Bölüm 3930: Bir Dük! I


Atmosfer çok gergindi!


Toplanan Yaşayan Varoluşlar, kontrollü öfkeden hesaplı değerlendirmeye kadar değişen ifadelerle Noah’a bakıyorlardı.


O’nun Sözler’i zorba bir ağırlıkla, muazzam Güc’e sahip Varoluşlar’ı kendi ikiyüzlülükleriyle yüzleşmeye zorluyordu!


Sonra, gergin Atmosfer’i kesin bir kararlılıkla kesen tek bir Kelime gelmişti. 


“Dağılın.“


HUUM!


Emir o kadar ezici bir Otorite’yle yankılanmıştı ki, Varoluş’un Kendi’si bile buna tepki olarak titremişti. 


Orada bulunanların çoğu, bu Ses’in korkunç derecede Güç’lü bir Onurlu Yaşayan Varoluş’a ait olduğunu Ân’ında fark etmiş, ancak bu sefer Kaynağ’ı farklıydı.


Gökler’den inmiyordu, hemen orada, mevcuttu.


Zaten oradaydı.


O’nun yaklaşmasını hiç hissetmemişlerdi!


Geri çekilen Figürler’in Hız’la oluşturduğu koridordan, Varoluş’uyla etrafındaki Mekan’ın Temel Doğası’nı değiştiren bir Varoluş adım atmıştı. 


Sıvı Yıldız Işığ’ından dövülmüş gibi görünen Şık Gümüş Zırh’la tamamen süslenmişti, her bir Plaka mükemmel bir şekilde otururken, etrafındaki Kat’ı parıldatana kadar Saf Yaşayan Ruhani Otorite Dalgalar’ı yayıyordu.


Baş’ı, boğa şeklinde muhteşem bir Form’da aynı gümüş kaplama ile tamamen kaplıydı. Zanaatkarlık akıl almazdı, her bir Kıvrım hem korkutucu bir ihtişamı hem de Mutlak bir Asilliğ’i yansıtacak şekilde tasarlanmıştı!


Eller’inde, içinden Işık yayılan Parlak, silindirik bir Asa taşıyordu.


Tüm Yaşayan Varoluşlar sessizleşmiş ve O’nun emrine göre dağılmaya başlamış, Gözler’inde şok yansıyordu.


Aralarında birkaçı, bu özel tavırdaki Onur’lu Yaşayan Varoluş’un... Kraliyet’le bağlantılı Bir’i olduğunu açıkça anlamıştı. 


Kraliyet’e! 


Zırhlı figürün dikkati Noah ve Sigrid’e odaklandı, ancak Bakışlar’ında tuhaf bir şey vardı.


Sigrid’i tamamen görmezden geliyor gibiydi, Bakışlar’ı sanki orada gerçekten önemli olan tek Varoluş Noah’mış gibi O’na sabitlenmişti.


“Sponsor’unuz Siz’i çağırıyor.“


Sözler, kulaklarına rahatça ulaşmıştı. 


Boğa Baş’lı Figür, Silindirik Asası’nı Altın Yol’un üzerine vurdu ve Varoluşsal bir Işık etraflarını sardı.


Işık önce Noah’ı sardı, sonra bir Ân sonra Sigrid’i hatırlamış gibi göründü ve bir saniye sonra Işık O’nu da sardı.


Sanki unutulmuş gibiydi. Sanki Noah’a kıyasla hiç kimse değilmiş gibiydi! 


Gözlemciler’in Zihni’nde yanık izleri bırakan bir Işık parlamasıyla ortadan kaybolmuşlardı! 


Toplanan Yaşayan Varoluşlar birbirlerine bakarken, çevre aniden sessizliğe büründü. Aralarında sessiz iletişim akmaya başladı.


O Kat Sakin’/ kimdi?


“O’nun hakkında bulabileceğiniz Her Şey’i öğrenin,“ Diye fısıldanan talimatlar geldi. “Gözünüz’ü üzerinde tutun, ama Kraliyet Yaşayan Varoluş’u söz konusu olduğu için dikkatli olun! Muhtemelen Kraliyet Yaşayan Ruh’u!“


Emirler, kalabalığın arasında yayıldı, herkes dikkatli bir soruşturma gerektirecek bir Şey’e tanık olduklarını anlamıştı! 


Noah Osmont’un Görüntü’sü Zihinler’ine bir damga gibi kazınmıştı! 


---


Concordia’nın Ötesi’nde.


En derin köşelerinde!


Birçok Kule arasında... Bir Kule vardı.


Hedefler’i olan Kristalimsi Altın Kule, dışarıdan bakıldığında sıradan görünüyordu, Mimari’si Aeternitas Concordia’daki çoğu Yapı’nın Mimarisi’ne benziyordu.


Ancak, çoğu Zihnin takip edemeyeceği kadar Karmaşık Desenler’de Güc’ün dans ettiği bir yerde, görünüşler genellikle özenle inşa edilmiş yalanlardı.


WAP!


Noah ve Sigrid, Boyutlar’ı değişiyor gibi görünen Beyaz-Altın bir Salon’da ortaya çıkmışlardı! 


Mekan, hem geniş hem de samimi bir Atmosferde’ydi, Duvarlar’ı Sonsuz’a doğru uzanırken, özel bir toplantı odasının Atmosfer:ini koruyordu.


Onlar’ı buraya getiren Onur’lu Yaşayan Varoluş, yanlarında durduktan sonra salonun uzak ucuna doğru yürümeye başladı. Orada, Cilalı zeminden Yükselen Beyaz Basamaklar, yükseltilmiş bir Taht’ın önüne uzanıyordu.


Ancak Noah’ın dikkatini çeken Taht’ın kendisi değildi.


O Basamaklar boyunca dizilmiş, Daf Otorite’den Oyulmuş Canlı Heykeller gibi duran Figürler’di.


Üç Onur’lu Yaşayan Varoluş bir tarafta dururken, diğer iki tarafta duruyordu. Birlikte yarattıkları Atmosfer o kadar yoğun bir Güç’le doluydu ki, Daha Düşük Varoluşlar sadece yakınlıklarından dolayı ezilip, giderlerdi.


Onlar’a eşlik edenler, iki kişilik gruba katılarak, bu korumayı emreden Varoluş’a hizmet eden Onur’lu Yaşayan Varoluşlar’ın Sayısı’nı altıya çıkarmıştı! 


Beyaz Taht’ta oturan kadın, bakıldığında görkemliydi. Yıldız gibi parlayan Koyu Saçlar’ı, derinliklerinde Çarklar barındırıyor gibiydi.


Bronz Ten’i, En Üst Varoluşsal Düzey’de İhtişam’ı yansıtan bir Sıcaklık yayıyordu!


Korkunç Yaşayan Köken Otorite’si Dalgalar’ı, Sıvı Yıldız Işığ’ı gibi Cild’inin üzerinden akıyordu. Ama Noah’ın dikkatini gerçekten çeken şey Gözler’iydi.


Onlar, her Bir’i farklı Hızlar’da dönen ve Varoluş’un tüm Dokusu’nun sıkıştırılmış Öz’ünü içeren Düzineler’ce Üst Üst’e yığılmış Varoluş Çark’ına benziyordu!


Noah ve Sigrid salonda belirir belirmez, o imkansız Gözler Onlar’a odaklanmıştı! 


WAP!


Algı’yı Aşan bir Ân’da, Kadın Taht’ından fırlayarak, Sigrid’in hemen önüne geldi, hareketi o kadar Hızlı’ydı ki, Noah’ın gelişmiş duyuları bile O’nu zar zor takip edebilmişti. 


Ama tehlike hissetmediği için hiçbir şey yapmamıştı! 


Sigrid’i çaresiz bir yoğunlukla kucakladı, Kollar’ı Genç Kadın’ı, yaydığı Ezici Güç Göz önüne alındığında... Tuhaf görünen bir şefkatle sarmıştı! 


“Özür dilerim,“ Diye fısıldadı, Ses’inde gerçek bir pişmanlık vardı. “Onlar’a katılmadım... Özür dilerim!“


Tekrar, uzun süredir suçluluk duygusu taşıyan Bir’inin ağırlığını taşıyordu.


Bu korkunç Varoluş aslında özür diliyordu!


Ama Sigrid’in cevabı soğuk bir şekilde verilmişti.


“Beni bırak, Dük Gwendolyn,“ Dedi sakin bir Otorite’yle.


BOOM!


Dük.


Lanet olası bir Dük!


Yaşayan Kökenle’iin Seksen bir Dük’ünden Bir’i. Sayısız Varoluş Çark’ının Kader’ini yöneten Kolektif Otorite’ye sahip Varoluş! 


Noah’ın Gözler’i keskin bir odaklanma ile parladı. Dük Gwendolyn’i incelemeye çalıştığında, Yetenekler’inin Aşamayacağ’ı engellerle karşılaşmıştı. O’nun Varoluş Dokumalar’ı tamamen Farklı Bir Seviye’de işliyordu, O Kadar Rafine’ydi ki, O’nun Ad’ını bile tespit etmek mevcut Yetenekler’inin Ötesinde’ydi!


Altı Onurlu Yaşayan Varoluş’tan Otorite kabarcıkları çeken Rafine Erken Yaşayan Varoluş Yağma Glif’inin çalışmasını gözlemleyebiliyordu, Onlar’ın Güc’ü fark edemeyecekleri kadar küçük miktarlarda O’na akıyordu. Ama Dük Gwendolyn’den... Hiçbir şey yoktu.


O’nun Varoluş’u tamamen kapalıydı, Rafine Glif’in bile Aşamayacağ’ı engellerle korunuyordu.


Sigrid’in soğuk Sözler’ini duyan Dük Gwendolyn iç geçirmişti! 


Kucaklaması’nı yavaşça bıraktı, bir Ân Sigrid’in omuzlarını tuttu, sonra bıraktı ve aynı imkansız hızla Taht’ına geri döndü.


Yüz’ündeki ifade yeniden En Üst Düzey’de asalet ve sakinliğe döndü, kısa süreli soğukkanlılığı, Otoritesi’nin Katmanlar’ı arkasında gizlendi ve dikkatini Noah’a verdi.


O’nun Doğası’nı, Potansiyeli’ni, Huzur’unda durmaya layık olup, olmadığını Ölçercesi’ne baştan aşağı süzdü. Bu inceleme sırasında bir noktada Gözler’i karardı, sanki O’nu hem etkileyen hem de endişelendiren bir şey keşfetmiş gibiydi. 


Konuştuğunda, Ses’i Mutlak Otorite’nin ağırlığını taşıyordu.


“Sen, Tüm bu olaylarda beklenmedik bir Değişkinsin ve Anlaşılmaz Derece’de Derin bir Kişiliğ’e sahip görünüyorsun. Buradaki Genç Hanımefendi’ye dikkat çekmemek için birçok plan yapıyordum ve Koalisyon Geçidi’nde erken bir müdahale oldu, sorumlusunu hâlâ arıyorum, ama Sen... Az önce o kadar Olağanüstüydün ki, kimse yanında duran korkunç Mucize’ye bakmamıştı bile. Bu’nun için sana teşekkür ederim.“


...!


Yaşayan Kökenler’in Dük’ü, Paradoksal Katlar’dan Bir’ine minnettarlığını ifade etmişti.


Ama Noah, böylesine korkunç bir Varoluş’un karşısında bile bakışları sakin kalmıştı!


Sadece Başı’nı sallayarak konuşmuştu! 


“Elbette. Paradoksal olarak etiketlenip, dikkatleri üzerime çektikten sonra, Sigrid’in dikkatini başka yöne çekmek için bir şeyler yapmam gerektiğini biliyordum. Bu yüzden Spot Işığ’ını kendime çevirdim. Yaşayan Varoluşlar’ın bile görmezden gelemeyeceği bir Hâzineyi kullandım. Herkes bana odaklanacak ve yanımdaki Ödül’ü görmezden gelecekti. Tüm Bunlar’ı gördüm ve planladım, bu yüzden... Teşekkür Etmenize gerek yok!“


WAA!


Dük Gwendolyn’in Gözler’i hafifçe büyüdü, Bakışlar’ı Noah’a Yeniden Yoğunlaşarak, bu beklenmedik Değişken’in Başlangıç’ta hesapladığından daha da önemli olabileceğini anlamaya başlamıştı!