Bölüm 4016: Bir Sopa! IV


Yan tarafta, Sigrid gülümsedi ve Noah ile Titano arasındaki konuşmaya Baş’ını salladı.


Ancak düşünceleri Dük Gwendolyn ve O’nun son zamanlardaki eylemlerine yönelince, eğlencesi kayboldu. Güvenin ihaneti, sadakatin kayıtsızca değiştirilmesi... Bu, kaybolmayacak acı bir tat bıraktı.


Düşünceleri, Varoluş’un bile geri adım attığı bir sesle paramparça oldu.


“ROAAAAR!“


Bu kükreme, dolambaçlı koridorlarda yankılanarak, Paradoksal Yerler’de gözle görülür bozulmalara neden oldu. Ancak sesin yüksekliğinden daha korkutucu olan, bu Tek Ses’in Ân’ında çoğalarak, beş ayrı kükremeye dönüşmesi ve akıl sağlığını zorlayan bir uyum oluşturmasıydı.


Bu’nu izleyen Âura, Katlar’ı yanlışlıkla doldurdu... Beş Kaçınılmazlık, her biri Onur’lu Yaşayan Varoluş’a eşdeğer bir Güç yayarak, konumlarına doğru koşuyordu.


Thessaly ve Altheon hemen savaşa hazır hale geldiler, birikmiş Otoriteler’i ortaya çıkmaya başladı. Titano, Katlar’ın kırılmasına benzeyen seslerle parmaklarını kırdı, yüzünde beklentiyle parlayan bir ifade belirdi.


“Kardeşim,“ dedi neşeyle, “Ben bunlarla ilgileneceğim ve sana da hediye edeceğim!“


Ama Noah El’ini durdurma işareti yaparak, kaldırdı. “Hayır... Bırak ben deneyeyim.“


Ardından gelen sessizlik kulakları sağır ediyordu. Sigrid bile O’na dönüp, zar zor gizlediği endişesiyle baktı. Kararını sorgulamak için ağzını açtı, sonra görünür bir çaba ile kapattı. O bir Erken Yaratık’tı... Muhtemelen akıl almaz şeyler yapabilirdi. Buna güvenmek zorundaydı.


Ancak Titano böyle bir çekingenlik göstermedi. Kocaman gözlerini kırpıştırdı ve açık sözlülükle şöyle dedi: “Kardeşim, Titano gibi kasların yok ve vücudun sıska. İyi olacak mısın?“


Noah, sabırlı bir ifadeyle devin yüzüne döndü. “Kardeşim, bazen gerçekten zengin olanlar zayıf görünebilirler, ama kendilerini herkesten daha güçlü kılan bir silah satın alabilirler. Ve bugün kullanacağım şey, gerçekten korkunç bir silah.“


Konuşurken, elinde bir şey belirdi.


Bir Sopa.


Sadece... bir Sopa.


Erken Dönem Yaratıklar’ın kullandığı Sopa, Goad, hiçbir Şatafat, Parlak Işık veya Varoluş’u çarpıtan bir Varoluş olmadan ortaya çıktı. İzleyen herkes için, Noah sanki kamp ateşini karıştırmak için kullanılacak türden heyaz bir tahta parçası çağırmış gibi görünüyordu.


Ancak Noah O’nu efsanevi bir kılıç taşıyan bir şövalye gibi taşıdı!


Titano, Sigrid ve diğerlerinin önüne geçti ve yaklaşan dehşete karşı öncü olarak konumlandı. görüntü hem görkemli hem de absürt bir hâl almıştı... Bir sopayla beş Kaçınılmazlık’la yüzleşmeye hazırlanan bir Adam.


Kabusların şekil ve amaç kazandığı gibi, Bükülmüş Katlar’da ortaya çıktılar. 


>Bir Kaçınılmazlığ’ın Beş Kaçınılmazlığ’a Dönüştüğ’ü Algılan’dı: Sonsuz Ulaşım’ın Kıvrılan Paradoks’u. >


>Sınıflandırma: Her Varoluş, Onur’lu Yaşayan Varoluş’a Eşdeğer Güc’e sahiptir. >


>Biçim: Aynı Ân’da Birden Fazla Durum’da Var Olan çalkantılı Dokunaç Kütleler’i.>


>Uyarı: Paradoksal Yapılar’ı, Gözlemlenene kadar Her Yer’de ve Hiçbir Yer’de olmalarını sağlar. >


Yaklaşan Yaratıklar Rasyonel Gözlem’i zorluyordu. Dokunaç yığınlarıydılar, ancak Dokunaçlar tam olarak Giziksel değildi... Saldırmaya karar verdikleri Ân’a kadar Olasılık hâllerinde Var Oluyorlar’dı. Her Bir’i, Varoluş’tan girip, çıkan binlerce kıvrılan Uzantı’ya sahipti ve yüzeylerinde parıldayan Paradokslar yazılıydı!


Noah Sopası’nı kaldırarak, ilerledi ve ardından gelen savaş, O’nu gören herkesin hafızasına kazındı.


İlk Kaçınılmazlık, aynı anda on yedi farklı olası konumda var olan Dokunaçlar’la saldırdı. Normal savunma İmkansız’dı... Var Olmayanlar da dahil olmak üzere her yönden gelen bir Saldırı’yı nasıl engelleyebilirdi?


Ama Goad Normal İlkeler’e göre hareket etmiyordu.


PAH!


Noah’ın Sopa’sı  rahat bir hassasiyetle savruldu ve bir şekilde, imkansız bir şekilde, On Yedi Olasılığ’ın Hepsi’ne Aynı Ân’da ulaştı. Dokunaçlar görünür bir şokla geri çekildi, Paradoksal Doğalar’ı bir Ân için tek bir acı verici Gerçekliğ’e zorlandı.


>Goad’ın Otorite’si, Paradoksal Varoluş’a Tekil bir Gerçeğ’i dayatıyor. >


İkinci ve üçüncü Kaçınılmazlıklar koordineli bir şekilde saldırdı, Dokunaçlar’ı Varoluş’ta, Nedensellik’te Yırtıklar oluşturan Desenler çizerek, dolaştı. Noah’ın vücudu, gelişmiş yeteneklerine rağmen, her şeyi atlatacak kadar Hız’lı değildi. Birkaç Dokunaç O’na vurdu, Dokunuşlar’ı O’nu Kavramsal Düzey’de Yok Etmesi gereken Paradokslar taşıyordu.


Taşımalıydı.


>Pasif Savunma Etkinleştirildi: Yaratığ’ın İlk Ders’inin Kleos Glif’i parlak bir şekilde parlıyor.>


>Paradoksal Saldırılar Tanın’dı ve Reddedildi. Varoluş’unuz Çelişkiler’i kabul etmiyor.>


HUUUM!


Alnındaki Kleos Glif’i Beyaz-Altın Işık’la parladı ve Paradokslar basitçe... Etkisiz Kaldı.


O’nun Beden’ine çarptılar ve Çözüldüler, Çelişkiler’i tek bir Glif şeklinde On Yaşayan Varoluş’un Tüm’ünün Birleşik Otoritesi’ni taşıyan birinde Kök Salamamıştı!


Tek bir... Glif!


Noah ilerledi, Sopa’sı neredeyse rRstgele gibi görünen ama yıkıcı bir amaç taşıyan hareketler yapıyordu. Her vuruş Kaçınılmaz Olan’ı Anlamaya zorluyordu.


Pah! 


“Var Olmaman Gerekirken , varsın ama bu Güç değil, kafa karışıklığıdır“


Pah!


“Paradokslar’ın cevap değil, sorulardır“


Pah! 


“Tanımlamadan korkuyorsun çünkü Tanımlama Sen’in boşluğunu ortaya çıkarır.“


...!


Dördüncü ve beşinci Kaçınılmazlıklar, her açıdan binlerce Dokunaç’la O’na üstünlük sağlamaya çalıştı. Noah’ın savunma Yetenekler’i Sınırlar’ına kadar test edildi... O’nu uçuran darbeler, uzuvlarını saran Dokunaçlar, En Güç’lü Canlılar’ı parçalayıp, zayıf Onur’lu Varoluşlar’ı yaralayacak saldırılar aldı!


Ama tek bir Kleos Glif’i tekrar tekrar parladığı için dayandı ve dayanmaktan daha fazlasını yaptı... Eğit’ti.


Sopa’sı hiç durmadan hareket etti, her temas Kaçınılmazlar’ın Reddedemeyeceğ’i veya görmezden gelemeyeceği Gerçekler’i ortaya çıkardı. Savaş Fiziksel üstünlükle ilgili değildi, bu Paradoksal Varoluşlar’ı Varoluşlar’ının Temel Doğası’yla yüzleşmeye zorlamakla ilgiliydi.


Gözlemciler, sadece bir Sopa’yla donanmış Noah’ın sistematik olarak Beş Onur’lu Aeviye tehdidi ortadan kaldırmasını şok içinde sessizce izlediler!


Altheon’un Kadim Gözler’i inanamama ile açılmıştı. Thessaly aslında uçmayı bırakmış, Peri Formu şok içinde yere düşmüştü. Sigrid, hayranlık ve daha derin bir duygu karışımıyla izliyordu... Daha önce görülmemiş bir Şey’e tanık olduğunun farkındaydı.


Ancak en derin etkiyi Titanonun tepkisi yarattı. Dev, sıska kardeşinin bir sopayla Dehşet Korkular’ı yenmesini izledi ve basit Zihni derin bir sonuca vardı: Zengin olmak, en iyi araçlara sahip olmak demekti!


Savaş, Beş Kaçınılmaz’ın da Paradoksal Varoluşlar’ını sürdürme Yetenekler’inin Ötesi’nde eğitilmiş olmaları nedeniyle titreyerek, yere yığılmalarıyla doruk noktasına ulaştı.


Ölmediler... Ölüm merhamet olurdu. Bunun yerine, basit bir Sopa’yla aldıkları dayaktan titreyerek, zayıf bir şekilde kıpırdayan Dokunaçlar’ıyla orada yatıyorlardı.


Noah, özellikle etkili bir dersin ardından bir öğretmenin işaret çubuğu gibi elinde hâlâ Goad’ı tutarak, Onlar’ın üzerinde görkemli bir şekilde süzülüyordu. İlk gerçek savaş dersini vermişti ve Kaçınılmazlar iyice eğitilmişti.


Ardından gelen sessizlik, sadece Varoluşsal Korkular’ın zayıf inlemeleriyle bozuldu; Onlar, bilmezden gelmeyi tercih edecekleri Gerçekler’i yeni öğrenmişlerdi.


Noah, Onlar’a memnuniyetle baktı. Bir Sopa, değerini tartışmasız bir şekilde kanıtlamıştı. Ve bu, Gerçek Güc’ünün Sadece Yüzde Bir’i idi!


Merak etmeden duramadı... Daha fazlasına erişebildiğinde, ne olacaktı?



Not: Gülünç. Noah Kavramsal Düzey’den Yok olmaktan kurtuldu. Paradoksal Saldırılar O’na artık etki etmiyor. Daha Tonlar’ca Direnç de gelecek.