Bu değişimi mümkün kılan varlığa bakarken, gözleri şaşkınlıkla dalgalandı ve gerginliğini kontrol altına aldı.
Eğer onun yakınında xiulian uygularsa veya... onunla ’bunu’ yaparsa, ilerlemesi %1,000,000 hızıyla olurdu!
Bu, gülünç derecede kısa bir süre içinde EXTREMITY’E ulaşılacağı anlamına gelmiyor muydu?
Ancak böyle bir şeyi gerektirecek eylemi düşündüğünde, yıldız yüzü kızardı!
Büyük konuşabilir ve olayları sakin bir şekilde analiz edebilir, zihni tehlikeli senaryolarda en uygun yolları seçebilir, ancak babasının bile nadiren gördüğü gerçek ürkek doğası hala oradaydı.
Quasarian Soyu’nun bir dehası olarak yüksek kaidesinden düştüğünden beri, en çılgın rüyalarında bile böyle bir adamın her şeyi çözmek için ortaya çıkacağını düşünmediği için kendini ölüme teslim etmişti.
Her zaman hayalini kurduğu parlak zırhlı şövalyeye hiç benzemiyordu. O daha çok, gözleri ona onunla ilgili her şeye tamamen sahip olmak istediğini açıkça söyleyen göksel bir canavar gibiydi!
’Ah...’
Tüm bunları düşünürken, ona boş boş baktığını fark etti ve bir an sonra kendini toparlayıp, şöyle dedi:
“Görünüşe göre... Tekillik Gözetmen’i ile temas halinde olan Hyperversal EXTREMITY her neyse benim Doğuştan Pellucid Hyperversal Temel’imi ele geçirmek istemiş. Devam edebilir ve Apeksifikasyon geçirdiğimde ne kadar daha güçlü olacağını görebiliriz!“
Şimdilik tamamen yoluna devam etmeyi seçerken, gördüğü kızıl altın sözcüklerden bahsetmedi bile.
Zaten bu konuda hiçbir şey söylemeyecekti, değil mi?
Kızın figürünün önünde, şeytani bir şekilde gülümsedi, otorite, diğerleri gibi kızın bedenine aktı - kız Apeksifikasyona doğru itiliyordu!
Noah’ın böyle bir şey için hedefi buydu... saatler geçti.
Elde ettiği kazanımlar çok değerli olurken, Apex Aeonik Yaşam Formlar’ının ortaya çıkmasında onun EXTREMITY Dynamis’i otoritesinden büyük ölçüde faydalanıldı.
Birkaç saat içinde, Sonsuz Hyperversal Cenneti’nde meydana gelen değişiklikler o kadar büyüktü ki, eğer birisi bu değişikliklerin sorumlusunun gerçek bir Hyperversal EXTREMITY olduğunu söyleseydi... ona inanmazlardı!
---
Vaat edilen Apex Yok Oluş Savaşı’ndan önceki ilk gün bazıları için hızlı, bazıları içinse garip bir şekilde yavaş geçiyordu.
Ancak bazı varlıklar Uzay’ın ve Zaman’ın bağlayıcılığının üzerindeydi.
Çözülme’nin Aeonik Cenneti’nde, gökyüzünde ve yeryüzünde erimiş dağlarla dolu bir bölgenin yakınında, Yaşam Formlar’ının Ruhlarını yakacak kadar güçlü görünen karanlık bir gerçeklik halinin dalları dağ zirvelerinden fışkırıyordu.
Çözülme’nin Aeonik Cenneti’nin Lernaeanlar ve Noblesseler tarafından işgal edilen birkaç bölgesi Ruin ve Nullity ile doluydu, ancak bu Cennet’in diğer birçok bölgesi için durum böyle değildi.
Keşfedilmemiş bölgeler kendi tehlikelerini ve doğal fenomenlerini barındırıyordu; örneğin erimiş dağların gökyüzünü ve yeryüzünü kapladığı mevcut bölgede, etrafındaki uzayı sürekli yutuyor gibi görünen devasa derecede parlak siyah bir çatlağa sahipti!
Vacuous Hyperversal Otorite ile doluydu.
Yeterli güce sahip biri bu bölgeye girebilseydi, buranın tam merkezinde iki figürün herhangi bir endişe ya da kaygı duymadan özgürce süzülürken, özel bir Vacuous Hyperversal Otorite bölgesinde olduğunu görecekti!
Biri meditatif bir pozisyonda otururken, Vacuous Hyperversal Otorite vücudunun etrafında nabız gibi atıyor, diğeri ise bu varlığın arkasında dururken, yoğun ve güçlü Hyperversal Yıkım’ın Otoritesi kendisinden serbestçe akıyordu.
Bunlar, Aurelia ve diğer Lernaealıları kovalayan, Yıkımın EXTREMITY’Sİ ve onun Torun’uydu!
“Yaklaştığını hissediyor musun?“
Yıkımın Hyperversal EXTREMITY’SİNİN sesi çınlarken, Öğrencisi, iç çekerek, başını salladı.
“Yıkımın 17. Sınır Katmanı her zamankinden daha uzak görünüyor. Ruhumda eksiklik varmış gibi hissediyorum, bunca yıl Vacuous Hyperversal Otorite tarafından kuşatıldıktan sonra bile hala yeterli değil.“
Ustası bilinçli bir ışıkla gülerken, bu öğrenciden hafif bir pişmanlık hissediliyordu.
Apex Aeonik Yaşam Formlar’ını eşsiz Hyperversal Otorite ile yıkadılar; güçlerini ve zamanlarını kolaylıkla aktarabilen gerçekten güçlü EXTREMITY’NİN desteğine sahip olanlar, EXTREMITY’E doğru üst Sınırlara nispeten kolaylıkla ulaşabiliyorlardı.
“Sizin için artık sadece benden Yıkımın nihai hedefini hissetmek yeterli değil. On yedinci Sınır Katmanına ilerleyebilmek için benzersiz bir Yıkım türünü deneyimlemeniz gerekiyor. Benim için bu, ancak o sırada zaten 17. Sınır Işık Katmanı’na sahip olan Ağabeyimin Temellerini yok ettikten sonra gerçekleşti. Neredeyse Mutlak EXTREMITY Tohumuna sahip olan, hayatta bir kez görülebilecek bir yetenek... ve ben onun ışığını öylece söndürdüm. Bunu yaptığım anda ilerledim.“
“Yıkım pek çok şekilde olabilir sevgili öğrencim, ancak Mutlak EXTREMITY Dynamis’i oluşturmuş ve Apeksifikasyondan önce bile parmaklarını Vacuous Hyperversal Otorite’ye daldırmış bir varlığın yıkımı... bu, Sınır Katmanı’nızı 17. seviyeye taşıyabilecek bir Yıkım türüdür!“
WAA!
Ahpuch’un gözleri ışıl ışıl parlarken, görkemli bir açıklama yapıldı.
Not: Yok artık!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların
emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
