Büyüt
Küçült
Arka Plan:
Metin:
Ayarları Kaydet
Varsayılana Sıfırla
"Hayır, ben ..." "Arkaşım." Hızla Isaac'in elini tuttum ve bunu söyledim. "Arkadaş mı?" diye sordu Isaac kaşlarını çatarak. "Evet. O benimle aynı araştırmada. Uzun zaman oldu, değil mi? " Ah, ... " " Peki adı ne?" Ona böyle gözlerle baktığımda çocuk hemen cevap verdi. " Andy." " Evet Andy. Andy dedi. " "……" Isaac, Andy'nin bileğini attı ve koluyla yanaklarımı sildi. Bütün ekmeği yedin mi?" " Hayır, sadece süt." "O halde, bütün ekmeği yiyen bir hayalet mi var?" Şakacı bir şekilde güldü. "Henly nerede?" " İşkence, hayır, yürü! Yürüyüşe çıktı. " "Hmm." Başımı salladım. 'İyi. Henry olmadan hareket etmek daha kolay olacak. ' Henry o kadar zekidir ki hareket etmesi zor, ama Isaac ona kıyasla basitti. "Yavru köpeği görelim mi?" "Seni taşıyacağım!" "Hayır, bizi uzaktan takip edin." Isaac Andy'ye sanki onu görmekten nefret ediyormuş gibi dedi. *** Dubbled'in aile arabası Andy'nin kreşine girdiğinde orta yaşlı bir kadın göründü. "Ekselansın neden bu kadar perişan bir yere geldi? Benim adım Mattel Kimbel. Bu anaokulunun başıyım. " Isaac onu görünce tedirgin oldu. Ama Isaac kreş binasına hiç aldırış etmeden, tamamen üzgün bir yüzle baktı. "Resimden bile daha kötü ..." Böyle mırıldanan Isaac bana baktı. "Senin yerin böyle miydi?" "Hayır." Isaac'in yüzü sözlerimle aydınlandı. "Sağ? O kadar kötü değil, ha? " "Burada harika. Çok büyük. " Kocaman bir gülümsemeyle söylediğimde çocuğun yüzü bir şekilde daha somurtkan oldu. Ama burası gerçekten daha iyi. Bina eski ve perişan, ancak üçüncü kata kadar ve bir kuyu vardı. Mattel iki eliyle biraz eğildi ve Isaac'e söyledi. " İçeri girmek ister misin?" Isaac sert bir yüzle başını salladı. "Evet, içi farklı olmalı. İçi böyle görünmez. " Isaac ve diğerleri yönetmeni takip etti. Neler olduğunu bilmiyorum, ama Isaac'ın çocuk odasıyla ilgilendiğine sevindim. Zachary ile tanışabilirim. Yönetmen iç mekanı gururla tanıttı. “Buradaki yataklar yeni ve üç tuvalet var. Yemek odasında fırın var, bu yüzden kendi atıştırmalıklarını yapıyorlar. " Isaac ve hizmetçilerin yüzleri karardı. Dubbled halkı için burası cehennem gibi olurdu. Bu, Dubbled'in kalesinin tam tersiydi. Lea odanın dışında nöbet tutuyordu ve sandalyeye düştüm. Masanın üzerinde kreşteki çocukların bir listesi vardı. "Zachary, Zachary ..." Listeyi incelerken alnımın ortasını daralttım. Ne, neden Zachary adında biri yok? "@@@Dubbled halkı için utanç verici. Zachary gibi yetenekleri bilmiyorlardı. Bu yüzden insan ağı önemlidir. " Sosyal partide duyduğum hikaye net bir şekilde aklıma geldi. Ne oldu? Yakınlarda bilmediğim özel bir çocuk odası var mıydı? ' Tam zamanında, Andy meyve suyuyla geldi. Meyve suyunu masaya koyarken dedi ki, " Bu suyu sana içmen için veriyorum ama içmeni tavsiye etmedim. Son kullanma tarihi geçti. " "Burada kaç çocuk var Andy?" "On altı." "Öyleyse, kaçınız kaldı?" "Dört. Hayır, üç. Geçen hafta bir kişi evlat edinildi. " Gözlerimi şaşkınlıkla kocaman açtım. Zachary'nin yaşına göre evlat edinilebilir. Çok küçük çocuklar çoğu eve gider. Büyüdüğüm yerde sadece bir evlat edinme vakası vardı. Yetişkin bir çocuğu bir çiftlik evinde çalışmaya götürmek. Öyleyse, o Zachary mi? Ne kadar düşünürsem düşünsem, bu sadece bir olasılık. Sanırım çok geç geldim. Tapınaklarımı aşağı bastırdım. Ama Zachary'nin evlat edinen bir ailesi olduğunu duymadım. O zaman gönderilebilir ya da kaçabilirdi. "Şimdilik kreşe göz kulak olalım." Bir çağrı alırsam geri döneceğim. "Huaaa!" Aniden çocukların ağladığını duydum. Şaşkınlıkla geriye baktım, Andy'nin yüzü sertleşti ve hızla pencereyi açtı. Pencerenin dışında altı kocaman adam çocuk odasının kapısını tekmeliyordu. Bazılarının yanlarında birkaç çocuğu var. "Siz p*çler yine ...!" Andy pencere çerçevesinin üzerinden atladı. "Erkek kardeş-!" "Huaa, kardeş !!" Çocuklar Andy'yi gördükçe daha yüksek sesle ağlarken, kreşe giren erkekler onları tehdit etti. Andy kaşlarını çattı ve bağırdı. "Bırak onları p*ç!" Takımdaki en kısa adam Andy'ye söyledi. Onları geri istiyorsan, defteri getir. Bir başkasının kumarhanesinde kredi bile verdiyseniz, geri ödeme tarihinizi zamanında tutmanız gerekir. " "Faiz ödedim!" Olan buydu. "Orada burada kumar meraklıları var." Pencere çerçevesinden yukarı çıktım ve atladım. Çocukların zarar görmüş olabileceğinden korktum ve Andy'nin önüne geldiğimde tuhaf bir manzara gördüm. "AAAHH—!" "Sizi p*çler ...!" Bu nasıl bir durum? Çocuklar şapka gibi tencere takıyor ve kızartma tavaları ve tahta tahtalarla dolaşıyorlar. "Saldırın!" Andy bağırdığında, küçük eller pencereden fırladı ve adamlara yumurta fırlattı. Adamlar kaybolurken, Andy yakalanan çocukları kurtarmak için hızla koştu. Anna, Morris, Rudy. "Şimdi!" Binanın önünde koşan çocuklar, erkeklere balon attı. Ne zaman erkeklerin vücuduna çarparsa ya da yere düştüğünde, balon patlar ve havaya beyaz toz saçılır. Un ve beyaz pudra erkeklerin vücudunu kaplarken Andy güldü. Sonra bir kibrit yakıp onlara fırlattı. Bir anda patlayan bomba gibi havada alev aldı. "AAGHH!" "AKHH !!" Moleküller havada uçuştuğunda ve ateş çıldırdığında, moleküller hızla patlar. Bu, Zachary'nin büyücüyü emperyal iç savaşta mağlup etme yollarından biriydi. 'Bu…' Ama erkekleri tamamen alt edemedi. Rüzgar, kış olduğu için şiddetli esiyordu. Moleküller havada uçtuğu için ateş güçlü değildi. Adamlar yandı ama yine ayağa kalktılar. Andy dilini gıcırdattı ve "Ck" diye bağırdı. "Kaçın p*çler!" Korkmuş çocuklar hızla kaçmaya başladı, ancak bir çocuk yakalandı. Andy dişlerini sıktı ve adamın kolunu ısırdı. "Seni p * ç!" Kısa boylu adam hançeri kollarından çıkardı. Hançeri görünce bir bariyer yapmak istedim ama gücümü kullanamadım. Hedef çok uzak. Ve gücümü kontrol edemedim. Yanlış bir şey yaparsam, hem çocuk hem de Andy yakalanıp ölebilir. Andy'nin gitmesine izin verdiğinde, onu bana yönlendireceğim. "Çirkin çözüldü!" "Ne?" Adam bana baktı. "Çirkin görünüyorsun! Cüce! Gözlerim kirleniyor! " Kısa boylu adam tedirginlik içinde yanıma geldi. O zamandı. Kırmızı iplik gibi bir şey bir yerden uzandı ve kısa adamı hareket ettirdi. "Keukk-!" "Ne, ne, ne ...!" Adamlar çığlık attığında tanıdık bir ses duyuldu. "Shh, kızımı şaşırtma." Binadan kaçan adamı görünce bağırdım. "Dyuk...?" Her zamanki rahat kıyafetlerini giymiş olan dük, adamlara soğuk gözlerle baktı. "Kim o, kızımın vizyonunu lekeleyen çirkin surat mı?" "Ah, hepsi çirkin." Dük'ün arkasından yürüyen Henry, adamlara baktı, Isaac bana koştu, iki elimle yüzümü yakaladı ve ciddi bir ifade ile söyledi. "Gözlerinizi yıkayalım!" 💜Bölüm Sonu💜
