Bölüm 4004: 10 Yaşayan Varoluş! IV


Zaman’ı geldiğinde O nerede dururdu?


Soru, Bahçe’nin İmkansız Katlar’ında asılı kalmıştı, Varoluş’un Kendi’si boyunca uzanan Anlamlar’la yüklüydü.


Noah, gerginliğin Mekan’ı doldurmasına izin verdi, her bir Dük’ün nihai cevabına nasıl eğildiğini hissederken, Dük Gwendolyn’in Ses’i Cerrahi bir hassasiyetle O Ânı kesip, attı.


“Bu konuda, başka bir Şey’den bahsetmem gerekiyor.“ Diğer Dükler’in Yüz’üne döndü, parlak Siyah Saçlar’ı Işığ’ı yakaladı.


“O’nun bizimle Olan Uyum’unu...“ Noah’ı işaret etti, “Açıkça gösteren bir Şey.“


Sözler, durgun Su’ya düşen taşlar gibi Bahçe’ye düştü ve Dallar’dan Sarkan Varoluş Çarklar’ının bile Sonsuz Dönüşler’ini yavaşlatan bir beklenti dalgası Yarat’tı.


O’nun onlarla olan ittifakını netleştiren bir Şey mi? Noah’ın Zihni Olasılıklar’o hızla taradı, Gelişmiş Algı’sı Gwendolyn’in duruşundaki ince değişikliği yakaladı, bu da O’nun üzerinde anlaşmış oldukları Sınır’ı Aşmak üzere olduğunu gösteriyordu.


Dük Whisker’ın Yıldız gibi Parlayan Gözler’i keskin bir yoğunlukla parladı, Minik Vücud’u Âni’den bir ihtiyat yaydı. “Daha önce tereddütlü görünüyordun, Gwendolyn. Neden şimdi söylüyorsun?“


Noah’ın ifadesi, soğuk bir kesinlik ile Anlayış’ın kristalleşmesiyle sertleşti. O’nun neyi açıklamayı planladığını tam olarak biliyordu ve Ses’i, Bahçede’ki sıcaklığı hissedilir şekilde düşüren, neredeyse azarlayıcı bir tonla çıktı.


“Bununla ilgili hiçbir şeyi paylaşmamayı kabul etmiştin.“


Sözler, herhangi bir patlamadan daha tehlikeli olan kontrollü bir soğuklukla söylenmişti! 


Dük Gwendolyn O’nun Bakışlar’ını kararlılıkla karşıladı, ancak ifadesindeki bir şey, yapmak üzere olduğu Şey’in önemini fark ettiğini gösteriyordu.


“Evet,“ diye kabul etti, Yavaşça Baş’ını sallayarak. “Ama artık çok şey söz konusu. Varoluş’un Denge’si, Köklü bir değişimin Eşiğ’inde sallanıyor.“ Bir Ân durakladı, kararını vermek için Zaman kazanmaya çalışıyor gibiydi. “O’nu aktif olarak koruyan bir Beden’im var ve Sen de O’nun yanındasın, bu yüzden O’nun korunması konusunda daha az endişeliyim. Buradaki tüm Dükler, Varoluş’umu korumak için feda edebileceğim Varoluşlar. Tüm Yaşayan Kökenler’in Kader’i buna bağlıyken, bu kadar önemli Bilgiler’i bilen tek Dük ben olamam.“


...!


Noah’ın Gözler’i parladı!


Bu pislik.


Kör Dük Valen dikleşti, görmeyen Gözler’i işlevsiz olmalarına rağmen bir şekilde sert bir yoğunluk yansıtmayı başardı. Baston’u kristal Yol’da bir kez vurdu, Ses Noyutlar arasında yankılandı. “Ne demek istiyorsun, Gwendolyn? Hangi Bilgi o kadar önemli ki, O’nu açıklamak için bir sözü bozarsın?“


Dük Whisker, şaşırtıcı bir şekilde, bir an için düşüncelere dalmış gibi göründü, ardından Küçük Yüz Hatlar’ı endişeli bir ifadeye büründü.


Konuştuğ’unda, derin Ses’i, Kavramlar’ın Yükseliş’ini ve Düşüş’ünü bizzat tanık olarak edindiği Bilgeliğ’in ağırlığını taşıyordu.


“Gwendolyn,“ Dedi, Dük Gwendolyn’i açıkça şaşırtan bir şekilde Noah’ın tarafını tutarak, “Bazen Bazı Şeyler’in söylenmemesi daha iyidir. Belirli Gerçekler’i bilen Varoluş Sayı’sı ne kadar azsa, o Gerçekler o kadar güvende kalır.“


...!


Duke Gwendolyn sırayla Hepsi’ne baktı... Noah’ın sert onaylamaması, Whisker’ın beklenmedik ihtiyatı, Valen’in talepkar merakı ve Pyralis’in yakıcı yoğunluğu.


Hepsi’nin dikkatinin ağırlığını gördü, gizli kalmak isteyen Sırlar“ın baskısını hissetti ve Zihni’nde geri dönüşü olmayan noktayı çoktan Geçmiş Bir’inin boyun eğmişliği ile başını salladı.


“Hayır,“ dedi kararlı bir şekilde. “Risk çok büyük. O’nu sadece biz korumakla kalmamalıyız. Sadece bizden daha fazla Kaynak sağlanmalı.“ Ses tonu, açıklamak üzere olduğu Şey’in büyüklüğüyle ağırlaştı. “O, Yaşayan Kökenler’in umuduydu. Hâlâ da öyle.“


HUUM!


Bu Sözler dudaklarından çıkar çıkmaz, Dük Whisker’ın Gözler’i Âni’den anladığını gösteren bir parıltıyla parladı, diğer iki Dük ise saklamaya çalıştıkları Saf Şok ifadeleriyle bakakaldılar.


Dük Valen’in Ses’i fısıltıdan biraz daha yüksek çıkmasına rağmen, Bahçe’de mükemmel bir netlikle duyuldu. “Yani Sen...“


Dük Gwendolyn ciddiyetle Baş’ını salladı ve geri alınamayacak Sözler’le Kaderlercini mühürledi. “Genç Hânımefendi. Yaşayan Düzen bulundu. Güvende. Korunuyor.“ Bakışlar’ı Noah’a döndü ve Bakışlar’ında özür dileme gibi bir ifade vardı. “O, Noah ile yakından bağlantılı ve Noah da O’nunla. Bu yüzden O’nun Biz’im tarafımızda olduğuna şüphem yok.“


...!


Bu pislik.


Ardından gelen sessizlik kulakları sağır ediyordu.


Noah, Dük Gwendolyn’e baktığında, yüzündeki ifade soğukluğa dönüştü. Bu, saygı duymaya Başladığ’ın Bir’inin tek bir hareketle o saygıyı paramparça etmesinden Kaynaklanan büyük bir hayal kırıklığıydı.


O’na bunu söylememesini söylemişti. Bu Bilgi’yi paylaşmaması konusunda açıkça talimat vermişti. Ve yine de, bu kritik Ân’da, orada bulunanlara güvendiği için Bu’nu serbestçe ifşa etmişti!


Güven. Ne kadar kırılgan bir şey, ne kadar kolay verilir ve ne kadar felaket bir şekilde yanlış yerleştirilir.


Gözler’i toplanan Dükler’in üzerinde dolaşmıştı, potansiyel tehditleri Kataloglayan Bir’inin dikkatli hassasiyetiyle tepkilerini Ölçmüş’tü. 


Dük Whisker düşünceli bir şekilde aşağı baktı, Küçük Eller’i arkasında birleştirilmiş, Sonsuzluklar Boyunca Uzanan Sonuçlar’ı işliyordu. Diğer iki Dük, çabucak kontrol etmeye çalıştıkları bir şaşkınlık gösterdi ama Gözler’i yeni bir ilgi, yeni bir Hesap’la keskinleşmişti.


Dük Pyralis’in Alevler’i Âni’den şiddetle parladı, Ses’i sessizliği kesen talepleriyle Noah’ın hayal kırıklığını derinleştirdi. “Yaşayan Düzen, Yaşayan Kökenler’in en büyük projelerinden Bir’iydi. O, O’nunla nasıl bir ilişki içinde? Şu anda nerede? Biz’im...“


Noah, sertçe Baş’ını salladı ve Bakışlar’ı Dük Gwendolyn’e dönerek,msorularını kesti. Gözler’indeki hayal kırıklığı hissedilebilirdi, Fiziksel bir darbeyle elde edilebilecek olandan daha fazla Güç’le Bilinc’ine baskı yapan bir ağırlık gibiydi.


Dük Gwendolyn, O’nun hoşnutsuzluğunu fark ederek, iç geçirdi, ancak tüm Kanıtlar’ın aksine haklı olduğuna inanan Bir’inin kararlılığıyla devam etti. “Buradaki Herkes güvenilirdir. Bizler, diğer Köken Dükler’ini Ânaliz Ederek, hepimizin Aynı Çüzgi’de olduğundan emin olan Varoluşlar’dır... Dük Whisker Bu’nu bizzat kendisi Denetler. İhanet korkusunu anlıyorum ama aramızda böyle bir şey bulamazsınız. Güvenimiz olmazsa, Güc’ümüz de olmaz.“