O zaman neden eli kaydı…?

Onun güzelliğine iltifat ettiğini duyunca şaşırmış olamazdı, daha önce bunu sık sık duymaktan bıkmıştı.

Kalbi hızla çarpıyordu.

Yelena hiçbir şey olmamış gibi konuştu.

"Peki ya ben güzelim? Orada bitirmeyi planlamadın, değil mi?”

“…”

Amacı buymuş gibi görünüyordu orada bitirmeyi planlamıştı.

Dük Mayhard'ın yüzü, soğukkanlılığını yeniden kazanmış gibi görünürken yeniden kızardı. 

"Ayrıntılı anlat. ne kadar güzelim Neresi?"

Dük Mayhard'ın dudakları sımsıkı büzüldü.




Yelena onun tepkisini oldukça eğlenceli buldu. Sadece büyüleyici, aslında.

Büyük olasılıkla, başkalarına iltifat etmekte bu kadar zorluk çeken gördüğü ilk erkekti.

Özellikle çoğu insan için görünüşe iltifat etmek en kolayı olduğu için.

"Gümüş saçların... muhteşem."

"Ve?"

"Gözlerin güzel."

“Daha spesifik olarak?”

"Rengi canlı ve parlak."

Dük Mayhard, Yelena'nın isteği üzerine konuşmakta güçlük çekti.

Başkaları bu tür zorunlu iltifatların hoş olmadığını düşünmüş olabilir ama Yelena hiç de öyle hissetmiyordu.

Yelena'nın iltifat edilecek bir tarafı olmadığını söylemek yerine… Bunun yerine, garip olan ve onu övmekte zorlanan Dük Mayhard'dı.

'Şimdiye kadar hayatında başkalarını övmemiş olabilir mi?'

Bu doğru olabilir mi?

Yelena'nın kafası karışmış olsa da, düşününce, bir dereceye kadar mantıklı geldi.

Yelena gözlerini kıstı ve bu makul şüpheleri kendine sakladı.

Yelena'nın ifadesini nasıl yorumladığından emin olmayan Dük Mayhard, konuşmadan önce ağzının içinde bir şeyler mırıldandı.

"Senin parmakların."

'Parmaklarım?'

Yelena'nın gözleri büyüdü.

Dük Mayhard kelimeleri hemen devam ettirmedi.

Dudakları kıpırdadı ama son anda sözlerini değiştirip beceriksizce cümleyi bitirmiş gibiydi.

"…Onlar sevimliler."

Yelena gözlerini kocaman açarak kırpıştırdı.

Dük Mayhard'ın parmaklarının güzel olduğunu söylemeye çalışıp çalışmadığı Yelena için önemli değildi.

Yelena derin düşüncelere daldı.

'Çok mu şey istedim?'

Dük, Yelena'nın parmaklarını iltifat etmeye başvurmak zorunda kaldığı övgülerinde ne kadar eksikti…?

Onun kızardığını görmek istese de, bunun onun için ne kadar zor olduğunu görünce kendini suçlu hissetti.

"Teşekkürler.Tüm bu övgüler için.”


Yelena onu acısından kurtarmaya karar verdi.

Dük Mayhard'ın rahatlamış görüneceğini düşündü ama şaşırtıcı bir şekilde sakin görünüyordu.

Yelena onun yüz ifadesini incelerken bilinçsizce başka bir şeyin daha derinlerine inmeye başladı.

Dük'ü sessizce gözlemlerken Yelena'nın gözleri onun daha küçük ayrıntılarını yakalamıştı.

Örneğin, yüksek ve dengeli burnu ve temiz alnı.

Orta derecede derin gözleri ve filtrumu* güzel bir genişlikteydi.

*ED/N: Filtrum, burun tabanından üst dudağa uzanan dikey girintidir.

Biçimli dudakları, narin ve temiz tıraşlı çenesi…

'Ah?'

Yelena şaşırmıştı.

Bir dakika ne?

Neydi o?

Eğer hayal görmüyorsa, kocası aslında oldukça yakışıklıydı…

Yelena utanarak gözlerini kırpıştırdı ve "B-benim adım" dedi.

“…”

"Benim adım ne?"

Rastgele bir soru atmış olmasına rağmen, neden…

Depresifti.

Yelena, sorusunun geçerli görünmesini sağlamak için lafa karıştı.

"Ah, bir düşününce bana adımla hitap etmedin, değil mi? Bu mutlaka adımı bilmediğin anlamına gelmez, sadece emin olmak için."

"Yelena."

"Soyadını ekleyeyim mi? Yelena Sorte. Şimdi… Yelena Mayhard.”

Yelena'nın kalbi çarpmaya başladı.

Yelena, sanki sürpriz bir saldırıya uğramış gibi bu duyguya ne demesi gerektiğinden emin değildi.

Buna rağmen, zihni hayal gücünü çalıştırmaya başladı.

" kulağa hoş geliyor."

Adını ondan duymak kesinlikle beklediğinden daha kötü gelmemişti.

Beyni kendi hikayesini örerken sıra ağzına geldi.

 

“… Bu istediğim son bir şey. Yalnız kaldığımızda bana adımla hitap et.”

…Son bir şey. Yalnız kaldığımızda bana adımla hitap et????? .

Az önce ne dedim?

Yelena'nın beyni bu kelimeleri ancak onlar çıktıktan sonra kaydetti.

Gözleri kararmış olsa da, bu sözleri geri almak için çok geçti.

Daha büyük sorun, Yelena'nın bunun olmasını istememesiydi. Sadece planın önüne geçecekti.

Her neyse.

Yelena fazla düşünmeyi bırakt ı ve masadan aşağı atladı.

"Şimdi ayrılacağım! Bana zaman ayırdığınız için teşekkür ederim!”

Gerçi hiç düşünmeden içeri dalıp ondan zamanını alan Yelena olmuştu.