not: Arkadaşlar aşk falan yokmuş sister complex gibi bir şey. Devam ediyorum rahat rahat okuyun cndcdxsd.
“Son olarak, Olivia Grace var.”
Cayena, romanın kahramanı Olivia'yı en son söyledi.
Raphael bu soyadı tanıdı. Grace ailesi, kendi ailesinin desteklediği biriydi.
“Grace ailesi, üçü arasında en düşük mevkili olanı. Ancak, servetleri ya da güçleri olmasa da Kedrey Dükalığı tarafından destek alma gibi ilginç bir konuma sahipler. "
Raphael duyma yetisi olduğu için, Cayena'nın Olivia'dan nefret ettiği gerçeğinin farkındaydı. Ama Cayena hala ondan bahsediyordu. Tam olarak ne yapıyordu?
" Bence, Lord şahsen Bayan Olivia Grace ile görüşmeli."
“Onunla evlenmemi tavsiye ettiğini mi söylüyorsun?”
"Bu doğru. Bayan zeki ve dikkatli. Düşünceli, ama aynı zamanda kendine güvenli ve güçlü. "
Cayena, müzakere ediyormuş gibi anlamlı bir şekilde konuştu.
Raphael, gerçek niyetini anlamak için onu yakından inceledi. Geçmişlerine dönüp baktığımızda, Cayena'nın bunu söylemesi için hiçbir neden yoktu.
Bu yüzden ona açıkça konuştu.
“Bunu neden söylediğini bilmiyorum.”
Bir an gözleri buluştu. Bakışları sanki birbirlerinin içine bakıyormuş gibi derin ve dingindi.
"Sizin nedenini anlayacağınızı düşünüyorum," dedi Cayena esrarengiz bir şekilde. Tutumu, ona doğru cevabı söylemeye niyeti olmadığını gösterdi.
‘Leydi ile görüşürsem prenses ne tür bir fayda sağlar?’
Raphael, Cayena'nın bundan ne kazanacağını tahmin bile edemiyordu.
Ama elbette Raphael bilmiyordu. Raphael bunun bir roman olduğunu ya da gelecekte ne olacağını bilmiyordu ve tabii ki Cayena'nın gerçek amacını bilmiyordu.
‘İkisi ana karakterler olduğu için bir araya gelmeleri kaçınılmaz. Bu yüzden buluşmalarını ayarlamaya yardım ettiğimi düşünmeleri faydalı olacaktır.’
Dahası, Olivia yakında nedimelerinden biri olacak ve ardından Cayena, Olivia ve Raphael kaderlerini ipler gibi birbirine bağlayacaklar.
"Diğer nedimeler geliyor," diye fısıldadı Vera onlara yaklaşırken. Başka bir deyişle, şu anki konuşmalarını bitirme zamanı gelmişti.
Cayena artık Vera'nın diğer saray kadınlarından duygusal olarak bir dereceye kadar uzak olduğundan emindi.
Cayena hafifçe, "Çayı hazırlarken biraz geç kaldınız," diye azarladı.
Nedimelerden biri başını eğdi.
Rezef'in sarayına bu toplantıyı anlatmak için acele etmiş olmalılar.
Aslında, Cayena'nın Vera dışında tüm nedimeleri göndermesinin nedeni buydu.
“Özür dilerim, Majesteleri.”
"Gerek yok. Çayı hazırla. İyi hazırladığınızdan emin oldunuz, değil mi? "
Cayena, çay yapraklarının ve çay bardaklarının durumunu şahsen kontrol etti.
"Çayı kuvvetlice demleyin ve Lord Kedrey için sütle karıştırın."
"Evet ekselansları."
Nedimeler küçük bir mangalın içine biraz odun kömürü koydu ve ısıtmak için üstüne bir çaydanlık koydu.
Cayena, ona bakan Raphael'e ne yaptığını açıkladı.
"İşinle çok meşgul olduğun için öğün atlıyor olabileceğini düşündüm. Siyah çay ve süt karışımı bu durumlar için iyidir. "
Demli çayı sever miydi? (Burada ‘she’ diyor yani Cayena’dan bahsediyor) Raphael pek önemli olmadığını görünce başını salladı.
Cayena sık sık ona hediyeler hazırladı veya kendi zevklerine uygun şeyler yaptı. Bu, o örneklerden sadece biriydi.
Sonunda önüne güçlü demlenmiş sütlü bir çay kondu. O kadar kötü kokmuyordu.
“…!”
Bir yudumdan sonra Raphael, boğazından aşağı yumuşak bir şekilde akan hoş esans karşısında gözlerini kocaman açtı.
Zevklerine mükemmel uyuyordu.
“Nasıl?” Cayena sordu. Tutumu, hoşuna gideceğinden eminmiş gibi rahattı.
Raphael hafif bir merakla, “Çok lezzetli”, diye yanıtladı.
Cayena nazikçe ve şefkatle gülümsedi. "Bunu duyduğuma sevindim."
Raphael, çay fincanı tutan eliyle yanlışlıkla beyaz porselen tabağı sıyırdı.
Cayena bunu fark etmedi, ama bu Raphael'in kendi isteğiyle yaptığı ilk tercih idi.
Birdenbire şimdi kalkması gerektiğini düşündü. Kalmanın bir şekilde tehlikeli olacağını hissetti.
"İlkbaharın başları olduğu için rüzgâr oldukça soğuk."
Bu, içeri girmeleri gerektiği anlamına geliyordu.
Nedimeler kalın bir palto getirip Cayena’nın omuzlarına astılar.
"Benim için bir zevkti."
Onu hafifçe selamladı. Geçmişten farklı olarak, onunla daha fazla zaman geçirme ya da gelecekte planlar yapması için onu rahatsız etme konusunda endişeli görünmüyordu.
Cayena, “Doğru”, dedi.
Sanki bir şey hatırlamış gibi görünüyordu.
"Leydi Grace ile işler iyi giderse, umarım birleşmenizi ilk destekleyenin ben olduğumu unutmazsınız."
Yüzündeki gülümseme oldukça yaramazdı.
Gelecekte bu tür bir iyiliğe sahip olmak faydalı olacaktır.
"... Lütfen dönüş yolunda dikkatli olun, Ekselansları."
Raphael'in verecek başka cevabı yoktu, bu yüzden onu nazikçe selamladı.
***
Kedrey evine dönerken araç durgundu. Çünkü Raphael, sanki bir şey düşünüyormuş gibi ağzını kapalı tutuyordu.
“Biraz tuhaftı, değil mi?” Raphael’in yardımcısı Jeremy, dikkatlice söyledi. "Majesteleri, yani. Her zamankinden oldukça farklıydı. "
Onlara eşlik eden şövalye Baston, "Her zamankinden çok daha güzeldi," diye onayladı.
Sonra Jeremy kaşlarını çattı ve azarladı, "Demek istediğim bu değildi. Demek istediğim, onun atmosferi tamamen farklıydı. "
“Bu yüzden çok daha güzeldi!”
"… Konuşmayı bırakmalısın."
Jeremy ona bunu söylediğinde Boston haksızlığa uğramış gibi bir görüntüye büründü.
Sonra Raphael sessizce ağzını açtı.
"Bu doğru."
Hangisiyle aynı fikirde olduğunu bilmiyorlardı. Sadece kafa karışıklığı içinde gözlerini kırpıştırdılar ve artık düşüncelerini bölmemek için sessiz kaldılar.
Raphael, kısa bir süre için anın tam kontrolünü ele geçiren Cayena'nın imajını hatırladı.
Korkutucu değildi, ama kesinlikle yönetimi ele almıştı.
Daha önce gördüğü Cayena ve şimdiki Cayena aynı kişi miydi?
At arabası villaya geldi ve yavaş yavaş durdu. Vasallar da dahil olmak üzere çalışanların birkaçı arabayı gördü ve dışarı çıktı.
“Hoş geldiniz efendim.”
Raphael başını salladı ve paltosunu çevirdi, sonra tereddüt etti.
Diğer tarafta ona bakan beklenmedik bir misafir vardı.
"Geç kaldın."
Annesi Düşes Noa Kedrey'di.
Raphael uzun zamandır görmediği annesine hiç hoş geldin demeden sordu.
"Burada ne yapıyorsun?"
Annesi neden batı konağı yerine başkentteydi?
‘Vasallar ziyaretini benden sakladılar.’
Ziyaret ettiğini biliyor olmalılar.
“Annene bir fincan çay bile veremez misin?” diye sordu.
Raphael bir hizmetçiye onlara biraz çay getirmesini söyledi. Sonra aniden hizmetçiyi geri çağırdı.
"Birini çok demli bir şekilde hazırladığınızdan emin olun."
"Evet efendim."
Daha sonra pencereleri yüksek tavana kadar uzanan küçük bir yemek odasına gittiler. Masanın üzerinde çiçekler ve şamdanlar vardı.
Düşes süslemeleri gördü ve dilini tıkladı.
"Bu evin yönetimi bir eşin olmadığı için berbat görünüyor."
“Sadece ihtiyacım olmayan hiçbir şeyi tutmuyorum.”
"Bunun nedeni, görevlinin yalnızca başkalarının satın aldığını satın almasıdır."
Raphael cevap vermedi.
"Çok ani geldiğim için şaşırdın mı?"
“Herhangi bir bilgi almadım.”
“Almadığına eminim. Onlara yaygara koparmamalarını söyledim. "
Halkına sessiz kalmalarını emredecek kadar gizlice uğramasının nedeni neydi?
Raphael, annesinin muhtemelen sevmeyeceği bir şey hazırladığını düşünüyordu.
Elbette. Düşes, balmumu bir figür gibi arkasında duran nedimeyi çağırdı.
"Isabel."
Isabel adındaki nedime dikkatlice masanın üzerine bir kutu koydu.
Raphael siyah tahta kutuya baktı.
"Bu nedir?"
“Bunlar senin evlilik tekliflerin.”
"…"
Zamanlama gerçekten şaşırtıcıydı. Cayena'nın potansiyel evlilik ortakları hakkındaki konuşmasından yeni dönmüştü.
Bunu annesiyle birlikte mi planladı? Saçma bir düşünceydi, ama annesi gerçekten bunu yapabilecek biriydi.
"Nişanlını seçmeye başlamalısın."
Düşes çağırdığında, Isabel kutuyu açtı ve portreleri çıkardı.
Raphael’in kaşları kalktı.
Portrelerin altında Dolores Avon, Rita Brukin ve Olivia Grace vardı.
Onlar, Cayena'nın ona aynı sırayla anlattığı aynı bayanlardı.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
