Öte yandan bir başka yerde...

Aptal insanlar.

Kendilerini ne sanıyorlar ?

Gelip gidip uykumu bölüyorlar, uykusuz kalasıcalar.
"Uwaaah"
*esner*

Tekrar uykuya dalmak üzereyken bir çırpı bacaklı insan bağırarak uykumu böldü.

"Aaa! Ejderha! Anasını satayım gerçekmiş lan!"

Ulan...

*kükrer*

"HRRUAAAA"

"Tamam be abi, tamam! Kızma gidiyorum" diyerek uzaklaştı çırpı bacak.

Ne abisi ya.

Önünde evrenin dahi kıskandığı bir güzellik var, göremediğine göre kör olmalı salak.

"Uwaah"

*tekrar esner*

Ben uykuya dalarken çırpı bacak ağaca çıkıp beni izlemeye başladı.

***



Aran'ın Gözünden



Uzunca bir dağda, 'Şeytan Cehennemi' denen bir bölgede bir söylenti yayılmıştı.



Simsiyah bir 'Gölge' Ejderhası yaşıyordu bu bölgede.



Bilinmelidir ki Ejderhalar bile zar zor bulunurken, Gölge Ejderhaları efsanenin üstünde bir şeydi.



Baştan sona, gözleri ve tırnakları dışında jet siyahı, demirden sert lakin parlak ve esnek pullara sahiplerdi. Döktükleri bir pul, bir koca şehri beslemeye 1 ay yeterdi.



Neon mavisi gözlere sahiplerdi.



Tırnakları gümüş bir renge sahipti.



Kanatları boylarının iki katı kadardı ve kuyrukları uca doğru pürüzsüzce kısalıyordu.



Bir efsaneye göre onların 1. Nesil canlılar olduğu yazıyordu.



Kısaca insanlardan bile önce, bu zamana kadar ölmeden yaşadılar.



Gerçekliği bile bilinmiyordu lakin onca söylentiye rağmen merakıma engel olamadan bu tehlikeli bölgeye gelmiştim. Hatta yalan olması çok çok muhtemel olsa da, içimdeki merağa engel olamıyordum. Bu nedenle buraya gelmekten alı koyamadım kendimi.



Şimdi ise gerçekten karşımda o efsanevi yaratık vardı.



Lakin, bu ejderha...



Ne bilim.



Biraz fazla tembel ?



Umursamaz ?



Tamam, ejderhaların cidden tuhaf huyları olduğunu duymuştum lakin 7/24 uyuyanı nı da ilk defa görüyorum.



Tembel, aşırı tembel!



Bir sineğe bakar gibi bakıyordu bana. Bu cidden sinirimi bozmamış da değildi. Lakin sessizce ağacın dalında durup onu izlemeye karar vermiştim.



Neden bilmiyorum, içimden bir ses bugün hayatımın tamamiyle değişeceğini söylüyor...



***



Bir süre sonra ormanda belli sesler duyuldu. Sürekli koşan bir kız ve birkaç sapık adam.



Kızın elbisesi dağınıktı ve kovalayan erkeklerin sapkın bakışlarını dikkate alırsak ne olduğunu tahmin etmek zor değildi.



Kız sonunda dondu. Önünde simsiyah ejderhayı görünce gözleri bir an umutla parıldadı. Hızla yanına koştu ve adamlar da haliyle kovaladı.



"Hey, güzellik daha ne kadar uğraştıracaksın bizi ?"



Bir başka adam konuşacakken ejderhayı görerek dondu.



Bir an yüzü karardı. Kız ise yalvarıp yakarmaya başladı "Ey ejderha, lütfen yardım et! Ne istersen yaparım!"



Ejderha yüzünü buruşturdu ve gözlerini açtı.



Bıçaktan keskin gözleri adamlara dönünce adamlar bir an ürperdi.



Ardından tembelce "Ne haliniz varsa benden uzakta görün" diyerek tekrar uyumaya devam etti.



Aran suskundu.



Hayır yani , daha önce hayatında hiç böyle kayıtsız bir canlı görmemişti.



Kızın yüzü karardı ve bağırdı "Sen! Sen!"



Ejderha tekrar gözlerini tembelce açtı ve "Evet, ben ne ? Sana yardım etmek gibi bir zorunluluğum var mı ? İstedin diye her şeyin gerçekleşeceğini mi sanıyorsun ? Hayatı toz pembe mi görüyorsun ? Ne yani, her sorunla karşılaştığında birisinin senin adına sorunla ilgilenmesini mi isteyeceksin? Beyaz atlı prensini mi bekliyorsun? Öyleyse daha çok beklersin!"



"Şimdi kapa o çeneni ve uykumu bölme"



Aran mırıldandı "Fena halde keskin bir dili var. Adam öldürür dili, adam..."



Kız umutsuzca baktı. Bir an bedeninden bütün gücü çekilmiş olmalı ki yere düştü.



Ejderhanın umursamadığını gören adam pisce sırıttı ve sarı dişleri göründü. "Çok yazık küçük kız, buraya kadarmış" derken kemerini çözüyordu bir yandan da.



Yüzündeki iğrenç ifadeye dayanamayan Aran tam olaya karışacakken, insan boyutunda siyah bir parmak adamı resmen böcek gibi ezmişti.



Diğer iki adam ejderhaya yüzleri solukça baktı.



Tek bir parmağıyla böcek ezer gibi adamı ezmiş, şimdi tüm parmağı kan olmuştu.



"Lanet olsun pislik insanlar..."



Söylene söylene elini ağaçlara sürterek kanı temizledi.



"O iğrenç şeyini cidden önümde açacaktı, öğk"



Düşündükçe tiksiniyordu ejderha.



Sonra diğer iki insana sinirle bağırdı "Defolun be s*kikler! A*ına koduklarım bir uyutmadınız!"



Ejderhanın resmen kükreyen sesiyle değil kuşlar, yüksek seviye canlılar bile kaçarak hızla uzaklaşıyordu oradan.



İki adam kızı unutarak hızla kaçtılar. Tabi can önde gelirdi...



Her neyse, Ejderha tam uyumak için gözlerini kapattığında gökyüzü aniden karardı, bir şiddetli yıldırım tam ejderhanın önüne düştü.



Ejderha cidden çıldırmak üzereydi.



Aran ve kız ejderhanın resmen durmadan gökyüzüne ana avrat sövdüğüne tanık olmuşlardı o gün.



"BİTTİ Mİ ?"



Bir erkek sesi gökyüzünden duyulunca Aran ve kız resmen korkudan küçük dilini yutacaktı.



Aynı erkek sesi tekrar gülerek konuştu.



"HİÇ DEĞİŞMEMİŞSİN"



"Sende o. çocuğu sende!" Ejderha sinirle sese karşılık verdi.



"AYIP OLUYO AMA"



"KAÇ YILLIK ARKADAŞIZ"



"S*keyim senin arkadaşlık anlayışını! Lan p*zevek! Hapsettin beni buraya! Yeminle bir kurtulayım hayatını cehenneme çevirmezsem adiyim!"



"HE HE, AURUM, CİDDEN AYIP OLUYO AMA. HER NEYSE, SANA BİR SÜPRİZİM VAR"



Ejderhanın bir an yüzü soldu.



"İstemiyorum süpriz falan! Deme, sus!" Ejderha endişeyle konuştu.



"ÜZGÜNÜM. NE YAZIK Kİ EMİRLER ÜSTTEN"



Gökten ani bir ışık ejderhaya vurdu ve ejderha acıyla çığlık atıp gökten gelen sesin 7 ceddine sövmeye başladı.



Aran ve kızın temel dünya görüşü resmen yıkılmıştı.



Ha ha ha...



Hani ejderhalar gururlu yaratıklardı?



Hani ejderhalar nazikti ?



Hani ejderhalar asildi?



Açıkça yalanmış işte!



"AURUM, İNSAN OLMAN GEREK"



"Bu ne s*kim!" Aurum şiddetle kükredi.



Açıkça en nefret ettiği yaratık insanlardı. Bunu onlardan daha iyi kimse bilmiyordu. Bu ne anlama geliyordu ?



"AYRICA ŞUAN YANINDA OLAN İKİ KİŞİYİ ÖĞRENCİN OLARAK ALMAN EMREDİLDİ"



Ejderha kan çanağına dönmüş gözlerini iki çocuğa çevirdi ve güldü "Heh heh"



Bunun üzerine ikisi de ürpererek baştan ayağı titrediler.



"AURUM ŞUAN ÖĞRENCİLERİN OLDULAR BİLE, ÖLÜRSELER SORUMLULUK SANA AİT OLACAK VE GÖREVİN 100 ÖĞRENCİYE ÇIKACAK"



"İyi be!" Ejderha ikisinden gözlerini çevirince derince nefes aldılar.



"AURUM, SANA BİR YARDIMCI BIRAKACAĞIM. BUNA BAŞKA GEZEGENDE "YAPAY ZEKA" DİYORLAR. SANA YARDIMCI OLACAK BİR KOMUT BÜYÜSÜ GİBİ DÜŞÜN. YAPMAN GEREKEN GÖREVLERİ 'Lİ SHİ' SAYESİNDE ÖĞRENECEKSİN"



Ejderha sinirle yumruğunu sıktıktan sonra "Peki ya benim çıkarım ? Niye yapayım ki dediklerini ? Ben ne elde edeceğim ?"



"HA HA HA, AURUM CİDDEN DEĞİŞMEYECEKSİN. SANA VERİLEN GÖREVLERİN HEPSİNİ TAMAMLADIKTAN SONRA İSTEDİĞİN 1 DİLEĞİNİ YERİNE GETİRECEĞİM."



"Cimri..." diye mırıldandı ejderha.



"Başka ne var ?" diye tekrar sordu.



"ASIL GÖREVİN SANA VERİLEN Lİ SHİ'Yİ 10. SEVİYEYE YÜKSELTMEK. BUNUN İÇİN DE GÖREVLERİ TAMAMLAMAN GEREK. HER GÖREV KAR-"



"AMAN BE, BUNLARI Lİ SHİ'DE AÇIKLAR ZATEN"



Ejderha sinirle kükredi "Tamam anladık da şu b*ktan ışığı çeksen artık üstümden!"



"HE HE HE, BU IŞIK SENİ İNSANA DÖNÜŞTÜRECEK. HELE Bİ SABRET"



"Şerefsiz yeminle seni bi ele geçirim..." Ejderha mırıldanarak söylendi.



-Devam Edecek-