Yukarı Çık




7   Önceki Bölüm  Sonraki Bölüm   9 

           
Korktuğum başıma geldi anamm. Bu çevirmen terimleri değiştirmekle kalmamış aynı zamanda anlatımı daha da profesyönelleştimiş. 🤦🏻‍♀️ Bir de artık açıklama sayısı max 4'e düştü. Yani bazı ingilizce ya da çince deyimlerin açıklaması yok. Bu yüzden direkt okunduğunu zaman ne anlatıldığı anlaşılmıyor, ben de kendim bu deyimleri araştırıp açıklayıcı olmasını sağlayacağım inşallah... Bindik bi alamete gidiyoz kıyamete. :d Neyse... bulacaz bir çare. Kafiyeli oldu haa :D

Bir de, çin romanları ve diğer bütün çevirileri çalıp paylaşan siteler var. Ben bu kitabın da olup olmadığını bilmiyorum çünkü o sitelere girmek istemedim. Gerçekten çok yazık ve iğrenç bir şey. Her neyse, eğer bunu Wattpad, Mangatr ya da Apollo Fansub dışında biryerden okuyorsanız, emek hırsızı bir yerdesiniz. Belirttiğim yerlerden okuyun lütfen, tabii aksini yapmaya vicdanınız el veriyorsa başka...

Keyifli okumalar olsun.^^

----------

Sör Yan sıkıntılı hayatı boyunca umutsuzluğa kapılmış ve sarayda ağır bir doz acıya katlanmış olmasına rağmen, endişe duyduğu şey - Jing Ning Markisi Malikanesi - dev bir kaos içindeydi.

Birkaç gün önce Fu Shen ve ekibi yenice yerleştiklerinde, Qi Prensi'nin karısı onun kız kardeşi Fu Ling, saygılarını sunması, hediyeler götürmesi ve başka bir gün gelip ziyaret edeceği mesajını iletmesi için hane halkından insanları gönderdi. Fu Shen gerçekten onunla ilgilenecek güce sahip değildi ve Malikanesinin ona uygun bir ana ocağı¹ olmaması hakkında endişeleri vardı. Qi Prensi'nin şüpheleneceğinden korktuğu için, bunu oracıkta geri çevirdi. "Lüzum yok. Önce kendiyle ilgilenmesi gerekir."

¹Bu kelimenin tam çevirisi 'Anne Evi' ama bizdeki ana ocağına atıfta bulunur. Fu Shen'in evi gerçek bir yuva olmadığı için, gelin olan kardeşinin ziyaret etmesi 'ana ocağına ziyaret' adetine pek uymuyor. Bu yüzden Fu Shen kardeşinin umduğunu bulamaması konusunda endişeli.

Qi Prensi'nin Malikanesinden olan bu insanlar, bir zamanlar Ying Dükü Malikanesinin astlarıydı ve çeyizinin bir parçası olarak Fu Ling'le gitmişlerdi. En Büyük Oğul'un açık sözlü konuşmaya meyilli olması konusunda tecrübeliydiler ve sözlerinin yarısından bile karasızlık göstermeye cesaret edemeden Fu Ling'e geri döndüler ve ona söylediklerini naklettiler.

Yanıt geldiğinde Qi Prensi Su Yunduan orada bulunuyordu, başını sallamadan edemedi. "Marki Fu biraz fazla mantıksız..."

Fu Ling, Fu Shen'in yaralanması rüzgarını yakaladığı zamandan bu yana öyle endişeliydi ki uyuyamıyor, insanların arkasından birkaç kez ağlıyordu. Bu tanıdık, açık sözlü, sopa çekme benzeri konuşma tarzını duyması üzerine, anlayamadığı bir sebepten ötürü sakinleşti. "Bu zavallı görüntüyü affet, Prensim," dedi dişlerini sıkarak, "Ağabeyim her zaman böyle olmuştur; kendi hataları hakkında konuşmayacak ölü bir ördek.²"

 ²Burada 'konuşmak' kelimesi aslında, quack yani vak vak etmek. Ne demeye çalıştığını anlamadım ama, ölü ördeğin anlamı şöyle: birini veya bir şeyi ölü ördek olarak tanımlıyorsanız, bir hata yada yargı yüzünden başarılı olmak için oldukça şansız olduğunu vurguluyorsunuz.

İkisi karşılıklı saygıyla, mutlu evlilikleri olan genç bir çiftti. Prens bu konuda espri yaptı. "Ve şimdi onun arkasından bunu ayarlamayı göze alacak mısın?"

Fu Ling utançla kızardı. "Soğuk bir yüzü var ama yüreği sıcaktır ve bana karşı gerçekten çok iyi, sadece çok konuşkan birisi değil. Gelecekte ne tür bir eşin ona münasip olacağını bilmiyorum."

Astının bildirmiş olduğu onun hakkındaki söylentiyi anımsayan Prens, kasten konuyu uzaklaştırıp dağıttı. "Yazıda ne tür bir evlilik bağı olduğunu kim bilebilir? Marki Fu sadece başkente döndü ve Malikanesi büyük ihtimalle çok yünlü bir kaos halinde. Şimdi ziyaret etmeniz yerinde olmaz." Elini çekip, nazikçe salladı. "Yerleşmesi için birkaç gün daha bekleyin. Sonra evini ziyaret edebilirsin, tamam mı?"

Fu Ling'in gözleri parıldadı. "Prens'im bu Eş'in Malikane'den ayrılmasına izin vermek ister mi?"

Prens yanağına bir öpücük kondurmak için başını eğdi, ona yamuk bir gülücük verdi, "Bu senin ağabeyin, yabancı biri değil. Hiçbir sakıncası yok. Sadece bu Prens'e vücuduna dikkat edeceğine dair söz vermelisin. Kesinlikle ani bir şey yapmamalısın..."

Kırmızı bulutlardan oluşan bir tül derhal yüzü kapladı, parıldayan renk onun kadar ışıl ışıl ve güzeldi. "Biliyorum." Diye fısıldadı Fu Ling.

Gökyüzü bu gün kasvetli, rüzgar eskisinden daha soğuktu ve yağmur yağacak gibi görünüyordu. Fu Shen'in yaraları bu tip hava koşullarına karşı en hassas olduğu zamanlardı, ve durmadan acıyarak onu rahatsız ediyordu. Tıpkı onu çalışma odasına itmesi ve böylece biraz okuyarak kafasını dağıtabilmesi için birini çağırmaya kalktığında, bir hizmetçi gelip Qi Prensi'nin kişisel bir ziyarette bulunduğunu ve arabanın kapının dışında park edildiğini bildirdi.

Fu shen şimdi baş ağrısına sahipti. "Tam bir karın ağrısı... bana yardım et. Amca Fu³, Xiao Xun ve kişisel muhafızlarımın bazılarının geri çekilmesini ve herhangi bir hatayı önlemek için hizmetkarların arka avluda tutulmasını sağlayın. Eş'i ana solana davet edin ve onunla kalması için bazı büyük kadınlar ya da daha genç oğlanlar bulun. Ben gidip üzerimi değiştireceğim."

³Aynı soyad. Bazen bir aileye satılan hizmetçiler aynı soyadı alırlar.

Ana salonda Fu Ling, gergin bir şekilde mendilini tekrar tekrar kıvırıp, bükerek, çay içme havasında değildi. Kısa bir süre sonra, zeminde kayan tahta tekerleklerin sesi geldi. Tüm iradesini kaybetti ve ayağa kalktı, tekerlekli sandalyede oturan Fu Shen'in gözleriyle buluşmak için tam zamanında başını çevirdi.

Fu Shen açıkça şaşkınlık içinde baktığından, bunun için hazırlıksız olabilirdi.

Sanki ansızın nasıl konuşulacağını unutmuş gibi, Fu Ling ona sessizce gözlerini dikti. Hatrındaki ağabeyinin bu yenilmez, boyun eğmez imajı paramparça oldu ve kabaca yapılmış bambu tekerlekli sandalyeye haksız suretle yerleştirildi. Görünüşü, ne kadar da yıpranmış olduğunu kanıtlar nitelikte özellikle keskindi. 

Buna daha fazla dayanamayan göz yaşları, kendini ona doğru atıp acı acı ağlamaya başlarken, boncuk boncuk aktı.

Ona eşlik eden yaşlı hizmetçi kadın budalaca korktu. Fu Shen üstüne atıldığı için onun tarafından geriye doğru itildi ama yine de kollarını onu sabitlemek ve kucaklamak için kullandı. "Hey, küçük hanım, sakin ol... yedi yaşında küçük bir Hanımefendi olmaktan hiç vazgeçmedin mi?"

Fu Ling'in kalbinin gerilen telleri sonunda kopup temizlendi ve gözyaşları dökülürken feryat etti. "Beni ölümüne korkuttun... annem ve babam gitti, sen benim geriye kalan tek ailemsin..."

Fu Shen'in soluğu kesildi.

Kendi yüreğini bağlamış olan soğuk don tabakası sıcak suyun içinde eridi. Omzunu hafifçe pat patlamak için temkinli bir beceriksizlikle hareket etti. "Ağlama, her şey yolunda, " dedi sesini düşürerek, "Buradayım. Üzülme."

General Fu Göklerden inen bir yıldızsa, Qi Prensi'nin Eşi yağmur tanrısının reenkarnasyonu olabilirdi. Jing Ning Markisi'nin evi neredeyse göz yaşlarıyla dolup taşıyordu. Fu Shen fiziksel ve zihinsel olarak tükenmiş haldeyken hala kız kardeşini avutmak için çabalıyordu ve şakaklarına bir el bastırdı. "Sana erkenden gelmemeni söyledim ve sen dinlemedin, kendini incitecek olsan bile büyük bir ağlama yapmak için buraya koşmakta inat ettin," dedi çaresizce, "Yani buraya bir yolculuk yaptın, ve şimdi evimin avlusunun üç yıl daha sulanmasına gerek yok."

Fu Ling yüzünü sıcak suyla yıkıyordu ve titrek bir kıkırdama duyduğunda kendine çeki düzen verdi. "Benimle dalga geçme," diye homurdandı, "Nasıl hissettiğimi bir düşün. Evde diken üstünde oturmak, bana en büyük acıyı verirdi."

Fu Shen bu kısa sözleri tarafından boğuldu, elini acı bir şekilde indirdi. 

Fu Ling toparlanmayı başararak bir kez daha yanına oturmaya gitti. Bacaklarını örten ince battaniyeye baktığında, yüzündeki endişeye engel olamadı. "Ağabey, yaralanman... gerçekten tedavi edilemez mi? Başkentte bir hayli tanınmış doktorlar var. Ya da, Prens'ten yardım isteyebilirim..."

"İmparator zaten teşhis ve tedavi için birini gönderdi." Fu Shen basit ve öz biçimde yanıtladı.

Fu Ling'in sözleri başarısız oldu, bir süre sonra yüzündeki hayal kırıklığını sergileyen parıltı güçlü bir gülümsemeye dönüştü. "Bu iyi. Eğer tedavi etmenin bir yolu yoksa, o zaman... sen iyi olduğun sürece, önemli değil. Bundan sonara başkentte kalacak ve başka bir yere gitmeyeceksin, değil mi?" 

Umut dolu bakışları doğrudan kalbine saplanan bir bıçak gibiydi. 

Ona yalan söylemeyi istemiyordu ama onu üzmeye de dayanamıyordu, bu yüzden belirsiz bir "hm" sesi çıkarmak zorunda kaldı.

Fu Ling, tamamen kalbinin derinliklerinden gelen bir gülümseme verdi. Kesintisiz sohbet süresinin ardından, "Ah, doğru. Aileden biri seni ziyarete gönderildi mi?" diye sordu.

Ondan bahsedilmedi. Fu Shen Ying Dükü hane halkını aile olarak görmüyordu. Tüyler ürpertici bir kahkaha onun tek cevabıydı.

Fu Ling bunda hüzünlü hissetti. "Bizden hoşlanmasa da hala Maderşahi⁴ olduğu için ve itibarı uğruna her türlü geleceğini düşünmüştüm. Onun böyle acımasız olacağını düşünmemiştim."

⁴Bir ailenin veya kabilenin kadın reisi, lideri. Mesela benim annem Maderşahi. :DD

"Onunla ne zaman herhangi bir 'dostluk' yaşadık? Aile kollara ayrılır ayrılmaz bu tamamen parçalandı. Sadece bir büyüğün diye onunla anlaşmaya çabalamana gerek yok." diye yanıtladı. "Şu anda manzaralarında sadece Fu Ya var ve kıymetli oğlunun ona altın bir yumurta yumurtlayacağı anı bekliyor."

Bu sefer sadece Fu Ling değil, aslında Ying Dükü Malikanesi'nden gelen bütün hizmetkarlar da kahkahalarını gizlemeye çalıştı.

Fu Shen, ailenin hatalarını başına geçirmeye devam etmeyi istemiyordu. "O çöp için ne diye endişeleniyorsun. Senden ne haber? Prens'in Malikanesinde nasılsın?"

"Çok iyiyim. Prens bana karşı çok iyi davranıyor." Biraz yana doğru hareket etti, onun kolunu tuttu ve küçük bir kız gibi ileri geri sallandı. "Aslında bu yıl başkente geri dönebileceğini ümit ediyordum," dedi sessizce. 

"Nedenmiş o?" diye sordu hızlı bir şekilde, "Neler oluyor? Hala onlar tarafından zorbalık görüyor musun?"

Çok fazla fikir ürettiği için suçlanamazdı. Dünyadaki ağabeylerin çoğu, ailelerine bu şekilde ilgi göstererek, destek çıkıyordu.

"Öyle bir şey değil. Bu iyi haber." Küçük bir kızarıklık yüzüne yayıldı. "Ağabey, dayı olacaksın."

"Oh." Fu Shen söylediklerinin sadece yarısını duymuştu ve başını salladı, ifadesi değişmedi. Uzunca bir aradan sonra son yarısının anlamına bir anda tepki gösterdi, şoktan neredeyse tekerlekli sandalyesin kalkıyordu ve hemen sesini yükseltti. "Ne dedin?!"

Fu Ling elini kaldırdı ve hala düz olan karnına yerleştirdi, konuşurken ağzı kulaklarına vararak sırıttı. "Çoktan üç aydan fazla oldu." 

"N-Nasıl..." Jing Ning Markisi nadir bir soğukkanlılığını kaybetme anına sahipti. "Kaç yaşındasın? Hayır, hangi gündeyiz?"

[ÇN: Marki sonunda sapıttı vatana millete hayırlı olsun. kchgjckhlmklgnjk]

Fu Ling onun şaşkınlığına gülümsedi. Fu Shen kendi alnına vurdu, bir sürü saçmalık sorduğunun farkına vardı ve aynı zamanda gülümsedi. "Bu gerçekten... iyi. Harika."

Fu Shen gerçekten iyi bir kardeş değildi. Anneleri genç yaşta öldü, üvey anneleri insafsızdı ve kendisi de erkenden savaş alanlarına gitti. Kız kardeşine bakmak şöyle dursun, yılda bir kez bile evine dönmesi onun için zordu. İkisinin sadece kan bağı vardı ve bugüne kadar aralarında söyleyecek bir şeyleri yoktu.

Aynı zamanda, Fu Ling dışı yumuşak ama içi sertti, Leydi Qin'in ellerinin altında problem çıkarmadan asil bir genç hanım olarak yetişti. Fu Shen'i görmek istediği tek an, Veliaht Prens'in onu bir Eş olarak almakla ilgilendiğini söylediği zamandı. 

[ÇN: Eee yakın olmasan da başın zorda olduğu zaman gideceğin en güvenilir kişi ailendir.]

O anda Fu Shen, aniden onun ağabeyi olduğu gerçeğinin farkına vardı ve gözyaşlarını silmesine yardım etti. "Eğer hoşuna gitmiyorsa, evlenme," dedi ona, "Korkma. Sana ihtiyacın olan her şeyi vereceğim."

Bir ağabey ruhu ona dadandı. Fu Ling'i gördüğünde, her zaman sadece bir şeyleri açık açık söylemeye gönülsüz narin ve ağlamaklı olan, daima uzanıp peşinden kolunu kapmayı isteyen, küçük kızı düşünürdü. 

Bir göz açıp kapamada bu küçük kızın evli bir kadına dönüşmesini, ve başka bir göz kırpmada anne olmasını beklemiyordu.

Hamileliğini duyması üzerine Fu Shen, onu daha fazla evinde tutmaya cesaret edemedi; çünkü o tanrılara ya da canavarlara inanmayan biriydi, lakin bugün, batıl inançlı biri haline geldi. Malikanesinin savaş alanından yeni çıkmış bir askerin kanlı aurasıyla çok fazla dolmasından ve bunun çocuk için iyi olmayacağından korkuyordu.

Fu Ling'i doğruca dışarı çıkardı. Sadece kapıda, hizmetçi bir kadının arabaya binmesine yardım ettikten ve bir pencere tarafından ayrıldıklarından sonra, ciddi bir konuşma yaptı, "İyi yaşa ve kendine dikkat et. Şimdilik başkentte kalacağım ve başka bir yere gitmeyeceğim. Rahat ol, bebeğine bak ve kimsenin sana kötü davranmasına izin verme."

Göz yaşları bir kez daha yüzüne düşüyordu Fu Ling'in. "Bakın hele, beni azarlıyor... hala bana kötü davranmaya cesaret edecek biri var mı?" hıçkırıklar arasında boğulmaktan güç bela kurtuldu. 

"Mn,"diye nazik yanıtı geldi Fu Shen'in. "Ağabeyin sana ihtiyacın olan her şeyi verecek. Şimdi geri dön."

Marki'nin konutunun kapısı bir kez daha kapatıldı. Amca Fu, Fu Shen'i çalışma odasına geri itmeye başladı, ancak yarı yolu geldiklerinde diğeri aniden konuştu. "Depoya gidin ve birkaç besleyici bitki ile ne renkte olursa olsun ipek toplayın, sonrasında Qi Prensi'nin Malikanesine teslim edilmesini sağlayın."

"Bu hediyeler genç hanım için mi?" Fu amca yanıtladı. "Prens için herhangi bir şey eklemek ister misiniz? Bu günü saymazsak, Malikanesi de birkaç gün önce pek çok hediye gönderdi."

"Yanlış hatırlamıyorsam, çalışma odasında bir yerde Altın Yıldız Longwei mürekkep taşı⁵ var. Bir saniye içinde alacağım, gidip nelerin eklenmesi gerektiğini düşünün."

⁵Mürekkep taşı, mürekkep öğütülmek için kullanılan şey ve Wuyuan'daki Lonwei Dağından olanlar en kaliteli olanı oluyormuş. Altın yıldız da altından yapılmış olabileceğini ifade ediyor.

O arada, Fu Shen çalışma odasına gitmeyi isterken, yaşlı hizmetkar uzun süredir kullanılmadığından odanın her yerinde toz birikmiş olmasından korkuyordu. Fu Shen'in girmesine izin vermeye kalkışmadan önce birine tozunu almasını emretti. 

Bu temizliğin doğrudan kendilerine karşı bir hadiseyi süpüreceğini asla bilemezdi.

Fu Shen mürekkep taşını bulmaya gittiğinde, masada tanıdık olmayan ahşap uzun bir kutu keşfetti. Bu ona ait olmayan bir şeydi, ama ayarlanma biçimi sanki birisinin onu fark etmesi için kasten o şekilde koyulmuş gibiydi. 

Kutu oldukça hafifti, sallandığı zaman çıkan sesten içinde olan şey çok ince bir sopa gibi görünüyordu. Yüksek alarm durumuna geçti, ve sadece birkaç kez evirip çevirdikten ve bubi tuzağı olup olmadığından emin olmak için kontrol ettikten sonra, dikkatlice kapağını açtı.

İçindeki eşyaya iyice baktığı anda, bakışları buz tutarak, elleri aniden olduğu yerde durdu.

Bu iki sapa bölünmüş, kırık siyah bir oktu. Keskin ucu açıkça bir zamanlar sağlam bir nesneye isabet etmişti.

Aşinalık dehşet vericiydi. Bu Dünya'daki hiç kimse, bu nesne hakkında ondan daha büyük bir izlenime sahip değildi.

Dokuz Eylül, Mavi Kum Geçidi'nde. Kayalar çöktüğü zaman yaşam ve ölüm arasındaki bu ince çizgide, arkasından gelip onu teğet geçen ok tam olarak buydu.

----------

Bölümün sonu.

Açıkçası diğer çevirmenin çevirisi bana daha çok uydu...┐( ∵ )┌

Herhangi bir hata varsa söyleyin lütfen. (◠ᴥ◕ʋ)

Oy verip yorum yapmayı unutmayın.

Çevirmen: BlackBerry


Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların
emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.


7   Önceki Bölüm  Sonraki Bölüm   9 




DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;

  • Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
  • Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
  • İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
  • İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.