>Kaçınılmazlığ’ın Tohum’u ekildi. Olağandışı büyüme gereksinimleri tespit edildi>
>Birincil Gereksinim: Her Şe’iin Gönül’lü Fedakarlığ’ı. Büyümeye Başlamak İçin Minimum: 10 Her Şey. Tam Olgunlaşma İçin: Toplam 75 Her Şey. (Herhangi Bir Tür)>
>Tohum, beslendiği şeye göre neyin büyüyeceğini seçecektir. >
>Şu an beslenen Her Şey: 0/75. Olgunlaşma süresi: Beslenme hızı ve diğer faktörlere bağlı olarak değişken.>
Noah’ın gözleri anlayış ve amaçla parladı. Tohum, her şeyin gönüllü fedakarlığını gerektiriyordu... Khor’un çocuklarına uyguladığı süreçle aynıydı.
Ama halkıyla dikkatsizce deney yapmayacaktı. Korkuyu kaybetmenin neye yol açtığını biliyordu. Sonuçlar öngörülebilir, yönetilebilir ve faydalıydı.
Diğer Her Şeyler zafer ya da felaket getirebilirdi ve o, bunu öğrenmek için halkını riske atmayacaktı.
“Henry!“ Ses’i, hemen yanıt verilmesini gerektiren bir Otorite’yle Kıyı boyunca yankılanmıştı.
Tek Oğlu Ân İçinde ortaya çıktı, gerçek yaşı çok daha Karmaşık ve çok daha az olmasına rağmen yirmili yaşlarının başında bir adam gibi görünüyordu. Mavi-Altın Reng’i Saçlar’ı, saygılı bir verimlilikle yaklaşırken, Kıyı’nın ışığını yakalamıştı.
“Bir Tohum var,“ Diye açıkladı, sesinde talimat ve uyarı bir arada, “Kendinin bir parçasını kabul edip, Yiyebilen bir Tohum. Her Şey’inin bir parçası. Daha da büyük bir Güç arıyorsan... O’na Her Şeyi’nin bir parçasını ver.“
Oğlu, kendisinden istenen şeyin ciddiyetini anladığından emin olmak için bir süre durakladı.
“Korku’nun Her Şey’ini ver.“
Henry’nin ifadesi şaşkınlıktan anlayışa, oradan da kararlılığa dönüştü. Babası, nihayetinde onun yararına olmayan hiçbir şey istememişti. Korkusu’nu vermek O’na güç kazandıracaksa, korku ödenmesi gereken bir bedeldi.
O, Mutlak bir güven duyuyordu!
“Korkumun Her Şey’ini veriyorum!“ Henry, Kıyı boyunca yankılanan bir inançla ilan etti.
Yanıt Ân’ında ve korkutucuydu.
Tohum’dan korkunç bir hayali siyah gölge kütlesi fışkırdı... Fiziksel olarak değil, Kavramsal olarak, Gerçek ve Gerçek Olmayan arasındaki boşlukta var olan.
Çene olmayan ama kesinlikle çene olan çeneler Henry’yi sıktı, vücudunu geçerek, temel bir Şey’i aldı.
Gölge Tohum’un içine geri çekildiğinde, Henry’nin Vücud’u gelişmeyle patladı!
>Kaçınılmazlığ’ın Tohum’u, Korku’nun Her Şey’ini tüketti.>
>Her Şey Beslendi: 1/75>
>Açlık Durumu: Açgözlü.>
>Tohum daha fazlasını istiyor.>
Noah, oğlunun Karmaşıklığ’ının ve Saflığ’ının dalgalandığını izledi, her Hücre doğal olarak birikmesi yıllar sürecek Güc’ü içiyordu. Güçlü elini Henry’nin omzuna koydu ve dönüşüm boyunca O’nu sabit tuttu.
“Aferin,“ Dedi, sonra sesini yükselterek, Kıyı’nın ötesine ulaştırdı. “Liora! Lilith! Kazuhiko! Erikson! Mavi Slime! Jormungandr!“
O seslendi!
Ve tek tek geldiler. Her biri, onun halkı, yoldaşları, kan bağı olmayan ailesi, onun çağrısına cevap verdi. Kaçınılmazlığ’ın Tohumu’nun sabırla açlıkla beklediği arsa etrafında toplandılar.
Noah onların önünde dik durdu, Varoluş’u korku uyandırmadan, O’nu korkunç kılan ya da bunun doğru olup, olmadığını sorgulatacak şüphe uyandırmadan.
“Her biriniz, Korkunuz’un Her Şey’ini bırakacağınızı ilan edeceksiniz. Bu size geleneksel İlerleme’nin Ötesi’nde bir Güç verecek, ama daha da önemlisi, taşıdığınızın farkında bile olmadığınız Sınırlamalar’dan sizi kurtaracak.“
Hiç tereddüt olmadı.
Bu Varoluşlar, İmkansızlığ’ın içinden geçerek, onu takip etmişlerdi. Eğer korkularını bırakmanın onlara fayda sağlayacağını söylüyorsa, o zaman Korku zaten yok olmuş sayılırdı!
Liora gibi bazıları için, Güç istedikleri için kaybedecek çok şeyleri vardı!
“Korku’mun her şeyini bırakıyorum!“ Diye ilan etti Liora, doğası dönüşümü özellikle dramatik hâle getirirken, gölge çeneler O’nun dehşetini ele geçirdi.
“Korku’mun her şeyini bırakıyorum!“ Kazuhiko’nun eli, Kaçınılmazlığ’ın tezahürü içinden geçerken, kılıcından hiç ayrılmadı.
“Korku’mun her şeyini veriyorum!“ Erikson’un devasa Vücud’u, gereksiz duyguların yerini temel bir Yokluk alırken, titredi.
“Korku’mun her şeyini veriyorum!“ Mavi Balçık, Jelatinim’si formu dalgalanırken, önemli bir şey çıkarılıp, tüketilirken,mmutlu ve neşeyle seslendi.
“Korku’mun her şeyini veriyorum!“ Jormungandr’ın yılan gibi uzun vücudu, gölge şey onun dehşetini beslerken, kıvrıldı.
“Korku’mun her şeyini veriyorum!“ Lilith’in şeytani özellikleri, korkunun Yokluğ’u O’nun gerçek doğasını ortaya çıkarınca, daha da çarpıcı hâle gelmişti!
Her beslenme dramatik, korkunç ve güzeldi. Kaçınılmazlığ’ın Tohum’u, her şey tüketildikçe, daha da karardı ve Obsidiyen yüzeyi daha önce var olmayan derinlikler göstermeye başladı.
>Kaçınılmazlığ’ın Tohum’u, Korku’nun Her Şey’ini tüketmiştir.>
>Her Şey Beslendi: 7/75>
>Açlık Durumu: Kısmen Doyuruldu.>
>Büyüme Başlangıcı: Tam olgunlaşma için tahmini 68 Her Şey daha gereklidir.>
Erken Örtülü Kıyı’da eşi görülmemiş bir olay meydana geldi!
Birçok Varoluş Her Şeyler’inin bir kısmını feda etti, büyüme için Varoluşlar’ının temel unsurlarını kurban etti. Kıyı bile bunun önemini fark etmiş gibiydi, Altın Kumlar daha önce hiç duyulmamış Frekanslar’la uğulduyordu!
Noah, halkının dönüşümünü izledi, korkunun Yokluğ’u gücün akması için alan yaratırken, her birinin Karmaşıklığ’ı ve Saflığ’ı artıyordu.
Daha dik duruyorlardı, daha emin adımlarla hareket ediyorlardı, artık terörün gölgesini taşımayan Gözler’le Varoluş’a bakıyorlardı.
“Hepiniz gerçek Aşkınlığ’a doğru ilk adımı attınız,“ Dedi onlara, “Korku artık sizi zincirlemiyor. Şimdi, O’nun yükü olmadan neye dönüştüğünüzü görelim.“
Bunu söylerken, Noah Kıyı’ya doğru, diğer düzinelerce Varoluş’a baktı.
Yavaşça ilerleyeceği için, Onlar’ın Her Şeyler’ini vermek için hala daha fazlasına ihtiyacı vardı!
Ve Kaçınılmazlığ’ın Tohum’u, özgürce verilen Her Şeyler’i derinlemesine içerek, daha önce hiç var olmayan bir Şey’e dönüşmeye başladı... Kazara değil, Niyetten Doğan, Kaos değil, İrade’yle şekillenen bir Paradoks.
Sonunda olgunlaştığında ne ortaya çıkacaktı?
Korkusuz ve Şüpheci olmayan Noah bile bunu kesin olarak bilemezdi.
Ama bu şüphe değildi... Bu beklenti idi!
Erken Örtülü Kıyı boyunca bir dizi Varoluş’a oluştu, her biri Korku’nun Her Şey’ini Kaçınılmazlığ’ın Tohumu’na teslim etmeye hazırdı.
Alay hem ciddi hem de kutlama niteliğindeydi... Sınırlamalar’ın Olasılıklar’la değiştirildiği bir dönüşüm geçit töreni!
Bu görkemli fenomen ortaya çıkarken, Yoshinami’nin devasa Figür’ü Noah’ın yanında kaldı, sekiz bacağı Altın Kumlar’a sıkıca basıyordu. Birbiri ardına korkularını teslim eden Varoluşlar’ı izlerken, Kızıl Gözler’ini Efendisi’ne çevirmişti
“Efendim,“ Dedi, sesinde kadim bir hatıranın ağırlığıyla, “Erken Yaratık’ın... Sayısız Kara Yaşam Formu’nu, Canlı Varoluşlar’ı ve hatta Kat Sakinler’ini koruyan Mabetler’in Mimar’ının bir zamanlar bize söylediği bir Şey’i gösteriyorsunuz.“
...!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
