Bölüm 4509: Yaklaşım! I


Noah’ın gözleri, Sonsuz Açılım’da gözlemlediği her şeyi içine çekerken, alışılmadık bir parlaklıkla ışıldıyordu.


BU-Öncesi Varoluş olarak kabul edilen, Desilyonlar’ca Karmaşıklık ve Saflığ’a sahip, Yollar’ını inşa etmek için çağlar harcamış Varoluşlar’ın sıradan bir şekilde Çöküş’ünü izledikten sonra; Tüm Varoluş’u bir aciliyet ve ihtiyaç duygusu hissetti. 


Bu, devlerin hareketlerine tanıklık eden küçük bir böcek olmak ve aniden gelen bir berraklıkla, kısa sayılabilecek bir süre içinde o devlerin arasında olması, hatta onları tamamen aşması gerektiğini anlamak gibiydi.


Üstelik artık BU Tezgâh’tan sağ çıkmakla, BU Çöküntü ile ve onu ileriye iten temel sorularla ilgili cevapların eşiğinde duruyordu.


Bu yüzden, sadece BU Varoluş’unun başarabileceği bir kolaylıkla katlanmış Uzay’da hareket ederek, Gigaparsekler’i saniyeler içinde geçerlerken, Noah dikkatle ölçülmüş kelimelerle konuştu.


“Bana BU YARATIK hakkında daha fazla şey anlatabilir misin?“


Noah, böyle bir şeyi, gelecekte Khor’u kurtarmak için Tor’un BU YARATIĞ’a karşı savaşacağını ve bu yüzleşme sonucunda Çöküş’le yüzleşeceğini belirtmeden sakince sordu. Tor’un Yol’unun ve Açlığ’ın BU Medeniyet Otoritesi’nin, düşüşünden sonra Khor’a miras kalacağını... Oysa Tor’un buraya geldiğinden beri ipuçlarını çoktan birleştirdiğini içten içe biliyordu! Biliyordu ama resmin tamamını bilmiyordu.


Noah, geleceği öngörülemez şekillerde değiştirecek bir şey söylerse, olayların nasıl gelişeceğini ve yanlış kelimelerin sonuçlarının nelere yol açabileceğini bilmiyordu. Bu Hassas Zamansal durumda dikkatli olmalıydı.


Sözleri, Tor’un o dipsiz Gözler’le ona bakmasına neden oldu; Ardından Varoluş, sakin bir hatırlamayla gülümsedi.


“Ah, BU YARATIK,“ dedi Tor, temkinle karışık bir saygı ifadesiyle. “İşte hakkında konuşmaya değer bir Varoluş.“


Uçarken, geçtikleri manzarayı işaret etti.


“Çağlar boyunca onunla birkaç kez karşılaştım, gerçi hiç doğrudan bir çatışma olmadı. Ve Yuttuğ’um Yaratıklar’ın anılarından, BU YARATIĞ’IN eylemlerine tanık olan veya bizzat tüketilmiş kurbanlarından aktarılan Hikâyeler’i duyan Varoluşlar’dan Sayısız Hikâye dinledim.“


İfadesi daha ciddi bir hâl aldı.


“BU YARATIK... Diğer BU Varoluşlar’ından farklıdır. Çoğumuz Hükümdarlığ’ımızı belirli Alanlar üzerinde iddia edip, Otoritemiz’i bu sınırlar içinde inşa ederken, BU YARATIK pek çoğunun delilik olarak gördüğü ve hatta almaya Yetenekler’inin bile olmadığı bir Yol’u seçti.“


Tor’un gözleri, hatırlanan ihtişamın ışığıyla parladı.


“Bir süre önce tükettiğim bir BU-Öncesi Varoluş’un Anılar’ından çıkardığım bir hatıra vardı. Bu Varoluş, Varoluş’unu o kadar derin yaralayan bir şeye tanık olmuştu ki, Anı Ölüm’den sonra bile Canlı kalmıştı.“


Etki için durakladı.


“Bir zamanlar, Fetih Kavram’ı üzerinde Mutlak Hükümdarlığ’ın Yüzeysel Derinliği’ne ulaşmış bir BU Varoluş’u vardı. Sadece Varoluş Zafer’i veya Bölgesel Genişleme değil, İradesi’ni bir başkasına dayatma temel fikri üzerine. Bu Varoluş, kendi Alan’ına giren sayısız diğer Yolu Yutarak, iddiasını inşa etmek için Sayılamayan Çağlar harcamıştı.“


Noah pürdikkat dinledi. 


“Bu BU Fetih Hükümdarlığ’ı, her biri az önce Yediğim o Yıldırım ve Buzul Varoluşlar’ına denk veya onları Aşan bir düzine BU-Öncesi Varoluş’la ittifak kurmuştu. Birlikte, Sonsuz Açılım’daki bir dizi şekillenen Alan üzerinde nüfuzlarını genişletmek, yeni topraklar ve kaynaklar talep etmek istiyorlardı.“


Tor’un gülümsemesi daha karanlık bir hâl aldı.


“Ve yollarında BU YARATIK ile karşılaştılar. Yüzeysel Derinlik Otoritesi’ne ve müttefik güçlerine güvenen Fetih Hükümdarlığ’ı, BU YARATIĞ’IN itaat etmesini ya da yok edilmesini talep etti. BU YARATIĞ’A bir seçenek sundular: Diz çök ya da yok oluşla yüzleş.“


Tor devam ederken, etraflarındaki Sonsuz Açılım ağırlaşmış gibiydi.


“BU YARATIĞ’IN tepkisi, sadece ileri doğru yürümeye başlamak ve görmezden gelmek oldu. Beyan yok, tehdit yok, güç toplamak yok. Sadece... Yürümek. Ve BU YARATIK yürürken, Fetih Hükümdarlığ’ı ve o bir düzine BU-Öncesi Varoluş, biriktirdikleri her şeyle saldırdı.“


Tor’un gözleri hatırlanan şiddetle döndü.


“Savaş Bir Zeptosaniye ve aynı zamanda Çağlar Boyunca sürdü; BU YARATIK ezici sayılarla ve sözde stratejik üstünlükle yüzleşti. Ve ne oldu biliyor musun, Yabancı?“


Noah, sessizce başını iki yana salladı.


“BU YARATIK hepsini o kadar kapsamlı, o kadar tamamen vahşice hırpaladı ki, Fetih Kavram’ının ta kendisi Varoluş’tan silindi,“ dedi Tor sessiz bir yoğunlukla. “Sadece Yenilmedi. Sadece Tüketilmedi. Siktir olup, Yok Edildi. Fetih Varoluş’unun iddia ettiği Mutlak Hükümdarlık o kadar tamamen Silindi ki, hiç kimse bu Kavram’ın tam olarak neyi gerektirdiğini bile hatırlamıyor artık. Fetih Yol:u bir daha asla var olmayabilir.“


Bunun içine işlemesine izin verdi.


“O, bir düzine BU-Öncesi Varoluş mu? Onlar da Tüketildi, Yollar’ı BU YARATIĞ’IN Sürekli Genişleyen Alan’ına dahil edildi. Anılar’ını tükettiğim Varoluş, güvenli bir Mesafe’den izlemiş ve hemen kaçmıştı, ama tanık olduğu şeyin dehşeti onu asla terk etmemişti.“


Noah, böyle bir Hikâye karşısında Varoluş’unun vızıldadığını hissetmişti. 


Tor, bu konudan büyük zevk alıyor gibi görünerek, devam etti.


“Bildiğim başka bir kayıt daha var... Bu, nispeten daha yakın zamanlardan. Yüzeysel Hükümdarlığ’ın değişen Derinlikler’ine ulaşmış üç taneden oluşan bir BU Varoluşlar’ı Koalisyon’u vardı. BU YARATIĞ’IN çok tehlikeli hâle geldiğine, Varoluş üzerindeki Genişleyen iddiasının zapt edilemeyecek kadar büyümeden önce kısıtlanması gerektiğine karar vermişlerdi.“


...!


Noah’ın var olduğunu asla bilmediği daha fazla BU Varoluş’u. 


Çünkü Erken İlkel Katlar’ın Hikâyeler’inde bile, bildikleri dışında hiçbirinden bahsedilmemişti!


Ama uydurma Târih’in onlardan bahsetmemesi... Var olmadıkları anlamına mı geliyordu?


Gülümsemesi korkunçtu.


“Bu Üç BU Varoluş’u, tuzaklar hazırlamak için bin yıllar harcadıkları Sonsuz Açılım’ın bir bölgesinde, hazırlanmış bir savaş alanında BU YARATIĞ’I pusuya düşürdüler. Hükümdarlıklar’ı birbirini tamamlayacak şekilde kusursuz bir koordinasyonla saldırdılar.“


Tor başını yavaşça salladı.


“BU YARATIK ilkini sadece O’na Dokunarak Ânlar İçinde Öldürdü. Uzanıp, temas etti ve Varoluş, sanki tüm Varoluş’u Varoluş’un kendisi tarafından gereksiz görülmüş gibi çöktü. İkincisi daha uzun dayandı, parçalanıp, Yıtulmadan önce BU YARATIĞ’I yaralamayı başardı. Üçüncü’sü kaçtı ve hayatta kaldı ama anladığım kadarıyla, takip edildiğini hissettiği için kısa süre sonra sırf dehşetten kendi Varoluş’unu çökertti.“


...!


Not: Ne düşünüyorsunuz?