>Birleşik Çan Ses’ini duyan tüm Varoluşlar, Güçler’/ veya Karmaşıklıklar’ı ne olursa olsun, derin bir Aydınlanma durumuna gireceklerdir. Bu durumda, gerekli Maliyet’in sadece %75’i ile Üstün Erken Yaşam Varoluşsal Glifler’i veya daha Düşük Glifler oluşturabilirler.>
Moiraine’nin Gözler’i, Ses O’nu sararken, kapandı, tüm Varoluş’u Rezonans’a girdi!
Etrafında, Kıyı’daki her Bilinç’li Varoluş... Noah’ıın ailesinin dönüşmüş üyelerinden muhteşem Heidrun’a kadar... İçlerinde Anlayış çiçek açarken, Bilinçler’inin Genişlediğ’ini hissettiler.
>Çanlar’ın Ses’i... Anlaşılmaz bir şekilde Mükemmel olarak değerlendirildi!>
Kıyı’nın Kendi’si onaylayarak, nabız gibi atıyor, Altın Kumlar saatlerce yankılanmaya devam edecek olan ihtişamla uğulduyordu!
Ve sonra...
BOOM!
Erken Örtülü Kıyı’nın çevresindeki Gri Bulutlar, yaklaşan büyük bir Şey’in Haberci’si olan şiddetle çalkalanmaya başlamıştı.
Sis, Gerçekliğ’in ve Varoluş’un yırtılma Ses’iyle ikiye ayrıldı ve Heidrun’un görkemli girişinden On Kat Daha Büyük bir Boşluk Yarat’tı!
Birçok Varoluş, Kıyı boyunca Cam’ın üzerinde donmuş buz gibi yayılan bir korku hissiyle meditasyon hâlinden sıçradı.
Noah’ın ifadesi bile sertleşti, On Bir Beden’i birdenbire Kutsal Alanlar’ının Sınır’ındaki devasa yırtığa doğru döndü.
O imkansız boşluktan, Varoluş’un bile Kendisi’nin geri çekilmesine neden olan bir şey ortaya çıktı.
İmkânsız Boyutlar’da bir Obsidiyen Örümcek açıklıktan içeri girdi, Vücud’u o kadar saf bir Karanlık’la parlıyordu ki, Işığ’ı yansıtmak yerine Emiyor gibiydi!
Sekiz Bacağ’ı, Her Bir’i Eski bir Ağaç kadar büyüktü, Erken Örtülü Kıyı’ya girerken, korkutucu bir zarafetle hareket ediyordu.
Zarafet. Sınırsız Zarafet!
Muhteşem Formu hem güzel hem de korkutucuydu... Efsanevi Boyutlar’a ulaşmış mükemmel bir Avcı.
Baş’ının üzerinde Dizili Sekiz Göz’ü, Kadim Bilgi ve Açlığ’ın derinliklerini barındıran muhteşem Göz Bebekler’iyle parlıyordu.
Her Göz, Dökülen Kan’ın Koyu Mavisi’nden taze yaraların parlak Mavisi’ne kadar farklı Tonlar’da Mavi’ydi ve hepsi, önündeki Varoluşlar’a Korkunç bir Zeka ile odaklanıyordu!
Vücud’u, Obsidiyen Pşakalar’la Organik Ağ’ın birleşiminden oluşan doğal bir Zırh’la bölünmüştü ve tüm Vucud’unu Derin Mor ve Altın Desenler kaplıyordu.
>Birden fazla Kutsal Totem’in çağrıları, Jorogumo, bir Yarı-Kleos Erken Yaşayan Kara Yaşam Formu tarafından yanıtlandı. >
HUUM!
Noah’ın Bilinc’inde, devasa örümcek Sekiz korkunç Göz’üyle Hepsi’ne bakarken, bu Uyarı parlamıştı!
Sonra, devasa Boyut’una rağmen akıcı bir hareketle, şekli değişmeye başlamıştı.
Dönüşüm hem büyüleyici hem de rahatsız ediciydi. Sekiz Bacağ’ı katlanıp,mbirleşti, devasa Vücud’u sıkışıp, yeniden şekillendi, ta ki Efsanevi Örümceğ’in durduğu yerde, şimdi Varoluşaal Yıkıcı Güzelliğ’e sahip Genç bir Kadın durana kadar.
Uzun Boylu, İnce ve aynı zamanda Kıvrımlı’ydı, Koyu Saçlar’ı Sıvı Gece Yarı’sı gibi Bel’ine kadar uzanıyordu!
Cildi, Varoluşsal Beyaz Işığ’ı kadar Solgun’du ve Kızıl Gözler’iyle çarpıcı bir kontrast oluşturuyordu... Gözler’i, Şekil Değişikliğ’ine rağmen korkunç derinliğini korumuştu.
Kendi Kendi’ne hareket ediyor gibi görünen Siyah İpek Cüppeler giyiyordu ve ara sıra Gerçek Doğası’nı gösteren Desenler ortaya çıkıyordu.
Adı... Ah, Ad’ı!
Ad’ı, Sanki Varoluş’un Kendi’si O’nu duyuruyormuş gibi Kıyı boyunca fısıldanıyordu!
Yoshinami!
Yoshinami!!!
Soğuk, görkemli bir duygu ile orada bulunanları süzdü, Bakışlar’ı sabırla beklediği Sonsuz Zaman’ın ağırlığını taşıyordu.
O Bakış Moiraine’ye düştüğünde, Yaşayan Varoluş, Varoluş’unun şokla titrediğini ve Kendi Ölümlülüğ’ünün Âni, keskin bir farkındalığını hissetti.
Yoshinami’nin dikkati Heidrun’a yöneldiğinde, Mükemmel Yüz Hatlar’ında şaşkınlık belirdi, ardından gerçek bir eğlenceyi yansıtan bir gülümseme geldi.
Keçi ise karakteristik Kibir’iyle başını kaldırdı, ancak O’nu yakından izleyenler Bacaklar’ının hafifçe titrediğini görebiliyordu.
Korkuya rağmen, Heidrun imparatorluk tavrından vazgeçmemişti!
Yoshinami, bu inatçı gururun gösterisi karşısında gülümsemesi derinleşmişti, dudaklarından çelik üzerine İpek gibi bir Ses çıktı... Tam olarak kahkaha değildi ama kibirin Varoluş’unu kabul eden bir Ses idi bu.
Sonunda, Bakışlar’ı Noah’ı buldu.
On Bir Beden’inin her Bir’ine metodik bir hassasiyetle baktıktan sonra, O’nun Ana Formu’nu doğru bir şekilde tanımladı.
Yaklaşımı kasıtlıydı, her adımında Altın Kum’da küçük çatlaklar oluşturuyordu ancak o geçtikten Birkaç Saniye sonra bu çatlaklar kendiliğinden kapanıyordu.
O’nun karşısına çıktığında, gülümsemesi soğuk bir ifadeye dönüştü... Normal Şiddet’i Aşan Güç ve Vahşet’in vaadini taşıyan bir ifade!
Hafifçe Baş’ını salladı, bu hareket bir şekilde hem Onay hem de Uyarı anlamını taşıyordu.
Noah, Gözler’ini kırpmadan O’nun Bakışlar’ına karşılık verdi ve bunu yaparken, O’nun tüm detayları Bilinc’inde belirginleşti.
Efsane: En Erken Katlar’ın en karanlık dönemlerinde, Erken Yaratıklar eğlence için avlanırken, Yoshinami ve O’nun Tü’rü, Erken Yaratıklar’a karşı koruma sağlayabilen Nihai Koruyucular olarak saygı görüyordu. Varoluş’un Kendisi’nin Kabuslar’ından doğan Yoshinami, O Dönemler’de yaygın olan Binler’ce yok olmuş Irk’ın Birikmiş Lanetler’ini içinde taşır. Nedenselliğ’in Öz’ünden Dokunan İpeğ’i, Varoluş’u Et Kadar Kolay Bağlayabilir. O’nun Doğası’nın En Korkutucu Yön’ü, Yaşayan bir Taç Gâline Gelme Yeteneğ’idir... Efendisi’nin Baş’ını, Çöküş’ü imkansız kılan bir Koruma Çember’i olarak sarar.
Birincil Lütuf - Kaçınılmaz İntikam Tac’ı: Bir Kez Bağlandığ’ında, Yoshinami Efendi’si tarafından giyilen Lanetli bir Taç hâline dönüşebilir. Günde Bir Kez, Efendisi’ne Saldıran, Misilleme yapan herhangi bir Varoluş, Tüm Boyutlar’da, olursa Geçmiş’inde ve Olasılıklar’da Varoluş’unu tamamen yok eden Gerçek Ölüm getiren Erken Kaçınılmaz Lanet ile vurulur. Bu Lanet, Erken Yaratıklar’ın Güc’ünü Kavramamış veya Kayıp Unutulmuş İlkeler’de Ustalaşmamış Hiçbir Varoluş tarafından Direnilemez veya Önlenemez.
İkincil Lütuf - Bükülmüş Varoluş’un İplikler’i: Erken Örtülü Kıyı içinde Nedenselliğ’e Geçici değişiklikler ekleyerek, Neden ve Sonuc’un Efendisi’nin isteklerine göre İşlediği Bölgeler Yaratabilir.
Pasif Lütuf - Kadim Örümceğ’in Bilgeliğ’i: Efendisi’ne, En Erken Katlar’dan beri var olan Tüm Zehirler, Irklar, Otlar ve Lanetler hakkında, Gözlemlendiğ’i Ân’da İçgüdüsel Bilgi sağlar.
Mizaç: Soğuk, Hesapçı ve Düşmanlar’ına karşı son derece acımasızdır. Sadece Güç veya Kurnazlık’la hak edenlere saygı gösterir. Bir kez bağlandığında, kesinlikle sadıktır ve sadakatini sevgiyle değil, acımasız korumsıyla ifade eder.
Noah, çağrısına cevap verenin Anlam’ını Kavradığ’ında, Gerçek bir Şaşkınlık’la Gözler’ini genişletti!
Bir Yarı-Kleos Varoluş’u... Kara Yaşam Formlar’ının Ulaşabileceğ’i Mutlak Zirve’nin Hemen altında duran bir şey. Ve O’nun Birincil Yeteneğ’i...
Ölümcül Niyet’le O’na saldırmaya cesaret Eden Herkes’e Gerçek Ölüm.
Sadece Ölüm Değil, Varoluş’un Tamamen Silinme’si ve Dirilme’nin İmkansız Hâle geldiği, Yaşayan Varoluşlar’ın bile her Şey’den çok korktuğu bir şey!
İkinci bir Kara Yaşam Formu çağırmıştı.
Kıyı, O’na Mutlak Koruma sağlayan Canlı bir silah göndermişti, Güzelliğ’i bir Maske gibi takan eski bir Dehşet’in Biçim’ine bürünmüş bir Silah.
Çanlar’ın Çalması’na eşlik eden Senfoni, Daha Karanlık, Daha Karmaşık bir Şey’e dönüşmüş, sanki Erken Örtülü Kıyı’nın, Efendisi’ni tehdit edebilecek Herkes için Sonsuz Derece’de daha tehlikeli hâle geldiğini kabul ediyormuş gibiydi!
Not: Ne diyeceğimi bilemiyorum. Ben diğer bölüme geçiyorum.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
