Düşes'in ziyafete katıldığı öğrenilirse, kesinlikle büyük bir ilgi çekecektir.

Ama Dük karısı olmadan tek başına giderse, kesinlikle şüphe uyandırırdı.

Ian bu gerçeğin çok iyi farkındaydı.

Laritte utanç içinde elleri ile oynamaya başladı.

"Tek başına gidip başarısız olursan, o zaman zor bir durumda olacaksın."

Ama onunla giderse, Ian başarısız olsa bile, Larrite daveti kaybettiği konusunda kolayca yalan söyleyebilir ve durum düzelir.

Kaşları o kadar hafifçe kalktı ki kimse fark edemedi.

"O kadar zor değil."

Sadece seninle gelmemi iste.

Ama önce bir yardım eli teklif etmedi.

Laritte sadece "Sana yardım edeceğim" diyebilirdi.

Ama pek çok nedenden ötürü bunu yapamadı.

'Kont' Brumayer'ın kızı olarak, ona doğal olarak bir davetiye gönderilecektir. Ve Rose kesinlikle Ulusal Kuruluş Günü Ziyafetinde de hazır bulunacaktı.

Rose bir partiyi kaçırsaydı Rose olamazdı.

Eğer durum buysa, birbirleriyle karşılaşabilirler bile.

Ve eğer... Ian'ın konumu ona geri dönerse, yanında duran kişi Laritte olamaz.

Ne de olsa orijinal Düşes olması gerektiği için Rose olacaktı.

Laritte Ian'a ne kadar yardım ederse etsin, sonunda sadece Rose'a fayda sağlayacaktır.

Larrite'nin insanların fikirlerini önemsemekten vazgeçmeye karar verdiği doğru, ama bu tamamen ayrı bir mesele.

Soylular için gayri meşru çocuklar sıradan halktan daha zorluydu.

Asil olduklarını iddia etmeye bile cesaret edenler ezilecek ve ayaklar altına alınacaktır.

17 yıl boyunca beyni böyle yıkandı.

Larrite yardım edemedi ama kendini Rose ile karşılaştırdı.

Ian, Rose'un neye benzediğini bilmiyor gibi görünse de yardım edemedi ve bu yüzden Ian herhangi bir şey sorduğunda kimliğiyle ilgili herhangi bir şeyi açıklamamak için elinden geleni yaptı.

Karşılığında, Ian hakkında soru sormaktan kaçındı ve ona garip bir kadın gibi görünmesine neden oldu.

Ama durum bu değildi, aslında Ian'ı çok merak ediyordu.

".....Tamam. Sonra mutfağa geri döneceğim ve sen buraya oturabilirsin. "

Laritte elinde bir kase ile ayağa kalktı. Ian bir şey söyleyemeden ona geri döndü.

"Hey."

Şaşırtıcı bir şekilde Laritte'yi aradı.

Ama Laritte çoktan mutfağa girmişti.

Şaşırtıcı bir şekilde Laritte'yi aradı.

Ama Laritte çoktan mutfağa girmişti.

Ian'ın yüzü sertleşti. Yüzü kesinlikle ifadesizdi ama bir şekilde depresyondaymış gibi görünüyordu.

Acaba yanıldım mı?

Her neyse, planı başarırsa, gerçek Düşes olacaktı.

Planını ona bildirdikten sonra mutlu olacağını düşündü, ama durum böyle değildi.

"......"

Ian'ın bakışları Laritte'nin bir süre önce oturduğu sandalyeye sabitlenmişti.

***

Villada yapılacak çok şey vardı.

İşle meşgulken, tüm önemsiz düşünceler aklından çıktı.

Her şeyden önce, çatı sağlam bir şekilde inşa edilmiş ve yıkılmamış olmasına rağmen, çatıda çok fazla kar birikmemesini sağlamalıydı, yine de önlem alması gerekiyordu.

Ne de olsa villa eski ve uzun zamandır bakılmamıştı.

İkincisi, ön kapıya giden yol donmuştu, özellikle de yiyecek almak için depoya gittiğinde onu çok kaygan ve tehlikeli hale getiriyordu.

Üstelik yapılacak daha birçok şey var ama ...

Banyo için biraz su alacağım.

Sabah erkenden Larttie, kürkten yapılmış giysilere sarılarak villadan çıktı.

İki elini de kullanarak eski tahta kovayı kaldırdı. Kovanın altından damlayan su sesi duyulabiliyordu.

Bir dağa tırmanması ve suyun donmayacak kadar sert aktığı bir vadi araması gerekecekti.

Mesafe yakındı, ama kova küçük olduğu için, sırf banyo yapmaya yetecek kadar su toplamak için birkaç kez ileri geri gitmek zorunda kalacaktı.

Bunun yerine evin etrafındaki karı kullanabilirdi, ama içinde bir kirlilik karışımı vardı.

Ian onu takip etti.

"Bu sefer ben yapayım."

"Hasta birinin gitmesine izin vermiyorum..."

"Artık böyle şeyler yapabilirim."

Gerçekten Ian'ın sağlığı etkileyici bir şekilde iyileşmişti.

Vücudunun ısısı normale döndüğünde ateşi durdu ve yürümek gibi şeyler artık onun için pek sorun teşkil etmiyordu.

Ancak Laritte'nin görüşü Ian'ınkinden farklıydı.

Kova suyla o kadar ağır olurdu ki onu taşıyamayacağını düşündü.

"......"

Laritte, Ian'ın karın bölgesine sert bir şekilde baktı, ama daha bir şey söyleyemeden Ian konuştu.

"Bana böyle bakmanın bir anlamı yok."

Devam etse ve onu dinlendirmek için yarasını dürtse bile geri adım atmayacaktır çünkü artık onu kolayca durdurabilir ya da engelleyebilir.

".... Ama yakında soğuk olacak. Paçavraya çevirdiğin ceketi ben de attım. "

"Ben bir Kılıç Ustasıyım, bu yüzden önemli değil."

Ama elbette mükemmel bir vücuda sahip olmak ve soğuk hissetmek iki farklı şeydir. (Yani soğuk, kılıç ustası olsanız bile sizi etkiler)

"......"

Ancak Laritte bu gerçeği bilmiyordu.

Söyleyecek başka bir şeyi olmadığı için başını çevirdi, villadan çıktı ve kapıyı çarparak kapadı.

Ian vadinin nerede olduğunu bilmiyordu ve sanki onu takip edememek için hemen ayrılmak istiyor gibiydi.

"Huh? Bir dakika bekle...! "

Ian aceleyle peşinden koştu.

(Kıştı ama o sırada kar yağmıyordu. Verilen her nefes, gökyüzüne doğru uçan beyaz bir bulut üretti.)

Nefes nefese, eski kapı koluna uzanarak kapıyı açtı ve Laritte'yi aradı.

Onu bulduktan sonra alay etmekten başka bir şey yapamadı.

Larrite elbette koşmak için elinden gelenin en iyisini yapıyordu, ancak kar yolu kapladığı için 'koşmak' tam olarak mümkün değildi.

Attığı her adımda ayakları karın daha derinlerine gömüldü, dün gece onu izlerken ne kadar kar biriktiğini kolayca anlayabiliyordu.

Bu sayede hızı bir kaplumbağanınkine benziyordu.

Ian onu takip etti.

Koşmasa da, uzun bacaklarıyla Laritte'ye kolayca yetişebildi.

Ian farkına bile varmadan hafifçe güldü.

O kadar rahat bir şekilde yürüyordu ki Larrite'ın 5 adım gerisinde kaldığından emin oldu.

Karda yürümek benzersiz bir ses çıkarıyordu.

Böylece, Larrite kendi ayak izlerinin dışında Ian'ın ayak seslerini duyduğunda, ifadesi sertleşti.

Arkasına baktığında Ian'nın gözlerine baktı ve hızını arttırdı.

"Düşersen, incinirsin."

"Hava soğuk... bu yüzden... beni takip etme...!"

"Sana söyledim, üşümüyorum."

Vadiden akan suyun sesi daha da yükselmeye başladı.

Laritte su kaynağını ararken etrafa baktı.

Yüzü kırıştı ve durdu, Ian, bunu fark ederek gelip yanında durdu.

Kaşlarını çattığını görünce sordu.

"....... Kızgın değilsin, değil mi?" (Çn: yaa bu soru beni uwu yaptı. Kıskandım;(. )

"Neden olayım?"

Ian, onu bu şekilde sözünü kestiğinde ona söyleyecek hiçbir şeyi yoktu.

"Çünkü seni takip ettim ve şakalaşıyordum."

O kadar çekingen olamaz ve böyle bir şey söyleyemezdi. (Burada Ian'dan bahsediyor.)

Ian'ın ne yapacağını bilmeden orada durduğunu gören Larrite iç çekti.

".... Sadece kovayı asacağım."

Göldeki su temizdi, ancak yalnızca kayanın yakınından akan su içilebilecek kadar iyiydi.

O temiz suyu alabilmek için kepçeyi yakındaki bir dala asması gerekiyordu.

Aslında, bununla ilgili en zor şey, kova su dolu villaya geri dönmekti, yani buna kıyasla, bunu yapmak zor bir şey değildi.

Kovaya bakan Ian, kovayı ondan çalıp eve taşımak istedi.

Arkasına ve sonra suya bakarken, göze çarpan bir şey fark etti.

Laritte ayaklarını buz gibi suya koymuş ve ağaç dalına uzanmıştı.

Dalın güçlü ve sağlam olup olmadığını kontrol ettikten sonra kovayı astı ve ardından sert zemine atladı.

"Yapılması gereken tek şey, kovanın dolmasını beklemek ..."

Sıçrama! (Su sesi)

Suya giren bir şeyin sesi net bir şekilde çınlayarak Laritte'nin dikkatini çekti. Gözlerini sesin geldiği yere çevirirken, aklına bir düşünce geldi.

"Sakın bana göle düştüğünü söyleme?"

"Ona defalarca gelmemesini söyledim!"

Ama gözleri buluştuğunda, her iki elinde birer balıkla orada durduğunu fark etti.

"......"

"......"

Üzerlerinde uzun bir sessizlik oldu.

Yakaladığı balıklar sazan balığından daha küçük ama pomfret balığından daha büyüktü.

Laritte zar zor bir şey söyleyebildi.

"Sen..."

"......"

'Bir tür ayı olduğunu mu düşünüyordu?'

Teninin daha koyu bir ton olması, onu Larrite'nin yalnızca kitaplarda gördüğü kahverengi ayılara benzetmişti. Ağzından çıkmak üzere olan kelimeleri yutmak için elinden geleni yaptı.

Garip bir şekilde mırıldandı.

"Ah, sadece gözüme çarptı ve onları yakalamak istedim"

"Aferin ... Sanırım?"

"Neden soru işaretiyle bitti?"

Laritte başını eğdi ve balığa baktı, ona nasıl bakarsa baksın, balık serçe parmağından daha küçüktü.

'Bu kadar küçük balığı nasıl bulabildi? Kılıç ustası olduğu için mi?'

Ian onun iki minik balığı taşırken komik göründüğünü biliyordu.

Aslında ilk kez kendi çıplak ellerini kullanarak balık yakaladı.

Yine de.... Hem Larrite'nin hem de kendinin yiyebileceği bir şeyler sağlamak istiyordu.

Porsiyonlarını onunla paylaştığı için yeterince yemediğinden