Ve Yeşil Eternia kabilesinin üyeleri, Gelecekte’ki Olasılıklar’ı gördüklerinde... Birçoklar’ının yüzleri zorlu ifadelerle buruştu.
Savaş. Vizyonlar, ortaya koydukları gerçeklerde Oybirliğ’i içindeydi. Önümüzdeki birkaç dakika içinde, işler mevcut gidişatında devam ederse, tüm Bölge’yi Yeniden Şekillendirecek şiddet olayları yaşanacaktı.
Görüntüler netti: Erken Dönem Yaratıklar’ın Bedenler’i Boyutlar arasında parçalanmış, Yemyeşil Eternia Kabilesi’nin İşaretler’i silinmiş ve Gilgamesh’in Glif’iyle değiştirilmiş, Milyonlar’ca Yıl boyunca yankılanacak bir Yıkım.
Görüler hangi tarafın kazanacağını da gösteriyordu.
Sonuç hiç de yakın değildi.
İhanet takibi başlıyor.
İlk ihanetçi yükseliyor... Şimdi
Kimlik: Genç Bitki Yetiştirici’si, 847 milyon yaşında.
Motivasyon Analiz’i: %73 hayatta kalma İçgüdü’sü, %27 Pratik Hesaplama.
Eternia Kabilesi’nin bazı üyeleri tek tek yukarı doğru süzülmeye başladı. Yüzlerinde, atamadıkları bir yük gibi özür dileme ifadesi vardı, Lysander’in güçlerine doğru sürüklenirken, suçluluk duygusu ile rahatlama karışımı bir ifade vardı.
Bitki Bahçeler’ine bakan Genç bir Erken Yaratık, Persephona’ya bir kez baktı, yüzünden sıvı yıldız ışığı gözyaşları akarken, sonra arkasını dönüp, Altın Cüppe’li orduya katılmak için yükseldi.
Persephona’nın Psikolojik Profil’i:
Her Kaçış’ta Mikro Acı ifadeleri kaydediyor.
Onlar’ın ayrılışını kasten izlemiyor.
Onların ihanetini kabul etmemekle daha hafif hâle getiriyor.
Noah, Sistem’in Analiz’inin Kendi Gözlemler’iyle uyumlu olduğunu anladı. Bu, liderliğin en acı verici haliydi... Başkalar’ı Pragmatizm’i seçerken, İlkeler’e bağlı kalmak!
Pragmatik, Eylem, Faydacılık anlamına gelen bir Felsefi Kelime’ydi.
Kabile’nin kuruluşundan beri onunla birlikte olan bir yaşlı, İlkeler’den çok hayatta kalmayı seçmenin ağırlığıyla titreyerek, yavaşça ayağa kalktı.
Arkasını dönüp, bakmadı... Terk ettiği ailesini görmeye dayanamıyordu.
Diğerleri de O’nu izledi. Bir sel değil, ama sürekli bir akıntı... Belki de on kişiden biri, muhtemel yıkım yerine acil güvenliği tercih ediyordu.
Her ayrılış, topluluğun kalbine saplanan bir bıçak gibiydi, ama aynı zamanda anlaşılabilir bir durumdu. Onlar, Geleceğ’i görmüşlerdi. Direniş’in ne anlama geldiğini biliyorlardı!
Son Ayrılma Sayısı: %11,3
Tahmin edilen Parametreler Dâhilinde.
Kalan kuvvetler: 290 Erken Yaratıklar.
Düşman kuvvetleri: 97 Artı Yeni Ayrılanlar.
Matematiksel Sonuç: Hâlâ elverişsiz.
Öneri: Doğrudan çatışmanın Ötesi’nde yaratıcı çözümler düşünün.
Ek öneri: Kaçmak yaratıcı bir çözüm, değil mi?
...!
Persephona ayakta kaldı, Bakışlar’ı sadece Lysander’a sabitlenmişti.
Onu tanıyanlar, gözlerindeki acıyı görebiliyorlardı... Her ayrılış kişisel bir ihanetti, her terk ediliş, onun Sonsuzluklar boyunca inşa ettiği Birlikteliğ’in bir çatlağıydı. Yine de onların gidişini izlemek için dönmedi. Onların seçimini kabul ederek, zorlaştırmadı, gözlerine bakarak, hayatta kalmalarına suçluluk duygusu eklemedi.
Anlıyordu. Bu onu incitse de, konumunu zayıflatsa da, herkesin Varoluş’tan önce İlkeler’i ön planda tutamayacağını anlıyordu.
Hayatta kalma içgüdüsü, belki de gerçekte en temel güçtü, cesaretten daha eski, sadakatten daha güçlüydü.
Ama o İlkeler’inden vazgeçmeyecekti. Ne güvenlik için. Ne hayatta kalmak için. Ne de farklı bir seçim yapan kabile üyeleri için.
İnanc’ının Güc’ü, Yeşil Âurası’ndan yayılıyordu ve Güc’ü azalsa da, O’nu daha parlak hâle getiriyordu!
Gerçek liderlik işte böyleydi!
Başkalar’ını takip etmeye zorlamak değil, onlar takip etmemeyi seçtiğinde bile kararlı durmaktı.
Noah, hâlâ donmuş haldeydi, ama artık Tonlar’ca Katlar’ın Güc’üyle donmuştu, gelişmiş algısıyla bu dramın gelişmesini izliyordu. Ödünç aldığı Katrilyonlar’ca Güç, her duygusal akımı, Yapılan Her Hesaplama’yı, Seçim’le kırılan her Kalb’i hissetmesini sağlıyordu.
Herkes Felsefi tartışmaya odaklanmışken...
Hileler aracılığıyla 3 Kule daha ilerledi.
Bundan sağ çıkarsan, çok daha güçlü olacaksın.
Ancak Bu büyük bir “Eğer“.
Noah, bunu acı bir memnuniyetle kaydetti. Krizde bile büyüme devam ediyordu!
Vex’thul’un sağlam Varoluş’unu, sarsılmaz ve hareketsiz, kabileye olan mutlak sadakatini hissedebiliyordu.
Yaratık Garvin, kasap bıçağıyla hazır bekliyordu, altın cüppeli Erken Yaratıklar’ı, Dodo’yu kestiği kadar kolay kesmeye hazırdı.
Diğerleri ise kararlıydı, yüzlerinde sert ama kararlı bir ifade vardı!
Ama kalan her biri için savaşın Matematiğ’i daha da kötüye gidiyordu. Lysander düzinelerce Varoluş getirmişti. Verdant Eternia Kabile’si, kalanlarla birlikte bile Güç olarak O’na denk olamazdı.
Lysander’ın stratejisi Analiz Edildi.
her bir ayrılık, O’nun Felsefesi’ni kamuoyunda doğruluyor.
Bu, sadece bir kabileyle ilgili değil, bir emsal oluşturmakla ilgili.
Yeşil Eternia düşerse, diğerleri savaşmak yerine ona katılacaklar.
Felsefi gerekçelerle başlatılan Domino Etkisi.
Lysander, ayrılmaları saklamaya bile tenezzül etmeden memnuniyetle izledi.
O’na katılan her kabile üyesi, O’nun Felsefesi’ni doğruluyordu: Birlik, Güç göstererek sağlanabilir, Varoluşlar ölmektense, katılmayı seçeceklerdi, Varoluş’un kendisi tehdit altındayken İlkeler’e bağlı kalmak, çok az Varoluş’un göze alabileceği bir lüks idi.
“Görüyorsun değil mi, Çoban?“ Sesi, hitabetçi bir kesinlikle mekanın her yerine yayıldı. “Birlik bir yol bulur. Sadece Güç’le değil, Bilgelik’le, Direniş’in gururdan başka bir amaca hizmet etmediğini fark etme bilgelikle.“ Persephona’nın cevabı, daha dik durmak oldu, yeşil ışığı, sönmeyi reddeden yaşamla nabız gibi atıyordu.
“Gidenler kendi özgür iradeleriyle seçim yapıyorlar,“ dedi, sesinde acı olmasına rağmen sakinliğini koruyarak. “Benim sunduğum şey bu: Seçim. Sen hayatta kalmayı ya da ölümü sunuyorsun ve buna Birlik diyorsun. Ben ise, bazılarının gitmeyi seçmesi anlamına gelse bile özgürlük sunuyorum.“
Her iki pozisyon da içsel olarak tutarlıdır.
Lysander: Kaçınılmaz Pragmatizm yoluyla Birliğ’ini kuruyor.
Persephona: Gönüllü İlke yoluyla Birliği’ni kuruyor.
Tarihsel emsaller, şiddetin bu sorunu çözeceğini gösteriyor.
Çünkü Felsefe zordur ama savaşmak kolaydır.
Fiziksel savaş yaklaşırken, Felsefi savaş da devam etti, Varoluş’un ne olması gerektiğine dair iki farklı vizyon, bu kriz Ân’ında kristalleşti.
Ve tüm bunlar olurken, Noah içinden geçen Yabancı Güc’ü hissetti ve nihayet hangi Varoluş Düzey’ine ulaşmak istediğini anladı.
Erken Yaratığ’ın bu geçici tadı Son’a erebilirdi, ama bunun nasıl bir his olduğu bilgisik.. Kalacaktı.
Kişisel büyüme yörüngesi hesaplandı.
Mevcut temel: ~5 Trilyon Karmaşıklık/Saflık Hedef: 1 Katrilyon (Minimum Erken Yaratık)
Fark: 199x Mevcut Güç
Mevcut büyüme Hız’ında: Ulaşılabilir... Bilinmiyor
Öneri: Önce hayatta kal, sonra hesapla.
Soru ne kadar süreceği değil, yeterince uzun yaşayıp yaşayamayacağın.
...!
Tek bir soru vardı.
Soru, kendi Güc’üyle bunu başarmak için yeterince uzun süre hayatta kalıp, kalamayacağıydı..
Not: Neden Sistem işaretleri çıkmıyor derseniz... Ben le alakası yok. Noah ne dedi? Resmen Sistem artık Göz’ümde falan dedi. Bu Düşünce ve Hesaplama Hız’ı dikkatimi çekti. Her Katrilyonlar’ca artış ile birlikte bu daha mı saçma hâl alacak? Ve Katrilyon’u Aştığımız’da Düşünce ve Hesaplama Hız’ı Önemsiz Hâle mi gelecek? Noah şu anda Hangi Zaman Birim’indr Düşünebiliyor ve işliyebiliyor? Daha önce Tonlar’ca Öneri sunmuştum ya. Adui Düşünce Hız’ına Karşı Direnç getirsen fena olmaz demiştim. Düşünce Hız’ına bağlı kalmama. Nasıl Fikir ama? Bunu tekrardan gündeme getireceğim. Ve Katrilyon’u Aştığımız’da Düşünce Hız’ı da mı önemsiz olacak? Âhhhhhhh!!!!!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
