İlk Yaratıklar daha fazlasını istiyorlardı, birleşik talepleri hâlâ yerel Katlar’da yankılanıyordu. Ancak asıl dikkat çekici olan, onların gözlemlerinin doğasıydı... Bunlar, aç hayvanlar gibi yiyecek isteyen basit Varoluşlar değildi.
Her biri on binden fazla Kleos Glif’i barındırıyordu ve Algılar’ı Her Şey’i gören Düzeyler’de çalışıyordu!
Noah’ın tüm sürecini mükemmel bir netlikle gözlemlemişlerdi.
İlke’nin parıltısı onların dikkatinden kaçmamıştı... O’nun kullandığı Sonsuz Hasad’ın o küçük parçası not edilmiş, kataloglanmış ve anlaşılmıştı.
Ama onlar için daha ilginç olan, onun sergilediği eşsiz Otorite’ydi.
“Yemek pişirmek...?“ İçler’inden biri mırıldandı, “Bu, Yaşayan Kavramsal Otorite’den kaynaklanmalı, değil mi?“
O’nun Metodolojisi’ni tamamen görebiliyorlardı.
Korkunç Güçler’i ve birikmiş bilgileriyle, denedikleri Ân’da O’nun yaptığını muhtemelen taklit edebilirdiler.
Desenler açıktı, Enerji Akışlar’ı belliydi, Madde’nin Yüksek Madde’ye dönüşümü, izleyerek çoktan çözdükleri bir bulmacaydı. Onun için benzersiz görünen, taklit edemedikleri sadece birkaç parça vardı!
Ama gerçekten isteselerdi, şimdi %80 benzer bir şey yapabilirlerdi!
Yine de yapmadılar.
Yüzlerinde hafif gülümsemeler vardı, uzun zaman önce sürprizlerin tükendiği Varoluş’ta yeni bir şey bulan Kadim Varoluşlar’ın ifadeleri vardı.
Bu genç, Erken Dönemde’ki Yaratık onlara bir şey öğretiyordu... Zaten kavradıkları tekniği değil, keşif sevincini, kendilerine hizmet etmekten ziyade hizmet edilmenin zevkini.
Böyle bir yöntemi hemen çalmayacaklardı. Bu, Genç Erken Dönem Yaratığ’ı daha az özel hâle getirecekti ve onlar, başkalarının parlamasına izin verecek kadar Güçler’inden emindiler!
Bu, zaten parlak olduklarını bilen Varoluşlar’ın özgüveniydi... Kendilerini küçültülmüş hissetmeden daha küçük ışıkların parıldamasına izin verebilirlerdi.
Noah, Yıldızlar’ın yaydığı Sıcaklık gibi onlardan yayılan bu iyi niyeti hissetti. İçinden iç geçirdi, Karmaşık bir duygu onu sardı.
Bazı erken yaratıklar, görünüşe göre, gerçekten iyiydi. zorunluluktan ya da sosyal sözleşmeden dolayı iyi değil, başka türlü olma Güc’üne sahip olmalarına rağmen iyi olmayı seçtikleri için iyiydi.
Onlar iyi niyetli oldukları için, o da bunu Kat Kat geri verecekti.
Ozymandias’a başını salladı ve diğer benliği Ân’ında yanıt verdi.
Her iki kolu da, keskin olmayan, ama açgözlü kenarları olan Yıldız Obsidiyen Bıçaklar’a dönüştü; Bölmek yerine tüketerek, ayırmayı başaran kesici aletler.
Ozymandias, kalan Dodo’yu düzgün bir şekilde parçalamak için zorlu göreve başladı. Bu, Kasaplık İlkeler’ine göre metodik bir parçalama işlemiydi!
İlk olarak, orduları besleyebilecek iki büyük beyaz et parçası olan göğsü ayırdı. Ardından, yaratığın imkansız ağırlığını taşıyan koyu renkli etle dolu kalçaları ayırdı. Sonra butlar ve kanatların kalan kısımları geldi.
Omurga boyunca uzanan, çiğ haldeyken bile tarif edilemeyecek kadar yumuşak olan o değerli et parçasını, bonfileyi özel bir özenle çıkardı. Sırt kesildi ve son olarak organlar bir kenara ayrıldı - Noah, onları kullanmayı planlamadığı için gözleri parıldıyordu!
Toplamda sekiz parça, her biri İmkansız Biyoloji’nin bir Anıtı’ydı.
>52+ Trilyon Karmaşıklığ’a sahip Varoluş başarıyla kesildi.>
>Çaba takdir edildi: Seviyeniz İçin Eşi Görülmemiş.>
>Ozymandias tarafından Kazanılan Saflık: +1.500.000.000.000.>
>KAZANILAN YENİ AYIRT EDİCİ ÖZELLİK: Erken Kasap.>
>Etki: 50 Trilyon Karmaşıklığ’ın altındaki Varoluşlar’a karşı Saldırı Kesme Güc’ü 10 kat artırıldı.>
>Yutma verimliliği orantılı olarak artırıldı.>
>Bu ayrıcalık, Güç’lü Varoluşlar’ın kesilmeye devam edilmesiyle yükselecektir.>
>Mevcut Seviye: Başlangıç.>
>Bir sonraki seviye gereksinimleri: 10 Trilyon Karmaşıklığ’ın üzerindeki 100 Varoluş’u Kesmek.>
...!
Oh!
Gözler’i ihtişamla yaşartan muhteşem komutlar ortaya çıktı!
Noah, görünmez bir orkestranın önünde bir orkestra şefi gibi kollarını kaldırdı ve Varoluş onun hareketine karşılık verdi.
>Tiranlığ’ın Dokumalar’ı görkemli bir şekilde gerçek oluyor.>
Osmont’un Baş Kahraman Kule’si ve Osmont’un Tiranlık Kule’si Atlas’ında parıldarken, O’nun Varoluş’u vızıldıyordu.
Var olmaması gereken sesler ortaya çıkmaya başlamıştı... Henüz anlatılmamış Hikâyeler’in ritmiyle çalan davullar, henüz kazanılmamış zaferleri müjdeleyen trompetler.
Müzik hiçbir yerden ve her yerden geliyordu, gerçekleşmesi imkansız olan bir olayın müziği.
Onun hareketiyle sekiz parça Dodo Et’i Katlar’a yükseldi, her biri kendi Kırmızı-Altın Alev Hâlesi’yle çevriliydi. Bu sıralı bir pişirme değil, eşzamanlı bir dönüşümdü - Sekiz Adet imkansız başarı paralel olarak gerçekleşiyordu!
Alevler görünmez davulların ritmine göre dans ediyordu, her vuruş onları daha yoğun bir şekilde titretiyordu.
Et dönüşümüne başladı, proteinler müziğin ritmine göre yeniden düzenlendi, Yağlar melodilerle uyum içinde eridi.
>52 Trilyon’dan fazla Karmaşıklık’ta sekiz eşzamanlı dönüşüm.>
>Başarısızlık Olasılığ’ı... Bu kadar düşük bir Olasılığ’ı hesaplayamıyorum.>
>Bu aslında delilik, ama sen yine de yapacaksın, o zaman ne olacağını görelim.>
...!
Varoluş’unun Dokumalar’ı bile - Varoluş’un Dokumacı’sı ile içinden akan Varoluş Sistem’i arasındaki ayrım, O’nun Infınıverse ve gerçekleri belirleyen ve Varoluş’un zorluklarını ipuçları şeklinde sunan Erken Örtülü Kıyı... Bu Sistem bile şüpheye düştü!
Ve yine de devam etti.
DUM! DUM! DUM!
Senfoni tempoyu artırdı.
Pişirme süreci performans Sanat’ına dönüştü.
Noah’ın elleri Katlar’da hareket ederek, Sıcaklığ’ı ve Zaman’ı Müzik Notalar’ı gibi yönetti.
Her hareket farklı kısımların ısısını ayarladı, göğüs kısmı hassas yapısını koruyacak şekilde hafif alevlerle pişirildi, butlar yoğun liflerini parçalayacak şekilde yoğun ısıya maruz kaldı, bonfile ise tereyağı gibi yumuşak dokusunu korumak için ateşe zar zor değdirildi.
DUM!
Senfoni daha yüksek, Daha Karmaşık hâle geldi, sanki Varoluş’un kendisi bu mutfak Sanat’ının doruk noktasına eşlik etmeye karar vermiş gibiydi. Köy’ün diğer bölgelerinden yaklaşan İlk Yaratıklar, ilkel olmaktan bile önce var olan Varoluşlar’da bile İlkel bir şeye dokunan müzikten etkilenerek, durup izlemeye başladılar.
Onun Semboller’i, her şeyi kaplayan Sonsuz Hasat gibi katkıda bulundu.
Onun Kalb’i.
Onun Atlas’ı. Onun Kuleler’i. Onun Her Şey’i! Hepsi katkıda bulundu ve bir motor gibi şiddetle yandı!
>Pişirme İlerleme’si: %25.>
>Muazzam rezonans nedeniyle Karmaşıklık artıyor.>
>Pişirme İlerleme’si: %75.>
>Uyarı: Lezzet kritik kütleye yaklaşıyor. Yakındaki İlk Yaratıklar salya akıtmaya başladı.>
HUUM!
>Pişirme Süreci: %100.>
>Şaşırtıcı bir başarı! Sekiz efsanevi harikası aynı anda doğdu!>
Noah, kollarını genişçe açtığında, müzik doruğa ulaştı, etrafında Kırmızı-Altın Alevler’den oluşan dönen bir Sonsuzluk Sembol’ü belirdi ve merkezinde Pişirme Otorite’si vardı.
Mükemmel pişirilmiş sekiz porsiyon Katlar’da asılı duruyordu, her biri kendi iç ışığıyla parlıyordu ve buhar yükseliyordu!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
