"Yüksekten korkmasam bile, bu yine de korkutucu!" Kana gideceği yere baktı ve titredi.

 İçinde biraz korku hissetse de, pençelerini dağın yamacına sapladı ve onu terbiye etmeye hazırlandı. "İşte hiçbir şey yok!"

 Kana, üzerinde bulunduğu çıkıntıyı geçerek derin bir nefes aldı ve yavaşça uçurumdan aşağı inmeye başladı. Vücudunu uçurumun yüzeyine yasladı ve pençelerini derine saplayarak yavaşça en yakın çıkıntıya doğru ilerledi. "Kendimi salyangoz gibi hissediyorum... Neden bu kadar uzun sürüyor!"

 En yakın çıkıntıya tırmanması, sanki zamandan daha yavaş ilerliyormuş gibi hissettirdi. Daha da kötüsü, ara sıra şiddetli bir rüzgarın dağa çıkıp onu neredeyse duvardan aşağı savurmasıydı. "Bundan sonra biri beni dağa tırmanmaya davet ederse yemin ederim suratına bir kuyruk yer. Öyle bir kırbaçlarım ki onları kendi anneleri bile tanıyamaz. Bunun tek güzel yanı Tüm günümü yiyecek arayarak veya nahoş insanlardan saklanarak geçirmektense bunu yapmayı tercih ederim. O günler hiç eğlenceli değildi. İnsanlar gerçekten özüne kadar çürümüş. Kaç kere neredeyse satılacağımı, dövüleceğimi veya tükürüleceğimi bilmiyorum. O pisliklerin yanında.Sanırım bu durumların herhangi birinden kaçabildiğim için bile şanslıydım.Ama kaçmayan bir kaçını tanıyorum... Gerçek yaşıma kıyasla çoğumuzun on yaşında olduğumu düşünmesi iyiydi.

 "Belki de burası aslında cennettir ve benim geldiğim yer cehennemdi... Ama öyle olsaydı, lanet olası bir duvara sıkışıp kalacağımı sanmıyorum! Ah! Neredeyse oradaydım!" Kana, bir sonraki çıkıntıya yakın olduğunu görünce mutlu bir şekilde bağırdı. Daha önce giydiğinden çok daha küçüktü.

 Kana sonunda bir sonraki çıkıntıya ulaştı, duvardan itti, vücudunu havada döndürdü ve arka ayakları üzerine indi.(ÇN:Yavar harada takla atarak yere kondu dememek için bin takla attı heralde:D) Sol patisini kalçasına dayadı ve sağ patisiyle V işareti yaparak göz kırptı... Gerçekten tuhaf bir pozdu.

 *Koklamak!* *Koklamak!*

 *Koklamak!* *Koklamak!*

 "Tatlı bir koku alıyorum..." Kana etrafına bakındı ve uçurumun kenarında büyüyen bir grup çalı gördü. Bahsedilen çalıların üzerinde, Kana'ya çok tatlı kokan, gökkuşağı renginde büyük yuvarlak meyveler vardı. "Hmmm... Zehirli olup olmadığın konusunda hiçbir fikrim yok ama sanırım sana bir şans verebilirim."

 Kana arka ayakları üzerinde ayağa kalktı ve meyveye ulaşmaya çalıştı ama ne yazık ki çok küçüktü. "Uhg! Neden bu kadar yüksek! Ya kuyruğumun üzerinde dengede durmaya çalışırsam ve sonra... Ahhh!"

 Kana ağırlığını kuyruğuna vermiş ve gökkuşağı meyvesine zar zor dokunabilecek kadar yüksekte dengede durmaya çalışmış ama onu tutmak için biraz daha gerinmeye çalışırken dengesini kaybetmiş. Ne yazık ki, çalıların kendisinin iki katı büyüklüğünde küçük, gizli bir mağarayı kapsadığını fark etmemişti. En kötü yanı, girişin düz olmamasıydı, aşağı inen dik bir yokuştu. Kana devrildi ve dik yokuştan aşağı yuvarlandı, birçok kayaya ve her iki taraftaki duvarlara çarptı. "Ah! Ah! Kahretsin! Sanırım popomdan yukarı bir şeyin çıktığını hissettim!"

 Kana bir süre takla attıktan sonra nihayet yüksek bir gümbürtüyle dibe ulaştı. Her yeri ağrıyan Kana yavaşça ayağa kalktı ve uzuvlarını kontrol etti. "Neyse ki hiçbir şey kırılmadı. Ayrıca herhangi bir kesik ya da sıyrık da yok gibi görünüyor. Her şey içinde en çok popom ağrıyor!"

 Kana kıçına baktı ve... "Kıçımda lanet bir kaya var! Komik bir şey hissetmeme şaşmamalı. Küçük kertenkele anal bekaretimin lanet bir kaya tarafından çalındığını düşünmek. Şimdi bakıyorum da öyle görünüyor. sanki ben bir kızmışım gibi… bekle, buradaki meselenin dışında, bunu nasıl çıkaracağım!?"

 Zavallı küçük kertenkele kız uzandı ve büyük bir çabayla kendini içinde bulunduğu kötü durumdan kurtardı. Ayağa kalktı, yanaklarını sıktı ve rahat bir nefes aldı. "Tanrıya şükür kırılmamış. Yeni bir dünyada ilk günüm ve iki bekaretimden birini çoktan kaybetmiş olduğumu düşünmek... Kimse görmediği sürece yine de evlenebilirim, değil mi? "

 Tüm tozu atmak için vücudunu sallayan Kana, sonunda çevresine bir göz attı. Karanlık, loş mağarada zerre nem yoktu. Aşağıdaki siyah uçurumdaki sonsuz karanlık ile sadece büyük bir mağara. Bu inişin ötesinde, iki alanı birbirine bağlayan pek güvenli görünmeyen eski bir ahşap köprünün bulunduğu başka bir mağara alanı vardı. Ancak Kana'nın dikkatini en çok çeken bunların hiçbiri değildi; mağaranın diğer kısmında oturan mağara kayaya oyulmuş büyük tapınaktı.

 "Neden bir şey beni çağırıyor ve o tapınağa girmemi söylüyor gibi hissediyorum?" Kana başını sallamadan önce tapınağa sertçe baktı. "Siktir et, muhtemelen bir hayalet ya da bir hayalet ya da bir hayalet ya da beni yemeye çalışacak bir şey. Benim küçük kertenkele bedenimi yemen sana göre değil! dağ!"