Bölüm 4110: İlk Lider! I


Bir Ân durakladı, sesi daha ciddi bir tona büründü.


“Yeşil Eternia kabilesi... Onlar hakkında pek bir şey hatırlamıyorum. Ama onların Her Şey’ini elinden almak, onların sana zarar veremeyeceği ve senin de onlara zarar veremeyeceğin anlamına gelir. Böyle bir şey kalıcı olarak devam eder, sanki şu anda, sayısız çağlar ve milyonlarca yıl sonra, Yeşil Eternia kabilesinin ilk Yaratıklar’ıyla karşılaşacakmışsın gibi ne onlar sana ne de sen onlara zarar verebilirsin.“


...!


Khor bu sözleri söylerken, Noah’ın gözleri sertleşti, ama gözleri parlaklığını korudu!


Önünde yüzen Damla’ya baktı, sonra kararlı bir şekilde ağzını açtı ve O’nu Yuttu.


Bu, 1 Trilyonluk bir Karmaşıklık ve Saflık’tı. O’nu Yutuyor’du!


HUUM!


Bu his tarif edilemezdi. Tat, Sıcaklık veya Doku değildi, daha temel bir şeydi... Sanki küçük bir Kat’ı yutmuş ve o Kat hemen tüm Varoluş’u boyunca kendini açmaya başlamış gibiydi.


Tadı zafer gibiydi. Koku’su öz gibiydi! Ve şiddetli bir zaferle yanıyordu.


>Tüketilen Her Şey’in Damla’sı.>


>İlk kişisel Her Şey Tüketim’i tespit edildi!>


>Anıt niteliğindeki Çaba’yı tanıyan sürekli Hasat İlke’si devreye girdi.>


>Ödüller hesaplanıyor...>


>Düşüş’ten elde edilen temel Kazanç: +1.000.000.000.000 Karmaşıklık.>


>Düşüş’ten elde edilen temel Kazanç: +1.000.000.000.000 Saflık.>


>İlk tüketim bonusu: Her Bir’ine +250.000.000.000.>


>Sürekli Hasat, %2’de kalarak, kazançları artırdıkça, daha da güçleniyor!>


>Nihai kazançlar:>


>Karmaşıklık: +1.500.000.000.000 (1,5 Trilyon)>


>Saflık: +1.500.000.000.000 (1,5 Trilyon)>


Neredeyse bağırıp, çığlık atmak istedi!


Karmaşıklık ve Saflık dalgaları Atlas’ını, Osmont Kuleler’ini, Kalb’ini ve Her Şey’ini boyarken, sanki parlak bir ateş içinden geçiyormuş gibi hissetti... Her Şey Katlanarak, büyümeye başlamıştı. 


>Verdant Eternia Kabile Bağlantısı: AKTİF. >


>Kabile üyelerine zarar veremezsiniz. >


>Kabile üyeleri size zarar veremez. >


>Kabile Kaynaklar’ına erişim: İZİN VERİLMİŞTİR. >


>Kabile işareti ortaya çıkıyor...>


Damla, sıvı yıldız ışığı gibi Varoluş’u boyunca yayıldı ve varlığının her yönüne dokundu.


Sevinç O’nu sardı...  Yapay bir mutluluk değil, daha fazlası olma zevki!


Bu his yatıştıktan sonra ilk düşüncesi hesaplamaktı: Buradan kaç tane Damla alabilirdi?


Yanında, Ozymandias mekanik bir verimlilikle Damlası’nı tüketiyordu.


>Ozymandias - Her Şey’in Damla’sı tüketildi.>


>Saf Varoluş, Saf Her Şey’i tüketiyor.>


>Maksimum verimlilikte dönüşüm.>


>Kazanılan Saflık: +2.000.000.000.000.>


>Paylaşılan Varoluş aracılığıyla Kabile Bağ’ı kuruldu.>



...!


İkisinin de alnında, Her Yaşam Ton’unu yansıtan zümrüt yeşili, yemyeşil bir gözyaşı Damla’sı işareti belirdi.


Noah, Vex’thul’un kocaman Alnın’da da aynı işareti fark etti, ancak onunki Rütbe veya başarıyı gösteren Ek Desenler içeriyordu.


“Tamam, Küçük Şeyler Os ve Ozy,“ dedi Vex’thul memnuniyetle, “Yeşil Eternia Kabilesi’ne hoş geldiniz. Gelin, sizin gibi zayıf şeylere hangi görevler verilebilir bir bakalım...“


Onlar’ın Güc’ünü bu kadar kolayca küçümsemesi hakaret sayılabilirdi ama Bağlam içinde bakıldığında, bu sadece doğruydu.


Gerçekliğ’i ve Varoluş’u bir öneri olarak gören Varoluşlar’ın standartlarına göre zayıftılar. Asıl soru, bunun ne kadar çabuk değişebileceğiydi.


Köy’ün derinliklerine doğru yürürken, Noah’ın Zihni Olasılıklar’la doluydu. Tek bir Damla’dan hem Karmaşıklık hem de Saflık açısından 1,5 Trilyon kazanmıştı... giriş ücreti olarak gelişigüzel verilen bir şey. Eğer bu onların para birimi, gelişigüzel ticaretleri ise, bu köy başka hangi hazineleri barındırıyordu?


İlerledikçe Yapılar daha büyük ve daha Karmaşık hâle geliyordu.


Uzaktan basit taş devri yapıları gibi görünen şeyler, aslında inanılmaz derecede Sofistikeydiler... Aynı Ân’da Bir’den fazla Boyut’ta var olan Binalar, Kavramlar’ın  Fiziksel Forma büründüğü Demirhaneler!


Çeşitli şekillerde Erken Dönem Yaratıklar bu alanlarda dolaşıyordu. Bazıları Vex’thul gibi insansıydı, diğerleri bir şekilde kişilik yayılan Soyut Geometrik şekillerdi, birkaçı ise beden sahibi olmaya karar vermiş Canlı Fikirler gibi görünüyordu.


Hepsi Yeşil Damla İz’ini taşıyordu, hepsi Noah’ın Trilyonlar’ca düzeydeki Karmaşıklığ’ını önemsiz kılacak kadar Güç yayıyordu.


“Hayvan ağılları şurada,“ dedi Vex’thul, Noah’ın döneminde kıyamet tehdidi oluşturacak yaratıkların rahatça otladığı bir alanı işaret ederek. “Gençlerin eğitim alanı şurada, muhtemelen onların oyunlarından sağ çıkamayacak kadar zayıfsın, o yüzden o alandan uzak dur.“


Her bir sıradan açıklama, onun yaşadığı Çağda’ki Canlılar’ı bile dehşete düşürecek bir Medeniyet Tablo’su çiziyordu!


“Her Şey’in Damlalar’ı her gün Sürekli Akış’da dağıtılır,“ diye devam etti Vex’thul. “Ancak Sınır’lı kapasitenle, Gün’de birden fazla Damla alman muhtemelen sorun yaratacaktır. Kabile büyükleri seni kullanabilir... Yeni kombinasyonları denemek için her zaman Denekler’e ihtiyaçları vardır.“


...!


Oh.


Denekler mi?


Şimdiye kadar elde ettiği Şan ve Ganimetler, bu topraklarda Ölüm Oran’ının akıl almaz derecede yüksek olduğu gerçeği hatırlatıldığında solup, gitmişti! 


Deneyler’in sonuçları da şaşırtıcıydı. Her gün, ilerleme açısından Trilyonlar’ca değerinde Damlalar dağıtılıyordu. Yaşlılar her türlü Kombinasyon’u deniyorlardı. Güc’ün o kadar bol olduğu bir toplumdu ki, günlük Rasyon olarak dağıtılıyordu.


Noah tam da ihtiyacı olan şeyi bulmuştu... Yirmi Saat içinde O’nu tamamen dönüştürebilecek bir yer.


Asıl soru, bu dönüşümden sağ çıkıp, çıkamayacağıydı!


Vex’thul onları köyün ana caddesinden geçirirken, Atmosfer aniden değişti.


Sıcaklık hiçbir uyarı olmadan yükseldi ve Noah Varoluş’unun yanmaya başladığını hissetti... Beden’i değil, Varoluş’unun temel gerçeği.


Korku yoluyla Güzelliğ’i yeniden tanımlayan bir Figür yaklaştı. Obsidiyen Ten’i Işığ’ı Emiyor gibiydi, Saf Beyaz Alevler ise Bilinçliymişçesi’ne etrafında dans ediyordu.


Attığı her adımda, yerde Sonsuz’a dek yanacak kristalize ateşler bırakıyordu.


>Uyarı: Atmosferik Hasar tespit edildi.>


>Erken Yaratığ’ın Pasif Âura’sı Varoluşsal Yanma’ya neden oluyor.>


>Dayanmak için MUAZZAM Çaba gerekiyor.>


>Hayatta kalma girişimi Sürekli Hasat tarafından algılandı.>


>Çaba ödülü hesaplandı:>


>Kazanılan karmaşıklık: Azim gösterilen her Saniye için +10.000.000.000.>


>Kazanılan Saflık: Azim gösterilen Her Saniye için +10.000.000.000.>


...!


Oh?!


Noah, yavaş yavaş Varoluş’unu yitirme hissine karşı dişlerini sıktı. Bu nasıl zarar olarak değerlendirilmezdi? Kabile Bağ’ı bunu engellemeliydi...


“Sear’ya,“ diye hafif bir sitemle seslendi Vex’thul, “Âuran’ı kontrol etmezsen, yeni gelenleri yakabilirsin.“


Dişi Erken Yaratık başını eğerek, Süpernovalar’la dolu Gözler’iyle Onlar’a baktı.


Hayvan kıyafetleri kraliyet ve antik bir hava verirken, Saçlar’ı Kızıl-Altın Reng’inde dans ediyordu ve Ses’i keskin bir Varoluş bıçağı gibiydi!


“Burada kimse birbirine zarar veremez. Kalıcı bir Hasar meydana gelmeden önce, Alevler’im otomatik olarak kontrol altına alınır.“


Sanki bunu göstermek istercesine, Beyaz Alevler’i dönerek, vücuduna geri çekildi ve sıcaklık, Varoluşsal olarak Ölümcül Seviye’den sadece rahatsız edici derecede sıcağa düştü.


Noah ve Ozymandias’ı bariz bir küçümsemeyle inceledi. “Yeni doğan Yaratıklar artık bu kadar zayıf mı oluyor? Ortam Sıcaklığ’ına bile zar zor dayanabiliyorlar.“


...!