Bölüm 4581: Tavuk mu Yumurta mı? II


Ne?


Böylesine ciddi bir açıklamanın sonunda beliren görünüşte saçma soru karşısında Noah gözlerini kırpıştırdı.


Ul’moreth, bu anın tadını çıkararak, tepkisine içtenlikle güldü.


“Haha, evet, kulağa ne kadar saçma geldiğini biliyorum! Ama bana sabret, Küçük Anomali. Farkındalık, farklılaşmamış kaostan ilk ortaya çıktığından beri tüm çağlar boyunca pek çok Varoluş’un tefekkürünü tüketen bir soru var,“ diye başladı Ul’moreth, Kadim Felsefi sorgulamanın ağırlığını taşıyan sesiyle.


“O kadar temel bir soru ki, Varoluş hakkında anladığımız Her Şey’in Temel’inde oturur, ancak en bilge zihinlerin çağlar süren özverili tefekkürüne rağmen tamamen cevapsız kalır.“


“Soru, ifadesi bakımından aldatıcı derecede basittir, ancak imaları bakımından Anlaşılmaz Derece’de Karmaşıktır. Hangisi önce geldi, Küçük Anomali? Varoluş’un kendisi mi, yoksa İlk Dil mi?“


Felsefi Paradoks’u görsel netlikle resmetmek için Obsidiyen-Altın Diyagramlar oluşurken, etrafındaki Uzay parıldamaya başladı.


“Birçok Güç’lü Varoluş’un tuttuğu ilk pozisyonu düşün. Bazıları, İlk Dil’in Varoluş’un Dil’i olarak oluşması için önce Varoluş’un var olması gerektiğini savunur. Sonuçta, o Dil’in tanımlayacağı bir şey olmadan bir Dil nasıl var olabilir? Onu üretecek bir Konuşma’cı olmadan Konuşma nasıl olabilir? O Kelimeler’e Anlam ve Bağlam verecek Varoluş olmadan Kelimeler nasıl olabilir?“


“Bu mantığa göre, Varoluş önce İlkel Kaos, Farklılaşmamış Potansiyel, şekil almayı bekleyen şekilsiz Boşluk olarak geldi. Ve sonra, o halihazırda var olan Kaos’un içinden İlk Dil, Varoluş’un kendini organize etme, kendini Yapılandırılmış Formlar’a Konuşma, rastgelelikten Gramer ve Sözdizimi Yaratma Yol’u olarak ortaya çıktı. Dil Varoluş’tan doğdu, tersi değil.“


Diyagramlar tamamen farklı bir Perspektif’i göstermek için değişti.


“Ama sonra, ikna edici kanıtlar ve akıl yürütmeyle eşit derecede desteklenen karşıt pozisyonu düşün. Bu Varoluşlar, İlk Dil’in Varoluş’u Varoluş’a konuştuğunu, Dil’in önce geldiğini ve konuşulma eylemiyle Varoluş’u yarattığını savunurlar. İlk Dil; Uzay, Zaman, Madde, Enerji gibi Kavramlar’ı ilk ilan ettiğinde, bu şeyler özellikle isimlendirildikleri için, uygun telaffuz ve Yapı’yla konuşuldukları için var oldular.“


“Bu mantığa göre, İlk Dil konuşulmadan önce kesinlikle hiçbir şey yoktu. Kaos veya Boşluk bile değil, çünkü Kaos ve Boşluk da onları tanımlamak için Dil’e ihtiyaç duyan Kavramlar’dır. İlk Dil’in en ilk ifadesi, ona tanım vererek, gelecekteki tüm Varoluş’u yönetecek Kural ve Desenler’i kurarak, Varoluş’u Yarat’tı.“


Ul’moreth’in Varoluş’u, her iki Argüman’da da gömülü olan kritik kusura vurgu yaparak, öne eğiliyor gibiydi.


“Ama işte Paradoks’un gerçekten kaçınılmaz hâle geldiği yer burasıdır, Küçük Anomali. Eğer İlk Dil’in önce geldiğini ve Varoluş’u Varoluş’a konuştuğunu kabul edersek, o zaman yıkıcı bir soruyu cevaplamalıyız. Eğer İlk Dil Varoluş’tan önce var olduysa, bu, bizzat bir Varoluş Biçim’i değil miydi? Bir şey, halihazırda bir biçimde var olmadan nasıl olabilir, Konuşma ve Yaratma Yeteneğ’ine nasıl sahip olabilir?“


“İlk Dil’in önce var olduğunu söylediğimiz Ân, Varoluş’un ondan önce geldiğini çoktan kabul etmiş oluruz, çünkü İlk Dil’in Varoluş’u bizzat Varoluş’tur. Kendi pozisyonumuzu, onu açıkça ifade etme eylemiyle Çelişki’ye düşürmüş oluruz.“


Diyagramlar, herhangi bir çözüm olasılığı olmadan birbirinin etrafında Sonsuz’ca dönen iki pozisyonu gösterdi. 


“İşte Diğerleri’nin BU İlkel Paradoks dediği şey budur. Korkunç bir öneme yükseltilmiş Tavuk veya Yumurta’yı düşün. Hangisi önce geldi? Ve daha sinir bozucu olanı, soruyu soracak bir konumda var olma Eylem’inin kendisi, hem Varoluş’un hem de Dil’in ayrılmalarının imkansız hâle geldiği kadar iç içe geçtiği bir çerçeve içinde zaten işlediğimiz anlamına gelirken, cevabı muhtemelen nasıl belirleyebiliriz?“


“Ah, çözümü olmayan gerçek bir Paradoks olarak kaldığı için daireler çizerek dönüp, durabilirsin. İşte bu yüzden Varoluş’ta, Diğerleri arasında BU Yaratık veya BU İlkel Kaos’tan, korkunç güçlerine ve hırslarına rağmen aslında korkmazdım.“


Ses’i gerçek bir uyarı taşıyacak şekilde alçaldı.


“Ancak özellikle BU İlkel Paradoks, BU Yaşayan Paradoks konusunda en temkinli ben olurdum. Diğerleri neyin önce geldiği konusunda tutkuyla tartışırken ve pozisyonlarının doğruluğunu kanıtlamak için savaşlar açarken, Paradoks bu Soru’nun Salt Doğası’nın tadını çıkarmaya devam ediyor. O Varoluş Çelişki’yle Gelişir, Çözülemez Çatışmalar’la Beslenir, başkalarını zayıflatan tartışmanın kendisinden Güçlenir.“


“En çok dikkat etmen gereken BU odur, Küçük Anomali. Çünkü sen cevabını kanıtlamak için savaşırken, Paradoks sorunun asla kesin olarak cevaplanamamasını sağlayarak, çoktan kazanmıştır.“


BOOM!


Anlayış Varoluş’undan çağlarken, Noah’ın gözleri muazzam bir parlaklıkla ışıldadı.


Oh, Kadim Varoluş o gerçeğin kapsamını tam olarak bilmese de, Ul’moreth ne kadar da kesinlikle haklıydı!


Noah’ın deneyimlediği Zaman Çizelgesi’nde Yıllar sonra olanlara dayanarak, Paradoks’un entrikalarına tanık olduklarına dayanarak, o Varoluş gerçekten de kendini Geleneksel Anlayış’a Meydan Okuyan Şekiller’de kesinlikle korkutucu olacak şekilde ayarlamıştı.


Sorudan olası herhangi bir cevaptan daha fazla zevk alan Varoluş. 


Başka hiç kimsenin asla gerçekten kazanamamasını sağlayarak, kazanan Varoluş. 


“…”


Ul’moreth’in sağlamaya devam ettiği bilgi kapsamlıydı ve Noah’ın var olduğunu bile bilmediği farklı Yollar’ı ve Olasılıklar’ı açmaya devam ediyordu.


Az önce paylaşılan birçok ifşa arasında, Diğerleri’nin kimlikleri acil bir merakla zihninde dönüp, duruyordu.


BU Yaratık ve BU Yaşayan Paradoks’u zaten doğrudan deneyimden biliyordu. Ancak BU İlkel Kaos bir Kavram olarak kulağa tamamen çılgınca geliyordu, yanında adı bile gizli derinlikler öneren BU Gizemli Eon ile birlikte.


Eğer BU Eon veya BU İlkel Kaos, BU Paradoks gibi Varoluşlar’la aynı nefeste anılıyorlarsa... Geleneksel Kavrayış’a Meydan Okuyan Ölçekler’de işleyen Muazzam Güç’lü Varoluşlar olmalıydılar.


Bu, Noah’ı bir süredir rahatsız eden soruyu bir kez daha gündeme getirdi. Tüm BU Seviyesinde’ki Varoluşlar tam olarak nereye gitti? Mantık, Varoluş genelinde dağınık halde onlardan daha fazlasının olması gerektiğini önerirken, neden mevcut Çağ’da bu kadar nadirdiler?


Noah, zihninde şekillenmeye başlayan bir fikrin, çalışan bir Teori’nin ipucuna sahipmiş gibi hissetti. Ama o kadar vahşi ve potansiyel olarak rahatsız ediciydi ki, ancak onu destekleyecek veya çürütecek önemli ölçüde daha fazla bilgi edindiğinde, ona ciddi bir güvenilirlik verecekti.


Ama şimdilik, Varoluş Yol’u ve İlk Dil hakkındaki Bilgisi’ni Genişletme’nin devamı vardı.


Normalde Ul’moreth’in yaptığı gibi bu kadar kapsamlı ve uzun uzadıya konuşması için kimseye zaman ayırmazdı. Ancak bu Varoluş ne kadar uzun soluklu olmak isterse istesin, saatlerce Koca Paragraflar halinde konuşmaya devam etsede Noah en ufak bir şekilde umursamazdı. İstediğin kadar konuş, koca adam!


Sadece onu mümkün olduğunca fazla Bilgi’yle beslemeye devam et, o daha da ilerleyecektir!



Not: Ne düşünüyorsunuz? Evet ne düşündüğünüzü biliyorum. Fantastik Novel’e mi geldik yoksa Felsefi Novel’e mi? Ne oluyoruz yahu? Felsefe Hoca’sı bile bu Kadar Felsefe’ye girmez. Biz Bu Çelişkiler hakkında düşünürken, Paradoks bunlardan besleniyor... Bruhhhhhhhh.... Saçma değil, Mutlak Saçma. Allah Aşkına tam olarak ne düşünüyorsunuz, siz?