Noah, Varoluşu’nun Sayısız Sonsuz Kaynağı’nın hepsini Kesse de, hepsi Kendisi’yle Birleşse de, bu kadar Karmaşıklığ’a rağmen o çiçek açan Gri Parlaklık’tan kaçamayacağını hissediyordu.
Bunun Çark’ın bir Frekansı’nın Parlaklığ’ı olduğunu fark etmişti.
Ama bu çok korkutucuydu.
Bir kez Işığı’yla sarmalandığında, bunun birçok anlamı olurken, içine akmak kaçınılmazdı!
Ve tüm bunlara sebep olanlar...
"...Özlenmeyeceksin, Infiniverse Dowager! Siktirip, gidebilirsin, Köken Kutsal İlkel Megalonya’lı!..."
Uzaktan yeni beliren Varoluşlar’ın Niyet’i, suçlular netleştikçe, Blancverse’de net bir şekilde çınlamıştı.
Infiniverse Dowager.
Kutsal Köken’li İlkel Megalonya’lı.
Onlar’ı tanıyorlardı.
Onlar’ı biliyorlardı!
Ama...
"Varoluş’un diğer Dokumalar’ından mı?
Bu Varoluşlar’ın Onlar’la karşılaşmış ya da Onlar’dan haberdar olmuş olabileceği tek Olasılığ’ı düşünürken, Noah’ın Gözler’i Parlıyor’du.
Aklında pek çok soru ve düşünecek şey vardı ama yukarıdaki korkunç Gri Işık, kaçınılmaz bir Parlaklıkla O’na, İnfinıverse Megalos Tohumu’na, Bedeni’ne ve Ruination’a Dokunduğ’u için herhangi bir Karşılık vermemişti
Bakışlar’ı Anı’nda daha da kasvetli bir hal almıştı.
Genişlik’ten çok uzakta.
Megalos Ynnere’de.
Bir Satranç Tahtası’nın karşısında, İhtiyar Eudemus’un önünde oturan Noah Figür’ü, korkunç Gri bir Işık etrafını sararken, anında ifadesini değiştirdi ve hemen ortadan kayboldu.
...!
Satranç Tahtası’nın diğer tarafında, Yaşlı Adam Eudemus Dehşet dolu bir Bakış’la geri çekilmişti ama Varoluş Dokumalar’ı sadece Gri Işığ’ın yakınında olmaktan dolayı titremeye devam ediyordu!
Megalos Ynnere’in başka bir bölgesinde.
Büyük Ponderor’un sığındığı bir Omniverse içinde.
Nietzsche, Megalos Regnum’unu henüz bağlamış olan yeni Efendi, Kendisi’ni yeni doğmuş bir Morphon gibi hissettirirken, Gri bir Işık tarafından çarpıtılarak, uzaklaştırılırken, son derece Korkunç görünüyordu!
Altın bir Varoluş Kulesi’nin içinde, Noah’ın Parlaklığ’ı daha yeni ortaya çıkmaya başlamıştı ki, bir sonraki anda, Altın Titanlar’ın ve diğer Varoluş Kulelerindekiler’in dehşet ve korku hissetmesine neden olan kör edici Gri Işık patladı.
Noah’ın içinde bulunduğu Parlak Altın Kule’yi yuttu ve yakınındaki herkes korkuyla kaçışmaya başladı ve geriye dönüp, baktıklarında... dadece bölünmüş bir kule gördüler.
Cansız ve Soluk, içindeki Dokumalar çoktan yok olduğu için yok olmuştu.
Az önce parlayan Gri Işığ’ın yeniden ortaya çıkmasından korktukları için sonraki Birkaç Saniye boyunca kimse hareket etmemişti.
Noah’ın Dokumalar’ı.
Klonlar’ı.
Diğer Bedenler’i.
Noah Osmont’la ilgili hiçbir şey... Sadece dehşete Kapılmış Gözlemciler’i geride bırakırken, Korkunç Gri Işık tarafından tuzağa düşürülmekten kurtulamamıştı.
Hepsi geri getirildi ve kaybolan Blancverse’nin içinde Vücudu’nun üzerine yerleştirildi!
Genişliğ’e geri dönen Noah, İnfinıverse Megalos Tohum’u ile konuşurken, Dehşet Verici Gri Işığ’a kasvetli bir şekilde baktı.
"Her şeye hazırlıklı ol. Dolanma garanti, ama Ölüm değil."
Bu Korkunç Gri Işık’tan bir Ölüm hissi alamamıştı.
Ama verdiği his Ölüm’den bile daha kötü görünüyordu! Ölüm’den daha kötü ne olabilirdi ki?
Bilmiyordu ama her şeyi saran Gri Işığ’ı izlerken, buna hazır olacaktı.
-
Genişliğ’in içinde.
Karmaşık Varoluş Dokumalar’ıyla çevrili, Gölge’li bir Figür başını sallamadan önce, birkaç şeyi doğrulamıştı.
"Pekâlâ, gidelim. Bu Olay’ın başarılı olmasını sağladığımız için hedef bu Frekans’ın Dokumalar’ına Hapsedildi. Görev Parametreler’i burada çiçek açan şeyin yakınında bulunulmamasını belirtiyor."
Amalthos, Figür’ü Gümüş’i Siyah bir Işıltı’yla titremeye başlarken, sakince konuşmuştu.
Başkalarının yapmasını Akıl Almaz Derece’de zor bulduğu şey - Varoluş’un farklı Dokumalar’ı arasında geçiş yapmak, başarmak için makul Miktarda çaba gerektiren bir şeydi.
Burada işleri bittiğine ve bu Olay’a karışanlarla ilgili herhangi bir ayrıntıya bakmamaları gerektiğine göre, Görevler’i tamamen tamamlanmıştı; Geriye kalan tek şey, bunların hiçbirinin Kendiler’iyle ilişkilendirilemeyeceğinden emin olmaktı!
"Evet, evet. Hadi gidelim." Yanı başındaki Barbatos, Gölgeli Beden’i titreyerek, uzaklaşmaya başladığında, aynı Parlaklık’la sarmalanmıştı.
Bir an içinde...
WAP!
Bu iki Varoluş’un Gölgeler’i sanki hiç burada olmamışlar gibi tamamen kaybolmuştu.
Ve yavaş yavaş, Örtülü Karmaşıklık azalmaya başlarken, bu Alan’da sessizlik hüküm sürmüştü.
Başladı.
Ancak tek bir Karanlık Gölge’nin geri dönmesiyle Alan’ın Işıltı’yla titremesi uzun sürmemişti.
"Haa, bu aptalın hislerinden kaçmak çok zor."
Barbatos’un Gölge’si, bir parçası kalırken, Alan titremişti.
Görev Parametreler’ine aykırı olarak, bir parçası sessizce geri dönmüştü...
Meraklı’ydı.
İlk kez, görevin içeriğini görmek istemişti.
"Hmm..."
Etrafında binlerce korkunç Varoluş Rün’ü patlarken, Eller’i gelişigüzel hareket ediyordu.
Diğer Varoluş Dokumalar’ını, özellikle de, Gelecekteki Dokumalar’ını tamamen değiştirmede Parmağ’ı olanları gözlemleyerek, geri tepme veya karışıklık olmadığından emin olmak için birkaç şey yapması gerekiyordu.
Koyu Renk Saçlar’ı ve korkunç bir Karmaşıklık’la titreşen Gözler’i. Biraz ufak tefek bir Vücud’u vardı ama Kıvrımlar’ı Muhteşem bir Çehre’ye sahip olduğunu gösteriyordu. Cildi, Laramel Rengin’de bir Işıltı’yla Parlarken, Göğüs ve Bel kısmı boldu!
Sorgularken ve merak ederken, Gözler’inde meraklı bir ışık vardı.
Bu işin içinde kim vardı? Neden Varoluş Çark’ı için en iyisi Onlar’ın O Yer’e gönderilmesiydi? Neden Çark’ın düzgün akışını sağlamak için izlenmesi gereken Yol’un bu olduğuna karar verilmişti? Kim sadece öldürülmeyi değil, bu şekilde kilit altında tutulmayı hak etmişti?
"Kim, kim, kim...." O, ana özgürce bakarken, merakla konuşmuştu; Kendisi’nin ve diğerlerinin Görevler’ini yerine getirirken, her zaman kurdukları perde, Sayısız Omniverse Mesafe’yi görebildiği için yıkılmıştı.
Taşınmaz Kutsal Lejyonlar’ı ve Onlar’ın arasında, o Yer’in Frekansı’nı bulmak için kurnazca yardım ettikleri ve etkiledikleri Varoluş olması gereken Öncü’yü gördü.
Ardından, Meraklı Gözler’i bu muameleyi kimin hak ettiğini görmek amacıyla hızla içine dalarken, Blancverse’nin %97 oranında o Yer’e çekildiğini gördü!
İçini gördü.
Birden fazla Figür gördü.
Ancak dikkati ve Varoluş’un tüm Dokumalar’ı tek bir Figür’e doğru çekildi ve kilitlendi.
Bir Yüz’e.
Bir Tiran’ın Çehresi’ne ve Tavrı’na sahip bir Adam.
Omni Bir Güzelliğ’i ve derin bir Cesaret’i vardı.
Şu anda, Kimse’nin kaçamayacağı kaçınılmaz çekime karşı Hâlâ şok edici bir Karmaşıklık’la yanarken, Meydan Okuma ve sakin bir Öfke’yle haykırıyordu!
O’nun Yüzü’nü görünce, kalbi ürpermişti.
Gözyaşlar’ı Hız’la yüzünden aşağı akmaya başlarken, Zihni uğuldamıştı.
"Ah..." Sanki içinde bir şey Trilyonlarca İğne’yle deliniyormuş gibi, Yürek yakan bir acı hissederken, sessiz bir çığlık atmıştı.
Bilinçaltında, Kaçınılmazlığ’ın Işığı’yla sarılmışken, bile Meydan Okuyan o Figür’e doğru uzanmıştı.
"Hayır...!"
Neden olduğunu bilmiyordu.
Neden bu kadar Acıdığı’nı bilmiyordu!
Ama yapmak zorundaydı.
WAP!
Titreşen bir Tekillik gibi, Blancverse tamamen yok olmuştu.
İçindeki her şeyle birlikte.
"HAYIR!"
Barbatos, Kendi Kalbi’nin yok olduğunu hissederek, çığlık atmıştı.
Vücud’u, kontrolsüz bir şekilde titrerken, Zihinsel durumu vızıldıyor, neler olup, bittiğini anlayamıyordu.
Kim’di o? Kim’di o?!
O’nu görünce, Kalbi neden bu kadar Kırılmış’tı? O, Sonsuz’a dek götürülürken, neden şu anda böylesine Korkunç bir Issızlık Duygu’su hissediyordu?
Not: Ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Gerçekten de O. Daha önce birisi Noah’ın Kadınlar’ından birisi Özellikle Barbatos Noah’ı Aşkın bir şekilde aşacak ve Ölüm’den daha kötü duruma sokacak deseler inanamazdım.
Not: Noah, O Yer’e gönderildi. O Yer için hiçbir şeyin önemi yok. Klonlar, Ayrı Bedenler... Fark ettiniz mi? Eğer Noah o yerin kontrolünü ele geçirip, Özelliğine sahip olsa Artık Ayrı Bedenler’i Etkileyebilecek. Klonlar’ı zaten etkiliyor da. Daha önce Ayrı Bedenler Konusunu açmıştım. Adui Buna da Çözüm buldu gibi görünüyor.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
