Bölüm 4537: Seçim İllüzyon’u! II


Schrodinger, BU YAŞAYAN Paradoks gülümseyip, ellerini iki yana açarak, onları çevreleyen parlak Paradoksal Deniz’i işaret ederken, Yaratıcısı’na diktiği son derece soğuk bakışını korudu.


“Burada olmanın aslında ne büyük bir nedeni ne de Varoluşsal bir amacı var,“ dedi kayıtsız bir dürüstlükle. “Sadece gözlemlemenin eğlenceli olacağını düşündüğüm başka bir şey. Yani temelde sana bir seçim hakkı vermek. Benim doğrudan senin bedeninde uyanmam, BU Yaratığ’ın farkındalığı tarafından oldukça hızlı bir şekilde bastırılmamla sonuçlanırdı. O öngörülebilir sonuçta hiç eğlence yok.“


Komplocu bir Enerji’yle öne eğildi.


“Şu an itibariyle, Varoluş’unun üzerinde fiilen tam kontrole sahibim. Rızan veya girdin olmadan onunla dilediğim her şeyi yapabilirim. Ben de düşündüm ki, sana bir seçim yanılsaması vermek eğlenceli olmaz mıydı? Sana, ’Hey, bedeninin kontrolünü ve Özerkliğ’ini geri vereceğim’ demek, hatta Leonore Rureaux’nu ve Gözlemlenebilir Varoluş’taki her bir Yaşam Formu’nu kurtarmak gibi güçlü bir motivasyonu burnunun ucunda sallandırmak.“


GÜM!


Sözler korkutucu ve duyması muazzam derecede ağırdı. Schrodinger, imalar karşısında yaşadığı şokla gözlerini akıl almaz derecede kocaman açmaktan kendini alamadı.


Sesine ilk kez giren bir aciliyetle konuştu.


“Gözlemlenebilir Varoluş’taki her bir Yaşam Formu’nu kurtarmak derken neyi kastediyorsun?“ diye sordu gerçek bir kafa karışıklığıyla. “Bunun söylediklerinle ne alakası var?“


BU YAŞAYAN Paradoks, onun dikkatini tamamen çektiği için memnuniyetle gülümsedi.


“BU Tezgâh’ın, şu anki halinle anlamaya bile başlayamayacağın bir amacı var,“ dedi ölçülü bir ifşaatla. “Patlaması ve Sınırlar’ı dışındaki her şeyi sistematik olarak Yutma’sı, sadece gerçek işlevinin bir yan ürünü. Seçersem fiilen her Ân düzeltebileceğim bir yan etki.“


Umursamazlıkla omuz silkti.


“Evet, tüm o ölümlere izin vermek, bu kadar çok Varoluş’un Çöküş’ünden elde edeceğim Hasad’ı artırır. Ama zaten Gözlemlenebilir Varoluş’taki tüm Yaşam Formlar’ının Çöküş’ünün, teraziyi gerçekten lehime çevirmeyeceği veya bana önemli bir avantaj sağlamayacağı kadar güçlüyüm. Bu sadece BU Tezgâh’ın işleyişinin bir yan ürünüydü ve bireysel Varoluşlar’ı pek umursamıyorum, bu yüzden tasarlandığı gibi ilerlemesine izin verdim.“


Gülümsemesi yırtıcı bir hâl aldı.


“Ama sana şu an bu seçimi vermenin eğlenceli olacağını düşündüm. Sen, BU Dokumacılar tarafından olacağın o kadar görkemli bir şekilde söylenen o Müjdeci olarak...“ Anıya güldü. “Sen, sözde görkemli Schrodinger, BU Tezgâh’ın dışındaki Sayısız Yaşam Formu’nu kaçınılmaz ölümden fiilen ve gerçekten kurtarabilirdin. İnandığın o Müjdeci gerçekten olabilirdin.“


Vurgu yapmak için durakladı.


“Ve yapman gereken tek şey... bu Osmont’un tamamen çökmesini sağlamak. Hepsi bu. Sadece Osmont. Basit hedef, muazzam ödül.“


HUUM!


Sözler, imaları bakımından akıl almaz derecede büyüktü. BU YAŞAYAN Paradoks gülümsedi ve onları telaffuz etmeyi bitirirken, doğrudan Schrodinger’e baktı.


Schrodinger bilgiyi işlerken, donmuş gibi görünüyordu. Bu iki şeyin neden birbiriyle ilişkili veya anlamlı bir şekilde bağlantılı olacağını anlamıyordu.


BU YAŞAYAN Paradoks sanki kafa karışıklığını okuyormuş gibi konuşmaya devam etti.


“Biliyor musun, BU Tezgâh’ın dışında uygulanabilir bir Medeniyet dövmek söz konusu olduğunda bu Osmont’un şüphesiz önde olduğundan oldukça eminim,“ dedi Ânalitik bir değerlendirmeyle. “Çökmüş Medeniyetler ve Gezgin Bölgeler’deki diğer ezikler, onun Gelişim Seviyesi’nin yanına bile yaklaşamaz.“


Rahatça işaret etti.


“Onun ve Medeniyet’inin BU Tezgah patlayana kadar hayatta kalması, aslında bana düzgün gelişmiş bir Medeniyet’in Çöküş’ünden iyi bir Hasat sağlardı. Şu an gerçekten ölmesine gerek yok. Ya da aslında böyle bir şeyi başarmak için seni görevlendirmeme gerek yok. Sadece olayların nasıl gelişeceğini görmenin eğlenceli olacağını düşündüm.“


Gözler’i eğlenceyle parladı.


“Eğer sana herkesi kurtarmanın bu yolla gerçekten mümkün olduğunu söyleseydim; İster bunu doğrudan güç kullanarak kendi çıplak ellerinle başar, ister sadece Osmont ile konuşup, ona tüm bu bilgileri ver ve ’Hey dostum, eğer gönüllü olarak ölür ve Medeniyet’ini Çökertirsen, aslında Gözlemlenebilir Varoluş’taki her bir Yaşam Formu’nu kesin ölümden kurtaracaksın’ de.“


Ellerini iki yana açtı.


“İşte bu yüzden şu anda buradasın. Sana söylemek istediğim şey buydu. BU Dokumacılar’ın her zaman olacağını vaat ettiği o müjdeci olabilirsin, sadece hayal ettiğin şekilde değil.“


Sözler son derece ağırdı ve ağırlıkları akıl almazdı. Schrodinger, saçmalığı işlerken, kısa süre sonra başını iki yana sallarken, buldu kendini.


“Osmont’u hiçbir şeye zorlayacak Güc’üm yok,“ dedi gerçekçi bir değerlendirmeyle. “Ve sadece ona başkalarını kurtarmakla ilgili birkaç kelime ettim diye Varoluş’unu sona erdirmesi imkansız. Kanıt olmadan böyle bir iddiaya asla inanmaz.“


BU YAŞAYAN Paradoks bu mantıklı düşünce zincirine onaylayarak, başını sallarken, gülümsedi.


“Evet, muhtemelen bu konuda haklısın,“ diye kolayca kabul etti. “Ama hey, benim kabım olduğunu unuttun mu? Yaşayan Düzen’den, bizzat Sigrid’den elde ettiğin Kaos’un Her Şeyi’ni, Düzensizliğ’in Her Şeyi’ni buldum. Senin elinde sadece bir tohum olarak var.“


İfadesi hesapçı bir hal aldı.


“Senin ellerinde, onunla anlamlı hiçbir şey başaramazdın. Ama senin büyük arzuların, Olasılıklar konusunda merakımı uyandırdı ve hayal ettiğin şeyi başarmana yardım edebilirim. Kısa bir süre içinde, seni muhtemelen BU-Önce’si Varoluş statüsüne, şu anda ulaşabileceğin Varoluş’un Medeniyet Ölçeğ’i Seviyesi’ne en yakın yere yükseltebilirim.“


Bunun idrak edilmesi için durakladı.


“Böyle bir güç, Osmont ile doğrudan ilgilenmen için fazlasıyla yeterli olacaktır. Ama tabii ki, bunu bedavaya yapmıyorum. Aslında yan proje olarak Varoluş’un üzerinde deneyler yapıyor olacağım. Şu anda benim parçam olduğun için Varoluş’una derinlemesine yerleşmiş Paradoks Yolu’na sahip olduğundan, seni Çarpıtıp, Mutasyon’a uğratacağım ve aynı zamanda Kaos Yol’ınu da zorla yanına Sıkıştıracağım.“


Gülümsemesi hafifçe zalimleşti.


“Sürece dayanabilirsen, harika, o zaman tüm bunlar tarif ettiğim gibi oynanabilir. Dayanamazsan, Varoluş’un aslında çatlayıp, tamamen paramparça olacak ve ben de oynamak için başka bir şey bulacağım. Her iki durumda da benim için önemli bir kayıp yok.“


Alaycı bir düşünceyle başını eğdi.


“Şimdi sana bu sürece başlamaya hazır olup, olmadığını sorardım ama... Haha, dürüst olmak gerekirse, bu konuda gerçekten bir seçimin yok. Daha önce ne açıkladığımı hatırlıyor musun? Varoluş seçim yanılsamalarıyla doludur. O yüzden kendi içinde ’Ah, bunu yapabilir miyim, yapmalı mıyım, reddedebilir miyim...’ Diye gidip, gelmeni bile beklemeyeceğim.“


Gülümsemesi genişledi.


“Senin için işleri kolaylaştırmak adına o seçimi çoktan yaptım. Ama hey, sırf yanılsamayı sürdürmek adına yine de soracağım. Hazır mısın?“


BU YAŞAYAN Paradoks’un yüzündeki görkemli ve tüyler ürpertici gülümseme, kesinliğiyle gerçekten rahatsız ediciydi. Schrodinger ona muazzam karmaşıklık taşıyan son derece ağır bir ifadeyle baktı.


Leonore’u düşündü. Ölecek olan tüm Yaşam Formlar’ını. Aslında hiç de bir seçim olmayan o imkansız seçimi.


Ve kaçınılmazı kabullenerek, sadece başını salladı.


BU YAŞAYAN Paradoks’un gülümsemesi daha da genişledi.


“Mükemmel,“ dedi memnuniyetle. “Eğlence başlasın, değil mi? Hmm, O kadın böyle bir yerde ne derdi? Ah, evet. Hayat böyle, sevgili Schrodinger. Hayat böyle!“


HUUM!


Ve Paradoksal Deniz korkunç bir yoğunlukla çalkalanmaya başladı.



Not: Hahahahahahahaha. Ben ben ne demiştim size? Planck’ın kokusunu aldım geliyor demiştim. Adui, Ölçek 0’da Planck’ı görür isek Zirve Novel yazmış olursun dedim bunu buraya da dedim ve sonuç? Hoş Geldin Planck Uzunluğ’u. Hahaha. Hahahahah. Planck geldi. Sâdece En Güçlü Kurgusal Ayetler’de göreceğiniz bir Terim geldi İnfinite Mana’ya. Bu Terim’de çoğu Novel’de sonlara doğru çıkar. Denk geldim çünkü. Tabi Scp gibi dizeler hariç te. Neyse. Hahahaha. Adım adım Scp ve Ötesine doğru ilerliyoruz. Ve Henüz Ölçek 0’dayız. Adui, bitir bitir Novel’i. Biraz daha sürdürür isen... Neyse... Ben geçen bölüm ne dedim size? O da gelecek. Sabır yahu sabır. Ama Bu Novel’i okuyacak olanlara acıyorum. Çünkü İnfinite Mana gibi bir seri aramak... Samanlıkta İğne aramaya benziyor. Ve daha Yarısında bile değiliz. Ne diyeceğimi anladınız. Anladınız. Hahahahahahahah. Teşekkür Ederim, Adui. Her şey için. Okuyucular’ına Son Derece Nadir Terimler gösterdiğin için. Ve saçma sapan Zaman Atlamalar’ı yapmadığın için. Noah’ın Çok Fazla Yeteneğ’i olmasını sağladığın için... Kısacası Her Şey için teşekkür ederim. Ve durmak yok. Şimdi bazı terimler de önereceğim... Bunlar da gelince ikinci bir Scp olmaya hazır olun. Ama Hedefimiz Scp olmak değil onu Bizzat aşmak. Hedefimiz Fan Kurgu ve zirvesi. Zirve’si olmasa bile bir çoğunu aşsak yeter. Zaten Noah Final’de başka Noveller’e gitmeye başlayacak. Kısacası Durmayacak. Adui’nin İnfinite Mana’dan ayrı yazan serilerinde artık görürüz Noah’ı. Gerçekten güzel bir Fantastik Macerasına çıktık. Görmediğimiz şey kalmadı. Planck, Gigapersek, Kat Işık Yıl’ı, Kurgu, Meta...................... Sırf Zaman’ın çok çok geç geçmesi de bunu hiçbir Cultivation Novel’inde göremezsiniz. Sırf bunu bile göremezsiniz. Hangi Cultivation Novel’i 4500 Bölüm’de sadece 2.5 Buçuk Sene zaman atlaması yaptırmış olur? Hiçbiri. Zaten İnfinite Mana okuyunca diğer Noveller’i okuyamaz oldum. Durmadan Zaman Atlaması mı olur? Noah ile kıyaslıyorum.. Diyorum ki en iyisi okumamak.