyama’ya -genelde- zararı dokunmaz.
“Nası’ gidiyor? Hala rüya şeysileye mi uğraşıyorsun?”
“Sen uyandırmadan önce evet.”
“İlerleme var mı peki?”
“Sanırım...Var.”
“Bi’ ara beni de şu geyikle tanıştırmalısın.”
Sugiyama, Yoshiyuki’nin söylediklerini duymazdan gelip oturduğu sıradan kalktı ve sınıftan çıkıp tuvalete doğru yöneldi. Yoshiyuki de peşine takıldı. Sugiyama uykusunu açmak için yüzünü yıkarken Yoshiyuki de saçlarını tarıyor ve dipleri çıkmış mı diye kontrol ediyordu. Yan gözle Yoshiyuki’ye baktı.
“İşler nasıl gidiyor?”
“Bilirsin işte.Her zamanki gibi dalgalı. Festivalden sonra biraz düzlüğe çıkarız. Ufak bir miktar alacağım var onu alsam çok iyi olur.”
Sugiyama hafifçe iç çekti ve düşündü
“Bu çocukta tam bir esnaf ruhu var.”
Sugiyama musluğu kapattı ve saçını son bir kez düzeltti. Tuvaletten çıkarken aynada kendine bakmakla meşgul olan Yoshiyuki’nin omzuna dokundu. Konuşmalarına koridorda devam ettiler.
“Bu arada sabah niye koşarak okula geldin?”
“Bisikletim çalınmıştı ve ben de yürüyerek gelmek zorunda kaldım.”
“Bu cevabın sorumu cevaplamıyor ki Hisao-chan.”
“Senin aksine ben derslere zamanında girmeye çalışan sorumluluk sahibi bir öğrenciyim Yoshi-kun...”
“Hangi sorumluluk sahibi öğrenci çantasını evde unutur ki”
“O… ayrı bir konu… Bi’ saniye! Sen benim koşarak geldiğimi nasıl biliyorsun?! Yoksa sen...”
“Evet… doğru bildin!”
“Bu bir kıyamet alameti olmalı!”
“Ben, Nishida Yoshiyuki, okula zamanında geldim!”
“Okula erken gelmek zorunda sana kaybedeceğim aklımın ucundan geçmezdi...”
“İstersen Yoshiyuki-Senpai’n sana özel ders verebilir.”
“İhtiyacım olan özel ders değil...Yeni bir bisiklet.”
“Hmm...Aslında o konuda da yardım edebilirim. Eski bisikletimden kurtulmayı planlıyordum. İstersen sana verebilirim.”
“Gerçekten mi!”
“Evet. Hem de oldukça ucuza. 15,000 Yen...”
Sugiyama kafasını öne eğdi
“Senin bu vermek değil. satmak oluyor...”
Boş boş Konuşmaya devam ederlerken okulun dışına doğru yol almaya devam ettiler. Farklı yönlere gidecekleri yola geldiklerinde ise Sugiyama şu soruyu sordu.
“Mutsukabe Tapınağı ne tarafta kalıyor biliyor musun?”
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
