O’nun Çalışmalar’ı, Mücadeleler’i, Çabalar’ı... Hepsi sadece elde ettikleri başarılar için değil, temsil ettikleri Çabalar için de takdir ediliyordu.
Sonra eşi benzeri görülmemiş bir şey oldu!
Bir Anı su yüzüne çıktı... O’nun standartlarına göre yakın değil, çok eski bir Anı. Kendi’ni, Zindanlar’ın Kendi Dünyası’na çöktüğü ilk günlerde gördü. Her sabah aynı amaçla uyanıyordu: Ateş Topu Beceri Kitab’ı satın almak için Yeterli Kaynak ve Bilgi Biriktirmek.
Bu kadar basit bir hedef, bu kadar sıradan bir çaba, ama o, bu mütevazı hedefin Ötesi’nde bir adanmışlıkla peşinden gitmişti.
Gün be gün, aynı rutin. Aynı bağlılık. Geriye dönüp, bakıldığında, neredeyse gülünç derecede küçük görünen bir hedefe yatırılan aynı Çaba.
Sonsuz Hasat İlke’si geriye uzandı... İmkansız, Anlaşılmaz bir şekilde ve o Çaba’ya Dokun’du.
>Mana’ya Dokunma’dan önceki Çabalar’ın takdir edildi.>
>Hasat Edilme’ye layık. >
>Geriye dönük takdir başlatıldı.>
>Karmaşıklık 2.500.000.000 arttı.>
>Saflık 2.500.000.000 arttı.>
Oh!
Saniyeler sonra, bu İmkansızlığ’ı sindiremeden, başka bir Uyarı belirdi!
>Zaman Çizelge’si boyunca devam eden Çaba tanındı.>
>Üstel Hasat Çarpan’ı uygulandı.>
>Karmaşıklık 2.500.000.000 arttı.>
>Saflık 2.500.000.000 arttı.>
Ne kadar saçma.
Ne kadar etkileyici!
Bu kadar basit bir çaba, yani uyanıp, bir hedef için çalışmak, nasıl bu kadar büyük bir hasat getirebilirdi?
Noah, bu nimetler kendisine akmaya devam ederken, sadece inanamadan başını sallayabilirdi. Karmaşıklığ’ı Kırk Milyar’ı Aştı ve Anlaşılma’sı Güç bir Hız’la Elli Milyar’a yaklaştı. Her Artış sadece Sayısal değildi. Nitelik’ti, Varoluş’u daha Gerçek, daha Mevcut, çevresindeki Varoluş’u daha fazla etkileyebilecek hâle geliyordu.
En küçük Çaba’yla bile, Akıl Almaz bir hasat elde ediliyordu.
Bu, İlk Çiftçi’nin hayal ettiği şeydi: Denemeyi ödüllendiren, çalışmayı takdir eden, Çaba’nın asla boşa gitmediğini garanti eden bir Varoluş.
Bu, bir İlke’nin Otoritesi’nin sadece Yüz’de Bir’i kadardı.
Ve Bu, sadece Başlangıç gibi görünüyordu.
Infiniverse, Yeşil-Altın Yaprak’lı Tahtında’ki yerinden gülümsedi ve Kıyı’nın Sonsuz Işığ’ına doğru yükselmeye başladı. O yükselirken, Noah, şimdi O’nun Somutlaştırdığ’ı İlke’nin Tohum’una yakınlığının etkisiyle Karmaşıklığ’ının Yeniden Arttığ’ını hissetti.
Sesi’i, ihtişamın ritmiyle Kıyı’da yankılandı, Her Kelime, Varoluş’un dinlemek için eğilmesini sağlayan bir ağırlık taşıyordu!
“Çaba ve Emek ödüllendirilmelidir, çünkü bunlar tüm Hasad’ın büyüdüğü Tohumlar’dır. Ağaç ve Otlar’ın dikilmesi, Toprağ’ın ve Ruh’un bakımı... Hepsi ortaya çıkan çabadır.“
Eller’ini kaldırdı ve Alnında’ki Glif daha parlak bir şekilde parladı.
“Henüz toprak olduğunu bilmeyen Toprağ’a kazınan ilk izden, Varoluş’un Kendi’si yaşlandığında Ekilecek Son Tohum’una kadar... Tüm Çabalar birbirine bağlanır, tüm Hasat devam eder.“
Sözler’i, anlaşılmaz ihtişam ve mucizenin kadim çağrışımlarının ritmini aldı, Gözler’i Altın Yeşil’i ile parladı!
“Derine inen Kökler kuraklıktan sonra Su’yu bulacaktır. Yüksekte uzanan yapraklar gölgeden sonra ışığı tadacaktır. Çatlamaya cesaret eden Tohumlar, her zaman Büyüme’ye mahkum olduklarını keşfedecektir. Sürekli Hasad’ın Otorite’siyle, Büyüme Sınırlar’ı Aşsın. Olgunluk şafak gibi gelsin... Kaçınılmaz ve hoş geldin. Sürekli Büyüme Alan’ı herkesi ihtişamıyla yıkasın!“
HUUM!
Kıyı, sanki bu Anı Milyonlar’ca yıldır bekliyormuşçasına coşkuyla sözlerine karşılık verdi. Her tarla Yeşil-Altın Işık’la parladı. Dokuz Kutsal Ağaç, basit Büyüme’nin Ötesi’nde bir canlılıkla nabız gibi atıyordu. Bu, sadece Olgunlaşma değildi.
Bu, Anlar’a sıkıştırılmış bir Evrim’di!
>Tender Ağac’ının Tohum’u tam Olgunluğ’a ulaştı.>
>Hasat hazır: 27 Tender üretildi (Beklenen: 10)>
>Tender’lar, İlke’nin etkisiyle gelişmiş Yetenekler’e sahip.>
Tohum’un ekildiği Yer’de, şimdi muhteşem bir Ağaç duruyordu. Kabuğ’u, Doku Kazanmış Ay Işığ’ı gibi Gümüş Beyaz’ıydı, Yapraklar’ı ise özenle bakıldığında her Renk’te parıldıyordu. Dallar’ında asılı duran Meyveler eşi benzeri görülmemişti... Yarı Saydam kabuklarla sarılmış, kendi kalp atışlarıyla titreşen İnsan’sı Figürler.
Noah, izlerken, ilk Kabuk açıldı ve bir Tender ortaya çıktı. Adanmışlığın Güzelliğ’i gibi Güzeller’di... Fiziksel olarak mükemmel değillerdi, ama amaca uygun olarak yaratılmışlardı.
Gözler’i, amaçlarını bilerek, doğanların özel Bilgeliğ’ini barındırıyordu. Eller’i beslemek için, Sesler’i rahatlatmak için, tüm Varoluşlar’ı bakmak için tasarlanmıştı.
Yirmi Yedi tane arka arkaya ortaya çıktı, her Bir’i biraz farklıydı ama bakımın temel doğasını paylaşıyordu. Kıyı’nın Bitkiler’ini, Yaratıklar’ını, Öz’ünü bakacaklardı. Hiçbir Şey’in bakımsız, ilgisiz, sevgisiz kalmamasını sağlayacaklardı.
Ve onların yanında...
>Tekil Refah Çim’i Tohum’u tam Olgunluğ’a ulaştı.>
>Alan kapsamı: 10.000 Metrekare’ye ulaşıldı.>
Çim... Tek bir Çim... Belirlenen Alanlar’a Yeşil-Altın Reng’i bir ateş gibi yayıldı, her bir Çim Tel’i içinde Refah vaadini barındırıyordu. Diğerlerinin büyümesini teşvik ederek, sadece var olmanın İlerleme Anlam’ına geldiği Bölgeler yarattı.
>Auric Vitae Çimler’i tam Olgunluğ’a ulaştı.>
>Yaşam Güc’ü Çoğaltma etkisi aktif.>
>İyileşme Hızlanma’sı: Çimler’in çevresinde %10.000.>
Erken Örtülü Kıyı’nın arazilerindeki her Bitki titreşti ve muazzam bir Büyüme gösterdi!
>Kutsal Bitkiler tam Olgunluğ’a ulaştı.>
– Aşkınlık Peçe Yosun’u : Hasat için hazır.
– Kronos Petrichor: Zamansal etkiler stabilize edildi.
Boşluk Kalpli-Krizantemler: Uzamsal özellikler maksimize edildi.
Dokuz Kutsal Ağaç da, neredeyse toplanmak için can atan Meyveler’le doluydu. Her Bir’i Beklentiler’in Ötesi’nde gelişmişti, İlke’nin Etkisi Onlar’ı amaçlanan Sınırlar’ının Ötesi’ne, daha büyük bir Şey’e itmişti.
Sonra, Noah’ın dikkatini bir noktaya odaklayan bir Uyarı geldi.
– Müttefikleri ve Düşmanlar’ı eşit şekilde etkiler.
>Seçenek 2: Hasad’ın Kaçınılmazlığ:ı.>
– Ekilen tüm Çabalar sonuç verecektir.
– Zaman Çizelge’si değişken ancak sonuç kesindir.
– Sürekli Hasat ile Senkroniz’e olur.
>Seçenek 3: Bağlantı’nın Kaçınılmazlığ’ı.>
– Kıyı’daki tüm Varoluşlar temelde birbirine bağlanır.
– Ortak Büyüme ve Anlayış.
– Risk: Kontrol Edilmezse Bireysel Kimliğ’in kaybı.
>Seçenek 4: Doğal Çiçeklenme’ye izin ver.>
– Sonuç bilinmiyor.
– Potansiyel olarak benzeri görülmemiş sonuç.
– Risk seviyesi: Belirsiz.
Noah, bu Seviyede’ki seçimlerin geri alınamayacağını anlayan Bir’inin yoğunluğuyla bu seçenekleri inceledi. Her Yol, sadece Tohum’u değil, Kıyı’nın tüm Doğası’nı da temelden değiştirecekti.
Seçimler, her zamanki gibi, merkez noktaya geldi!
Ama bu, kolayca yapabileceği bir seçimdi!
Infiniverse, amacını yerine getirmenin memnuniyetiyle sakin bir ifadeyle O’nun Seviyesi’ne geri indi.
“Yüzde Bir’in izin verdiği şey budur,“ Dedi basitçe. “Yüzde Arttıkça, neler mümkün olacağını hayal edin.“
Etraflarında, Kıyı Yeni Yaşam, Yeni Büyüme, Yeni Potansiyel ile uğultulu bir hâl almıştı.
Geliştirilmiş Otlar ve Çimler, faydalı Enerjiler’le dolu yoğun bir Atmosfer yaratmıştı.
Ve tüm bunların merkezinde, Noah, kısa bir süre önce Sıfır’dan başlayan Bir’i için mümkün olmaması gereken Düzeyler’de bir Karmaşıklık’la duruyordu.
Hasat başlamıştı ve durma belirtisi göstermiyordu!
Not: Bölümler’e geçin de... Adui ye öyle şeyler önerdim ki... Çevirmen kardeş durr Yazar seni ciddiye alıyor bir şey deme. Hahahaha. Öyle şeyler yazdım ki... Discord’daki okuyucuların ilgisini çekti. Ve eğer gelirse hangi Cultivation Roman’ını okursanız okun böyle şeyler görmezsiniz Final de bile görür dersiniz görmezsiniz. Bu Önerdiklerimin Bir’i. Diğer’i hahahah hahahahaha. Resmen Biz Ne okuyoruz diyeceksiniz. Hahahahaha. Ve bu arada yeni Kozmoloji Hayırlı Uğurlu olsun. Vaschok Ölçeğ’i ismi. Buna benzer bir ismi vardı. Ölçek doğru da Vaschok yanlış yazmış olabilirim. Herkes Dokuma Tezgâh’ı derken bu çıktı. Ama 300 Bölüm sonra unutulacak.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
