Bölüm 3993: Bozulma! II


Sanki, güçlerini artırdıkları Kaynağ’ın etrafında toplanan güçlerin üzerine büyük bir felaket çökecekmiş gibi görünüyordu. Onlar’ın güçlenmelerinden sorumlu olan Varoluş, Onlar’ın Gözler’i önünde, önleyemeyecekleri veya karşı koyamayacakları yöntemlerle ortadan kaldırılacaktı!



Ancak bir sonraki Ân’da, iki figür senkronize bir hassasiyetle hareket etmişti. 



Duke Gwendolyn’in örtülü Paradoksaş Beden’i, Nedenselliğ’in Kendisi’ni sorgulayan hareketlerle Ölüler’in yanında beliriverdi. Obsidiyen Zırh’ı, Varoluş’u etrafında Uzay-Zaman’ı bükerek, Otoritesi’ni gösterircesine parıldıyordu.



Aynı anda, Yaşayan Köken Beden’i devasa yaratığın karşı tarafında belirdi. Beden’inden yayılan parlak ışık dalgaları, tüm Katlar’ı aydınlatmaya yetecek kadar güçlüydü!



Dük Gwendolyn’in bu krize Felsef’i yaklaşımı, zıt güçlerin irade ve bilgelikle nasıl uzlaştırılabileceğine dair ustalık gösterdi



Paradoksal Yön’ü, Kaçınılmaz bir sonu geri sarmak için uzandı... Ölüler’in gelişini engellemek için değil, O’nun Varoluş’unun gerçekleşmiş ve Teorik Olasılık arasında Quantum Süperpozisyon’unda var olduğu bir durum Yaratmak için.



Aynı Ân’da, O’nun Köken Beden’i, Yaratığ’ın gelişinden önce var olan önceki Baroluş Durum’unu Yeniden Kurmak için çalıştı ve Restorasyon Kavram’ını dayattı!



Gerçek olarak kabul edilmesi gereken Şey’in bu zıt yorumları arasındaki çarpışma, Ölüler’in bile gezinmesi zor olan Temel bir Belirsizlik Alan’ı yarattı.



Son’un tek sabit olduğu Dokumalar içinde çalışmak üzere tasarlanmış Lanetli Otorite’si, Başlangıç ve Son’un aynı anda var olduğu Katlar’da etkili bir şekilde işlev görmeye çalışmıştı. 



Noah’ın Savaş Festivali’nin sağladığı Gelişmiş Yetenekler’i, Dük Gwendolyn’in birleşik çabaları, Ölüler’i geri püskürtmek için yeterli oldu ve yaratığı, sadece iki Dük’ün başarması imkansız olan bir Güç uygulayarak, avantajlı konumundan geri çekilmeye zorladı!



İki Varoluş’un, hatta bir Dük kadar güçlü bir Varoluş’un, devasa iskelet korkusunu başarıyla püskürtmesi, orada bulunan herkesin bilincinde şok dalgaları yarattı.



Diğer Dükler, Varoluş’ta kısa süreli yırtıklar bırakan hareketlerle bu konuma doğru koştular.


Keskin bakışları, Dük Gwendolyn ile O’nun doğrudan emri altında hareket ediyor gibi görünen örtülü Paradoksal Figür arasında gidip, geldi ve eski zihinlerinde sorular oluşmaya başladı.


Ancak hiçbiri bu endişelerini hemen dile getirmedi. Mevcut kriz sorgulamadan çok koordinasyon gerektiriyordu ve Senfoni hepsine güç verirken, Son’un Alemler’den ek takviye gelmeden önce Öl’ü Varoluşlar’ı tamamen ortadan kaldırmak ve Katlar’daki yırtığı kapatmak için gerçek bir fırsat yakalamışlardı!



Bilgi, zafer kazanılana ve acil tehdit ortadan kaldırılana kadar bekleyebilirdi.



Noah, tüm bu gelişmeleri soğukkanlı ve Analitik bir Mesafe’yle izledi.



Gözle’i, Dük Gwendolyn’in başarılı bir şekilde geri püskürtmesinin ardından yeniden konumlanan, uzaktaki devasa Ölüler’e figürüne kilitlendi.



Eğer o Varoluş Moiraine’yi değil de özellikle önü ortadan kaldırmaya çalışırsa, Yoshinami’nin Kaçınılmaz İntikam Tac’ı yıkıcı bir hassasiyetle devreye girecek ve Dükler Seviyesi’nde güce sahip bir Düşman’a Gerçek Ölüm’ü getirecekti.


Ama önü hedef almadı.


Ve bu Olasılık, bu çatışmaya katılmasının başlıca stratejik hedeflerinden birini temsil ediyordu... Normalde Kendi Yetenekler’inin Ötesi’nde var olan tehditleri ortadan kaldırma fırsatı.


Yaratığ’ın hareketlerini Ancı gibi takip ederken, dikkatini aynı anda Uzay-Zaman Yırtığ’ının yakınında konumlanmış başka bir Dük çekti.


Bu Varoluş, Saf Beyaz bir ışıltıyla sarılmış bir Figür olarak görünüyordu ve kristalimsi bir Otorite’yle parıldayan iki muhteşem Kılıç taşıyordu.


Bu büyük Varoluş Dokumalar’ında bir başka Kılıç Usta’sı daha!


Yaşayan Yasalar’ı temsil eden Dük, Varolui’un devasa yarasına doğru silahlarını kaldırdı ve inkar edilemez Yasa Güc’ü uygulayarak, yarığı kapatacak bir Dokuma yapmaya hazırlanırken, kılıçlarının etrafında parlak bir ışık toplandı!


Ses’ini, Kılıçlar’ından Yaşayan Yasa’nın denizleri fışkırırken, yankılandı!


“Varoluş Düzen’inin değişmez temeli. Mutlak Gerçeğ’in sarsılmaz direği. Kırılmaya çalışanları bağla. Yapı’yı reddedenleri mühürle. Kaos’a diz çökmesini emret. Kaçınılmazlığ’ın demir zincirleri. Birleşin. Kısıtlayın. Varoluş Yasası’nın ağırlığını kucaklayın ve O’nun görkemli egemenliğine boyun eğin!


HUUM!


O, Yasa’nın yürürlüğe girmesinin ağırlığını taşıyan bir sesle okudu ve beyaz ışık yırtığın kenarlarında dolanmaya başladı.


Büyü, Varoluş’un kendisine tepki verdiği bir doruğa ulaştı ve beyaz ışık, inkar edilemez bir kanun kendini dayattıkça Uzay-Zamanda’ki yaranın kenarlarını dikmeye başladı.


Yırtık kapanmak üzereydi!


Ancak bu karmaşık bağlama işlemi tamamlanmak üzereyken, Nihai Yargı Otorite’si uygulanarak, başarıya ulaşmak üzereyken...


BOOM!


Noah, yırtığın içinden büyük bir Obsidiyen zincirin Hız’la fırladığını görünce gözleri endişeyle parladı... Bu Hız tamamen korkutucuydu!


Korkunç zincir, Yaşayan Yasa Dük’ünün mührü tamamlanmadan O’nu yok etmek için tasarlanmıştı, yüzeyi dokunduğu her şeyi sistematik olarak yok etme sözü veren Ölümcül bir Otorite’yle sarılmıştı. Korkunç Yasa, tam bir yok oluşu zar zor atlatabildi, ancak kısmen başarılı olan bu kaçışının bedeli çok ağır oldu... Vücud’unun yarısı lanetli silahla temas ettiğinde obsidiyen tozuna dönüştü, rengi soldu ve yırtığın yanındaki konumundan çekilirken şekli yarı saydam hâle geldi.


Varoluş’un yarıklarından, Entropi’nin fiziksel forma büründüğü Ses’iyle sekiz devasa zincir daha ortaya çıktı.


Onlar’ın arkasında, Uzay-Zamanda’ki genişleyen yarayı zorlayarak, Son’un Alemler’inden ortaya çıkabilecek korkunçluklar hakkındaki tüm varsayımları sorgulatan bir Şeey geldi.



Obsidiyen bir Varoluş’un devasa kafası ortaya çıktı... Çarpık masumiyet görünümüne sahip Mutlak Son’un Tezahür’ü. İmkansız Boyutlar’a ulaşmış bir Bebek kafasına benziyordu, özellikleri bir tür Yanlışlığ’ı taşıyordu!


Bu iğrenç Varoluş geçmeye zorladıkça, yırtık daha da genişledi, Varoluş O’nun geçişi etrafında gerildi ve büküldü, ta ki yırtık ek korkular barındıracak kadar büyüyene kadar.


İlk kabusun arkasında, iki Öl’ü Figür’ü daha genişleyen açıklıktan görünmeye başladı... Güçler’i, zaten ortaya çıkmış olan iskelet Varoluş’unkine rakip olan veya O’nu Aşan  Varoluş’unkine, Varoluşlar’ı bir felakete dönüşeceğini vaat ediyordu!


Bu gelişmeleri gözlemleyen tüm Dükler, kasvetle soldu. Bu durum mevcut gidişata göre kötüleşmeye devam ederse, ek kolektif güçleri çağırmak zorunda kalacaklardı.


Durum gerçekten kontrol edilemez hâle gelmeden, gedik her şeyi yok eden güçlerin istilasına yetecek kadar büyümeden, yırtık mutlaka kapatılmalıydı!


Ancak, toplanan Dükler yaklaşan felaketin farkına vararak, kasvetli bir havaya bürünürken, Noah bu gelişmeleri coşkuyla, neredeyse Eufori’ye varan bir heyecanla izliyordu.


Bu, tam da yararlanmak için Kendi’ni konumlandırdığı türden bir fırsattı... Yoshinami’nin nihai korumasını tetikleyecek düzeyde güce sahip düşmanların ortaya çıkması ve aynı zamanda Yetenekler’ini muazzam bir şekilde artıracak Kaynaklar’ı O’na sağlaması!


Dükler’in Düzey’inde Otorite’ye sahip bu canavarca yaratıkların görüş alanına girmeye hazırlandı.


Herhangi Bir’i olurdu!



Herhangi Bir’i!


Onlar O’nu ortadan kaldırmaya çalışırsa, Ölümler’i garantiydi!


Bu yüzden, bu en tehlikeli Ân’da böyle bir çatışmayı garantilemek için harekete geçti, beklentisi bilincini doldurdu.


Ve yine de...


Varoluş her türlü olasılığı planlayıp, hazırlık yapabilir, değişkenleri ve Olasılıklar’ı Kader’in hassasiyetiyle hesaplayabilir, öngörülebilir her gelişmeyi hesaba katan stratejik mükemmellikle Kaynaklar’ı ve Yetenekler’i konumlandırabilir.


Ancak tüm bu hazırlıkların sonunda, hiçbir öngörüyle kontrol edilemeyen veya tahmin edilemeyen Yollar’la, olaylar en kapsamlı planlamayı bile zorlayan şekilde beklenen kalıplardan sapma eğilimi gösterirdi!


Çünkü Noah en uygun konuma doğru ilerlemeye başladıktan hemen sonra...



BOOM!


Her şey alt üst olmuştu.