Yaşayan Aeonik Hazine, onu ele geçirmeye çalışan daha tehlikeli düşmanlardan birinin son nanosaniyede başarısız olduğunu ve elinin sadece birkaç santim uzakta olduğunu hissettiğinde, aslında böyle bir duygu ifade etti!
Bu yüzden neşeyle titreşirken, başka bir Çözülme patlaması hazırladı.
Ama... tam bu sırada Noah’ın ifadesiz yüzü heybet ve şeytanlıkla parladı.
Az önce zorla durdurulan beceri, ona tüm kaynak rezervlerinin iki katını veren bir beceriydi.
Bu yüzden, her ne kadar yanına yaklaşan diğer herkes gibi o da Crimson EXTREMITY Panacea’dan uzaklaştırılacak gibi görünse de...
"Aeonik Anti-Mana."
...!
Patlayan bir hiçlik kütlesine yaklaşacak herhangi bir varlığa meydan okurcasına sessizce seslendi!
Önündeki alaycı Crimson Panacea’ya gelince, ağır bir karanlık her şeyi sararken, ona doğru konuşurken, lemniscate sembolleriyle dönen keskin gözleri parladı.
"Sana... bir ders verilmesi gerekiyor."
WAA!
Ayçiçeğine benzeyen değerli ışık kümesi, serbest bırakmak üzere olduğu Çözülme darbesi görünüşte hiçlikte kaybolurken, titredi, ifadesi şok ve alarmı tasvir ediyordu!
Ortaya çıkan dahi Torunlar’a gelince...
Yutan karanlık çiçek açmaya başladığı anda ruhları parladı, bedenlerini geriye doğru iterken, kendi benzersiz güç dalgaları bedenlerinin önünde patladı - hiçlik alanı tarafından kaplanmadıklarından emin olmak için ellerinden gelen her şeyi yaptılar!
Erikson, bu yeteneği uzaktan gördüğünde yüzünde sert bir ifade belirmişti ve bu yeteneğe hazırlanırken, yakın zamanda onunla yüzleşmek zorunda kalacağını biliyordu.
Üzerindeki plaj tişörtü neredeyse yırtılırken, kasları patladı, altın bir ışığın ipucunu taşırken, etrafında şeffaf bir güç oluştu!
Yutan hiçlik kütlesine doğru, elleri büyük bir alkışla bir araya geldi ve fahiş ruh değerlerini çarpıtılmış bir olasılık şeklinde serbest bıraktı.
Yutan karanlığa karşı savaşmak zorunda değildi, sadece onu kaplaması ihtimalinin %0’a yakın olmasını sağlamak zorundaydı!
Ve böylece dairesel yutan karanlığın yayılamayacağı bir alan vardı - bozulmamış altın ışık dalgaları Erikson’un etrafını sararken, ruh değerlerinin ne kadar hızlı tükendiğini hissettiğinde, sertleşti.
EXTREMITY Panacea’yı korumakla görevli olan yakınlardaki Çözülme Leviathanlar’ı, hiçliğin ışığıyla sarıldıklarında ağır gözlerle parladılar!
Ayame ve aynı kalibredeki diğerleri, bu karanlığın kendilerini kaplamasına izin vermezken, karanlığın ilerleyişinden kaçmak veya onu durdurmak için kendi benzersiz yöntemlerini kullandılar!
Hiçbiri... ama belli bir Torun.
Pembe cübbesi uzayda görkemli bir şekilde dalgalanıyordu.
Elindeki beyaz kılıcı bir kenara bırakırken, pembe çizgiler taşıyan koyu renk saçları, kozmik ihtişamın telleri gibi parıldıyordu.
Yaklaşan karanlığa doğru, gözleri titrerken, ondan bir derinlik havası yayıldı, bir şeyi doğrulamaya çalışırken, zihni görünüşte defalarca değişti!
Ardından, bu varlık... ellerini göğsünün önünde bir araya getirirken, tamamen hareketsiz kalırken, gözbebekleri olan yapraklar parladı.
Daha sonra, tek bir akkor Plum Yaprağı vücudunu kaplamak için patladı, bu varlık... aslında hiçlik kütlesi içinde yutulmayı seçti!
WAA!
Diğerleri kaçarken, ya da ilerleyişini durdururken, Atlas’ın vücudu, Aeonik Anti-Mana tarafından kaplandığı için hareketsiz kaldı.
---
Hiçliğin bir bölgesinde.
Uzay ve zamanın dışında var olan varlık yapımı bir alanda!
Crimson bir EXTREMITY Panacea, ışığı vücudunun etrafında hızla azalırken, titredi, etrafındaki korkunç bir güç onu tamamen yutmakla tehdit ederken, Çözülme hissini ve diğer her şeyi kaybetti!
Selefleri, bir EXTREMITY Temelini inşa etmek için başkaları tarafından emildiğinde, en azından bu Temelin temeli olarak yaşamaya devam ettiler.
Fakat etrafındaki boş alan onu tamamen yutacak ve her şey yok olacaktı!
Yüzlerce yıl gibi gelen böyle bir karanlık kümesi içinde...
"O alaycı ifade şimdi nerede?"
Onu karanlıktan çıkarmaya gelen kutsal bir kurtarıcıya benzeyen bir ses yayıldı!
Tek ışık kaynağı gibi görünen EXTREMITY Panacea’nın önünde kiraz renkli bir ışık belirdi, iradesi anında dışarı çıkarken, duyguların bir karışımını ifade ediyordu!
Noah’ın figürüne doğru aceleyle ilerlerken, sesi yumuşaktı, iradesi dışarı yayılıyordu!
"Lütfen... beni buradan çıkar. Sonra beni yiyebilirsin!"
WAA!
Hiçliğin yakınlaşan dehşetini hissederken, Crimson EXTREMITY Panecea kendini isteyerek, Noah’ın yıldız figürüne doğru attı ve sımsıkı ellerine yerleşti.
[...]
Hiçliğin dehşeti, kendini, EXTREMITY’NİN Quinessential İmparatoru’na daha da yaklaştırırken, azaldı; Noah’ın İradesi, başka bir yöne dönerken, ışıl ışıl gülümsüyordu.
Çözülmenin dört devasa Leviathan’ından biri bu sefer küçük bir alanda içerdiği Anti-Mana alanına çekilmeyi başarmıştı.
Leviathanlar ne kadar mücadele ederlerse etsinler, zihinleri Phos ve diğerlerinin geçirdiği sürecin aynısını geçirdiğinden, çoktan Hiçliğin ışığıyla sarılmışlardı.
Onlara göre, Anti-Mana’nın ışığı Varoluş Unsurlar’ını sardığı andan itibaren sayısız yıl geçiyormuş gibi hissediyorlardı ve tamamen hiçliğe karışana kadar tek savaşları ruhlarıyla oluyordu!
Ama bir Torun...
Noah, Atlast olan Aeonik Gerileme’nin vücudunun etrafındaki akkor halindeki pembe Plum yaprağının ışığını kontrol ettiğini, zamanın ve uzayın boşluğunu kasıtlı olarak deneyimliyor gibi görünürken, hiçlik çizgilerinin Varoluş Unsurlar’ına çok yavaş bir şekilde girmesine izin verdiğini gördü - ruhunun bir anda bilinmeyen sayıda yılın geçişini deneyimlemesine izin verdi!
>Ruh Değeri Hız Aşımı’nın ek rezervinden gelen Ruh Değerleri tamamen kullanıldı.>
Anti-Mana’nın devam eden bakımı tüm Aeonik Ruh Değerlerini tüketmek üzereyken, Noah’ın önünde bir uyarı belirdi.
Amacına ulaştıktan sonra, bir Crimson EXTREMITY Panacea’nın ellerinde rahatça durduğu korkunç özelliği hatırladı!
Not: Sen şu Torun’u görüyor musun? Kafayı yemiş.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
