Bölüm 4591: Logos! II


Logos.


İlkeler!


Böyle bir gerçeklik, Hileler Mimar ve Sürekli Hasat İlkeleri’nin vızıldamaya başlamasına neden oluyordu çünkü o anda Noah, 5 İlkesi’ni temsil eden devasa Ağaçlar’a bakmak için çoktan kendi içine, Medeniyet’inin Tezahür’üne derinlemesine girmişti.


Bunca zamandır ondan ne halt saklıyorlardı?


Onların bu kadar görkemli olduklarını bilmeden onlara rastlamıştı ama bu, Gülünç Yetenekler’ini açıklıyordu! Ve onu nasıl bir Genesis İlkesi’ne doğru bile götürdüklerini.


Bunu yaparken.


Çeşitli kaynakların takas edildiği bir pazar yeri gibi görünen yerden geçtiler. Her tüccar, Ul’moreth sadece başını sallarken, Varoluş’unu kabul etmek için işlemlerini bir Ânlığ’ına durdurdular. 


“Şimdi, Varoluş genelinde, İlk Dil’de resmi eğitim almadan bile Fonemler’i ve Logoslar’ı tanıma konusunda doğal bir Yeteneğ’e sahip olan bazı benzersiz yaratıklar bile var. Sadece bu Yetenek onlara Varoluş’un pek çok resmi Denklem’ine, başkalarının kavramakta zorlandığı pek çok İlke’ye erişim verir. Bir Dil’i okuduklarını ve konuştuklarını bilinçli olarak anlamazlar ama sezgileri, Varoluş’un altında yatan Dilsel Kalıplar’ı algılamalarına ve onlarla etkili bir şekilde çalışmalarına izin verir.“


Bu ifşada, belirli bir birey hemen aklına gelirken, Noah’ın Varoluş’u ani bir tanımayla vızıldadı.


İlk Çiftçi.


O Kadim Varoluş, İlkeler’i başkalarının anlamaya veya taklit etmeye bile başlayamayacağı şekillerde besleyip, kultive edebiliyordu. İlkeler’i Büyütme ve Hasat Etme Teknikler’i, etkinlikleri açısından neredeyse mistik görünüyordu.


Öyle ki, BU Yaratık tarafından bile ziyaret edilmişti.


İlk Çiftçi, yaptığı şeyin bu olduğunu bilinçli olarak bilmeden aslında Fonemler’i ve Logoslar’ı tanıyor ve incelikle yönlendiriyor muydu? İlkeler’le çalışmadaki olağanüstü Yeteneğ’i aslında İlk Dil’i algılamak için doğal bir yatkınlık mıydı?


İma, üzerinde düşünülmesi ağır bir konuydu.


Noah, bu düşünceyi işlerken, Ul’moreth açıklamasına devam etti.


“Varoluş’ta, İlk Dil tarafından doğal olarak etkilenebilen hatta mutasyona uğrayabilen ve sonuç olarak Korkunç Yetenekler sergileyen pek çok böyle Anomali vardır. Bazı Varoluşlar, başkalarının göremediği Varoluş’taki Dilsel Kalıplar’ı algılamalarına izin veren Nöral Yapılar’la doğarlar. Bazılar’ı, belirli Fonemler veya Logoslar’la doğal olarak rezonansa giren Varoluş’a sahiptir, bu da onlara ilgili Kavramlar üzerinde içgüdüsel bir ustalık verir.“


Noah’ın odaklandığı, BU Girdap Gök Gürültüsü’nü tutan hapishanenin önünde durarak, varış noktalarına ulaştılar.


Ul’moreth, devam eden açıklaması için onları doğrudan bir örnek olarak kullanarak, Kafes Yapı’sı üzerinde yoğunlaşmış Otorite’yle yanan Logoslar’ı işaret etti.



“Şimdi, İlk Dil’in kelimelerinin pratik uygulamada nasıl işlediğini anlayabilmen için bu belirli Logoslar’ı senin için parçalayayım. Bu hapishaneyi çevreleyen Yazılar’a yakından bak, Küçük Anomali.“


Ul’moreth, detaylı Ânaliz’ine başlarken, Noah’ın bakışları parlayan Dilsel Kalıplar’a yoğun bir şekilde odaklandı.


“Burada yazılmış yedi farklı Logos var, her biri kaçınılmaz hapsi yaratmada belirli bir işleve hizmet ediyor. Derin Mor ışıltıyla parlayan ilk Logos; Hiçlik, Bölünme ve Uzay Fonemler’inden inşa edilmiştir. Mahkum ile Dış Varoluş arasında Mutlak Ayrılık Kavram’ını yaratır. Herhangi bir Etkileşimin veya Etkinin Sınır’ı geçmesini önleyen Kavramsal Ayrılık.“


“Gümüş Beyaz Işığ’ı gösteren ikinci Logos; Düzen, Birlik ve Bitiş’i birleştirir. Kaçmaya yönelik herhangi bir girişimin, başarısızlık olarak tanımlanan sonuna, sonucuna ulaşması gereken birleşik bir eylem olduğu kuralını koyar. Mahkum, Logos son durumu önceden tanımladığı için, o girişim anında başarısızlıkla sonuçlandığı için bir kaçış girişimi başlatamaz.“


“Altın Kehribar rengi yayan üçüncü Logos; Zaman, Başlangıç ve Düzen’i kullanır. Mahkumun Zamansal deneyiminin sadece tek bir yönde, ileriye doğru, tutarlı bir oranda akmasını sağlar; Böylece bağdaki zayıf noktaları Bulmak veya Yapı başarısız olana kadar O’nu Yaşlandırmak için Zaman’ın herhangi bir Manipülasyon’unu önler.“


....! 


Kahretsin.


Bu güç kullanımı karşısında Noah’ın gözleri hayretle titreşti!


Bir Logos Mutlak Ayrılık yaratıyor, diğeri kaçış girişimini bile başarısız kılıyor ve bir başkası da bundan kurtulmak için Zaman’ın bile kullanılamayacağını garanti ediyordu.


Ve bunlar bu Hapishaneye yazılmış 7 Logos’tan sadece 3’üydü.


Kahretsin!


Ul’moreth, kalan yazıları açık bir öğretme niyetiyle işaret etti.


“Kızıl ve Siyah ışıkla yanan dördüncü Logos; Ateş, Ölüm ve Kaos’u birleştirir. Bağlar’ın arasından Yol’unu zorlamaya çalışan herhangi bir Varoluş için Ânında Çöküş tehdidi yaratır. Özgür kalmak için ne kadar çok güç uygularsan, bu Logos Varoluş’unu yok etmek için o kadar çok aktive olur. Güc’ü Kendi’ne Karşı Çevirir.“


“Zümrüt Yeşil’i ışıltı sergileyen beşinci Logos; Yaşam, Birlik ve Su’yu kullanır. Hapishanenin kendisinin canlı ve bütün kalmasını, herhangi bir Hasar’a veya Bozulma’ya Adapte Olması’nı, Yapısal Bütünlüğ’ü korumak için zayıf noktaların etrafından akmasını sağlar. Kafes,mesasen Canlıdır ve Kendi’ni Onarır.“


“Soluk Menekşe rengiyle titreşen altıncı Logos; Karanlık, Hiçlik ve Paradoks’u birleştirir. Mahkum’u dış farkındalıktan gizlerken, aynı zamanda mahkumun Dış Varoluş’u net bir şekilde algılamasını engeller. Bariyer’in her iki tarafı da birbirine kördür, Kavramsal düzeyde İzolasyon yaratır. Şu anda, ikiniz geçmişi paylaşıyor gibi göründüğünüzden, bu Mahkum’un bizi görmesine izin vermek için bunu etkiliyorum.“


...!


HUUM!


Noah, buna neredeyse gülecekti, hevesli gözlerle Ul’moreth’in devam etmesi için başını salladı. Güldü Çünkü tüm bu bilgiyi bir Sünger gibi Emerken, şimdiden tüm bunları kendisi için nasıl kullanabileceğini hayal ediyordu!


“Ve Prizmatik parlaklıkla parlayan yedinci Logos, belirli bir ana desende düzenlenmiş Çoklu Çekirdek Fonemler’i kullanır. Diğer tüm Logoslar’ı uyumlu bir bütün halinde bağlayan, birbirleriyle çatışmak yerine uyum içinde çalışmalarını sağlayan kilit taşı görevi görür.“


Varoluş’u, Sofistik’e inşadan duyduğu tatmini yayıyordu.


“Bu seviyede bir Sofistike’yle İlk Dil’de birden fazla Logos’u üst üste yığdığında, sonuç Mutlak Hükümdarlığ’ın BU Yüzey veya Orta Derinliğ’i Varoluşlar’ının bile kaçamamasıdır. Sadece Fiziksel engellerle değil, Yaşayan Dil’le, Kaçınılmaz Kavramlar’ı ifade eden Yaşayan Kelimeler’le yüzleşiyorlar. Sanki bu hapishanenin parmaklıkları, hapsi sürdürmek için sürekli çalışan çok sayıda görünmez gardiyan tarafından güçlendiriliyormuş gibi. O gardiyanlar İlk Dil’in kendisidir, kendi Gramer Kurallar’ına göre çalışan Varoluş’un Dil’idir.“


“Ve yazılı Logos’u bu kadar olağanüstü güçlü ve verimli kılan şey budur. Bu Yedi Logos’u bu Kafes Yapısı’na yazdıktan sonra, onları güçlendirmek için herhangi bir Kişisel Otorite Harcamamız veya Sürekli Kanalize Etmemiz gerekmez. İlk Dil, işleyişini sürdürmek için doğrudan Tekillik İlkeleri’nin Otoritesi’ni çeker ve bazen Yazılar yeterince Sofistik’e olduğunda, Genesis İlkeler’i bile Logoslar’ın yazıldığı gibi işlemeye devam etmesini sağlamak için ağırlıklarını koyarlar.“


“Dil’in kendisi, düzgün bir şekilde yazıldığında, Kendi İfadesi’ne Güç verir. Biz, sadece Kelimeler’i doğru yazmak zorundaydık ve şimdi bizden herhangi bir Otorite, Bakım veya Enerji girdisi gerektirmeden Kendiler’ini Sürekli Varoluş’a konuşuyorlar.“


Noah, bu açıklamayı özümserken, gözleri merak ve artan kavrayışla parlak bir şekilde parladı.


Tüm bu zaman boyunca, o ve Ul’moreth sadece İlk Dil’de konuşuyorlardı, sözleri Dil’i bilmeyen hiç kimse için anlaşılır değildi.


Kafes’inin içinde, BU Girdap Gök Gürültüsü’nün sadece artan huzursuzluk ve kafa karışıklığıyla karışık nefret dolu bir ifadeyle Noah’a bakabiliyordu. Tartışılan hiçbir şeyi anlamıyordu. 


Tek algılayabildiği, mekanda yayılan Ul’moreth’in korkunç derecede baskıcı gücünün devam eden ifadesiydi; O kadar ezici bir Âuraydı ki, bu kadim Varoluş kışkırtılırsa, onu tek bir anda çökertebileceğini fazlasıyla açık kılıyordu.


Kendini içinde hapsedilmiş bulmak, gardiyanlarının konuştuğu Dil’i anlayamamak, senin anında infazını mı yoksa süresiz hapsini mi tartıştıklarını bilememek gerçekten korkunç bir durumdu! 


Oh!