Noah’ın Beden’i Mavi Gezegen’i çevreleyen parıldayan bariyeri geçtiği anda, Erken Dönem Yaratıklar’ın Yetiştirme Kale’si, O’nun Varoluş’u ile Varoluş’un kendisi arasındaki ilişkide temel bir değişiklik meydana geldi.
Bu tam olarak acı değildi.
Daha çok bir ağırlıktı.
Onu imkansız durumlardan kurtaran, Varoluş’un doğal düzenine defalarca karşı gelen kendi Güc’ü, O Sonsuz Mana Kaynağ’ı... O’na karşı dönmüştü!
Ya da daha doğrusu, ona karşı döndüğünden çok, Belirli Kurallar’a, Belirli Yasalar’a uyması gerektiğini aniden hatırladı ve bu Yasalar artık kötü niyetli bir önyargıyla uygulanıyordu.
Infiniverse, onu aşağı çeken bir Çapa hâline geldi.
Hâlâ Varoluş’unun Temel Yapısı’na yerleşmekte olan Sonsuz Hasat İlke’si, Varoluş’unun Her Parçacığ’ını saran zincirler haline geldi.
Sonsuz Mana’sı... Ah, onun güzel, imkansız, Varoluş’u yYkan Mana’sı, O’nu Gezegen’in yüzeyine doğru, Yerçekimi’nin kıskançlıktan ağlayacağı bir ivmeyle ezen şey hâline geldi!
Noah, inişini kontrol edemeden, Gezegen’de dönüyordu, aşağıdaki Kara Kütle’si coşkuyla ona doğru koşarken, Mavi Gökyüzü’nün Yeşil’e dönüşmesini izliyordu.
GÜM!
Vücudu, Kıtalar’ı parçalayacak bir güçle kıtaya çarptı, ama buradaki zemin farklıydı - Aynı anda hem esnek hem de esnek olmayan, Yetiştirme ve Büyüme Kavramlar’ından Dokunmuş’tu.
Çarpışmasının etrafında oluşan krater, sanki tam da böyle bir geliş için hazırlanmış gibi, mükemmel bir daire şeklindeydi.
Noah, bir an kraterin ortasında yatarak, sadece nefes aldı. Her nefes almak bir eziyetti.
Her nefes almak bilinçli bir Çaba gerektiriyordu, sanki Atımosfer’ib kendisi ağırlıktı, sanki Oksijen sadece nazikçe rica edip, hak ettiğini kanıtladığında, ciğerlerine girebilecekti.
Yavaşça kendini yukarı itti, kasları her yerden ve hiçbir yerden aynı anda gelen basınca karşı gerildi. Bacakları titriyordu, aslında titriyordu, kendini ayağa kalkmaya zorlamıştı.
Bacakları en son ne zaman efordan titremeye başlamıştı? Dik durmak ne zaman Otomatik olmaktan çıkmıştı?
Etrafında, eforun sisinden, Atmosfer’in içinden akan Yeşil-Altın ışık nehirleri görebiliyordu.
Burada Sürekli Hasat boldu, Atmosfer’i doyuruyordu.
Onu daha güçlü yapması gereken potansiyel, nedense sadece ağırlığı daha da artırıyordu.
Aynı anda hem güzel hem de korkunçtu!
Oh!
>Yetiştirme Kale’si - Seviye 1 basınç devrede.>
>Çevresel analiz:>
> Mevcut Basınç Çarpanı’: 2x temel Varoluş.>
> Etki: Tüm Fiziksel Eylemler Normal Çaba’nın 2 Kat’ını gerektirir.>
> Etki: Tüm Varoluşsal Otorite kullanımı 2 kat Direnç’le karşılaşır.>
>Uyarı: Bu, sadece ilk eşik.>
>Not: Amaç hayatta kalmak değil, uyum sağlamaktır.>
>Hareket Durumu: Ciddi şekilde bozulmuş.>
>Mana Dolaşım’ı: %1 Verimlilik.>
>Fiziksel Yetenek: Normal Kapasite’nin %0,01’ine düşürülmüş.>
>Uyarı: Mevcut Uyum düzeyinde, en ufak hareketler bile zor olacaktır.>
>Tam uyum sağlandığında, bu basınç normal Atmosferik koşullarla aynı hissedildiğinde, Daha Yüksek Basınç düzeyleri uygulanabilir.>
Noah, odaklanmanın Basit Çabası’yla gözleri yaşaran bir şekilde talimatları okudu. Yüzünü silmek için kaldırdığı eli, pişmanlıkla karışık balın içinde yüzüyormuş gibi Atomosfer’de hareket etti.
“Demek... Zayıflık böyle bir şey,“ diye mırıldandı, konuşmak için Çaba sarf etmesine rağmen sesi neredeyse yankılanmıyordu.
Hiç bu kadar Güç’lü ve aynı zamanda bu kadar Acınası hissetmemişti. Bu çelişki neredeyse komikti.
Burada duruyordu, Kentilyonlar’ca Karmaşıklığ’ı ve Saflığ’ı ile Erken Yaratık, İlkeler’in Taşıyıcı’sı, Sonsuz Mana’nın Efendi’si... Kaslar’ı protesto ederek, çığlık atmadan kollarını zar zor kaldırabiliyordu.
Mükemmeldi.
>HASAT BİLDİRİM’İ>
>Minimum Çaba Algılandı - Dik Durma: 12 Saniye.>
>Ödül: +0,000001 Kentilyon Karmaşıklık.>
>Ödül: +0,000001 Kentilyon Saflık.>
>Not: Bu ortamda Çaba, doğrudan Hasad’a dönüşür.>
>Not: Ne kadar küçük olursa olsun, tüm eylemler ilerlemeye katkıda bulunur.>
>Not: Aşılan baskı ne kadar büyükse, Hasat da o kadar büyük olur.>
...!
Noah’ın gözleri biraz açıldı ve bu küçük şaşkınlık ifadesi bile yüzünü ağrıtan Kas Çaba’sı gerektirdi.
Burada durmak, bu baskı altında sadece var olmak, O’nu ilerletiyordu.
Gerçekten de Çaba ve Hasad’ın silah haline getirilmesi!
RUIN/EDEN’İN hayali figürü onun yanında beliriverdi, vücudu Mavi-Altın ışıkla parıldıyordu.
“Efendim, basınca daha iyi uyum sağlamak için temel egzersizler yapabilirsiniz,“ Diye önerdi.
“Şınav, Mekik, Çömelme, Koşu... Vücud’unuzun daha Hızlı alışmasını sağlayacak tüm standart Fiziksel Kondisyon Egzersizler’i.“[Not: İyice Saitama ve Goku’ya döndük ha.]
>EĞİTİM ÖNERİLER’İ.>
>Fiziksel Egzersiz Seçenekleri:>
> Şınav: Kol ve gövde gücünün uyum sağlamasını sağlar.>
>Çömelme: Temel ve bacak stabilitesini güçlendirir.
> Koşu: Genel dolaşımı ve Basınç Entegrasyon’unu destekler.>
>Ek olarak: Mana Manipülasyon’u ve Glif kullanımı aynı basınç uygulamalarıyla karşılaşacaktır. Basit bir Ateş Topu bile yaratmak için Muazzam bir Çaba ve kontrol gerekecektir.>
>Mücadele’nin Kendi’si Yetiştirilme’dir.>
Noah, yavaşça başını salladı, bu hareket boyun kaslarını yakıyordu. Varoluş’u kararlılıkla doluydu ve aniden üst vücudu çıplak kaldı, giysilerini çıkarmak için gereken basit hareket, olması gerekenden daha fazla konsantrasyon gerektiriyordu.
Alt Vücud’u, Erikson’u gururlandıracak, gereksiz süslemeler olmadan ciddi niyeti gösteren, dar Beyaz-Mavi şortlarla kaplıydı.
Fiziksel Yapı’sı artık tam olarak ortadaydı... İmkansız savaşlar ve doğaya meydan okuyan Yetiştirmeyle Şekillendirilmiş Kaslar.
Gövdesi belirgindi ve karın kasları, Heykeltıraşlar için referans noktası olarak kullanılabilecek çıkıntılar oluşturuyordu.
Omuzlar’ı ve Kollar’ı, estetik bir gösterişten ziyade gerçek İşlevsel Güçten kaynaklanan türden Yağsız Kas Kütlesi’ne sahipti.
Kultivasyon Kalesi’nin baskısı altında, bu Kaslar gözle görülür şekilde dalgalanıyor, her Milimetre hareket için zorla çalıştırılan Güç’le atıyordu.
Bu, Muhteşem’di.
Bu, Heybetli’ydi!
Bu tam da ihtiyacı olan şeydi.
Noah, ağzını açtı ve şu anda durumunun hiçbir şekilde azalmadığını gösteren zorba bir güvenle konuştu: “Beşinci Seviyecnin baskısını deneyelim.“
Onun açıklamasının ardından derin bir sessizlik oldu. RUIN/EDEN bile şaşırmış görünüyordu. Onunla birlikte pek çok şey yaşamış olan Infiniverse, o engin bilinç, hemen itiraz etmedi veya ihtiyatlı bir tavsiye vermedi.
Bunun yerine, ikisi de aynı anda cevap verdi.
“Evet, Efendim. Bu Beden’in Varoluş’unu kazara çökertmemeye dikkat edin.“
...!
Noah’ın etrafındaki Atımosfer uğuldamaya başladı.
Hayır, bu çok basit bir tanımdı. Onu çevreleyen Varoluş’un Doku’su baskı yapmaya başladı, sanki Varoluş’un Kendi’si Sıkıştırılıyormuş, Yoğunlaştırılıyormuş, daha yoğun ve daha korkunç bir şeye dönüştürülüyormuş gibiydi.
> Etki: Tüm Fiziksel Eylemler Normal’in 10 Kat’ı Çaba gerektirir.>
> Etki: Tüm Varoluşsal Otorite kullanımı 10 Kat Direnç’le karşılaşır.>
> Etki: Aşırı stres altında Fiziksel Beden’in Moleküler Kohezyon’u.>
> Etki: Varoluşsal bütünlük temel düzeyde zorlanıyor KRİTİK UYARI: Bu basınç seviyesi, 1-4. seviyelere zaten adapte olmuş Varoluşlar için tasarlanmıştır. Anında uygulanması şu sonuçlara yol açabilir:>
Uyarılar belirdi ve Noah’ın İradesi’yle derhal reddedildi.
O, ihtiyatlı davranmakla ilgilenmiyordu. Diğer herkesin izleyeceği yavaş, metodik yaklaşımla ilgilenmiyordu.
O, sonuçlarla ilgileniyordu!
BOOM!
Not: Ne diyeceğimi bilemedim.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların
emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
