O gün eve ana caddeden gitmeyi tercih ettim.
Bu sadece anlık bir hevesti, ve çok nadiren yaptığım bir şeydi.
Her gün görmekten bıktığım, binaların ardı ardına sıralandığı caddede tahta bir kütük gibi yürürken birisi yere çakıldı.
Genelde duyulmayan bir ezilme sesiydi bu.
Kaldırımda kırık dökük şekilde uzanan kişi bariz ki bir binadan düşerek ölmüştü.
Kızılca bir renk yavaşça betona sızdı.
Ondan geriye kalanlar koyu siyah saçları ve solgun, ince, kırılmış gözüken uzuvlarıydı.
Ve o niteliksiz, ezilmiş suratı.
Tüm bu manzara bana ezilmiş bir çiçeği anımsattı, kalın ciltli bir kitabın kapakları arasında dümdüz edilmiş.

Muhtemelen yalnızca boynu bir fetüs gibi bükülmüş ceset bana dökülmüş bir zambak gibi göründüğü içindi.

／Kuşbakışı Manzara (Thanatos) -Fujoh Kirie-