Genjitsushugisha no Oukokukaizouki Cilt 1 Bölüm 3.1

Ulusal Zenginleştirme Arkı

Bölüm 3: Kralın Öğle Yemeği A

Bugünlerde, Souma'nın yetenekli insanlarla bir araya gelmesinden kaynaklanan büyük kargaşa yatışmıştı.

Hikayeye göre, 『Gecenin köründe, bir manken bebek etrafta dolaşıyordu』. Hikayede, manken kollarında ve bacaklarında eklemleri olan, yüzü olmayan ve bir giyim mağazasını süslemek için kullanılan bir tür bebekti, ancak bu manken iki elinde bir kılıç tutuyor ve her gece kendi başına canavar avlıyordu

Belli bir maceracının tanıklığı:
『Geçen gün bir tüccara eşlik etme görevi almıştım ve gece vakti otoyolda yürüyordum, ancak ne yazık ki bir Gel alt türü olan Zelrin[2] tarafından kuşatıldık. Bireysel olarak zayıf olsalar da çok sayıda olduklarında savaşmaları zordur, ancak aynı anda iki elinde kılıç tutan bir manken bebek kale yönünden sendeleyerek Zelrinlere saldırmaya başladı. Bu ürkütücü görüntüden korktuk ve olabildiğince hızlı kaçmaya başladık... Bu da neydi böyle? 』

Başka bir maceranın tanıklığı:
『Birkaç gün önceydi. Loncadan, kuzeyden sınırı geçen ve güneye doğru ilerleyen bir grup hobgoblinin önünü kesmem için bir talep aldım. Yürüyüş rotaları üzerindeki bir vadide onları pusuya düşürmek için pusuya yatmıştık ama bir türlü gelmediler. Sabırsızlanarak bir arama yaptık, ancak hobgoblinlerin hepsi katledilmişti ve cesetlerinin ortasında hala bir manken bebek duruyordu. Bunun yeni bir Canavar takviyesi olduğunu düşünen kılıç ustası yoldaşım ona kesik atmaya başladı, ancak bebeğin iki kılıç stiliyle geri püskürtüldü. Büyücü yoldaşım ona ateşle saldırmaya başladı ama o bir kartal gibi çevikti ve inanılmaz bir hızla oradan kaçtı. Bu.... belki de İblis Lordu tarafından yapılmış bir tür yeni insansız silahtı, öyle değil mi?

Hayaletin görüldüğü pek çok yer vardı, bu yüzden bir hayalet hikayesi olarak adlandırılsa da neredeyse kesinlikle "vardı". Bununla birlikte, maceracı loncası varlığını fark etmeye başladığında ve resmi olarak bu mankeni yakalamak için bir boyun eğdirme görevi verdiğinde, ortaya çıkmasıyla ilgili raporlar aniden durdu.
Bugün insanlar bu söylentinin birileri tarafından kasıtlı olarak yapılmış bir şaka olup olmadığını merak ediyor.

「...... ve etrafta dolaşan söylentinin hikayesi buydu.」(Liecia)
「Eh... Öyle mi... 」(Souma)

Yatağın üzerinde oturan Liecia[3], ben kanepeye yaslanmışken bana bir hikâye anlatıyordu. Elimi durdurmadan cevap verdim ve ardından "İğne" diye devam ettim. Yüzü biraz asıldı.

"Ne oldu? Böyle bir hikayeyle ilgilenmiyor musun?

「Bir kral olarak, kalenin arazisindeki olası bir sorunu çözmenin önemli olduğunu düşünüyorum."(Liecia)

「......Bunu nereden biliyorsun? 」(Liecia)
「Hmm, Şey.... Biliyorsun...」(Souma)

"Pamuk" doldurmaya devam ederken belirsiz bir cevap verdim. Nihayet arkasını da diktikten sonra tamamlanmış olacak.

「....Bu bana hatırlattı. Bunca zamandır ne yapıyordun? 」(Liecia)

"O zaman neden bilerek benim odamda iğne işi yapıyorsun?!」(Liecia)
"Başka yolu yok, değil mi? Odam daha çok bir ofis gibi olduğu için...」(Souma)

Çoklu Eşzamanlı Paralel Düşünme』[4] ve『Telekinezi』[5] (『Zayıf Telekinezi[6]』'nin beceri geliştirilmiş versiyonu, artık benimle aynı ağırlıkta olan nesneleri manipüle edebiliyordum, ancak sadece inorganik şeyler üzerinde, canlı organizmalar üzerinde değil) sayesinde, artık orijinal bedenim mola verirken kalemin çalışmaya devam etmesini sağlayabiliyordum. Ancak odam her zamanki gibi hâlâ bir ofis olarak düzenlenmişti. Tahmin edilebileceği gibi, devlet memurlarının sürekli girip çıktığı bir yer, birinin dinlenebileceği bir yer değildi.

"Dahası......(Souma)

「......Karanlık ElfAisha yüzünden kalbimin dinlenmeye vakti yok.」(Souma)
"Size sempati duyabilirim....」(Liecia)

Bugünlerde, Aisha[7] yanımdan hiç ayrılmadı.
Kara Elflerin gurur duydukları bir yasaları vardı; buna göre bağlılık yemini ettikleri kişiyi hayatları sona erene kadar korur ve onun yanında kalırlardı. Bu yüzden Aisha'yı Muhafızım olarak kabul ettim. Şimdi ne zaman çalışsam, ne zaman yemek yesem, ne zaman uyusam, hatta ne zaman banyo ve tuvalete girsem hep yanımda demeye çalıştı. Henüz resmi olarak istihdam edilmemiş bir kişinin Kral'ın yanında durması bir sorun olsa da, hem güzel hem de son derece sadık olduğu için, Ludwin[8] yönetimindeki İmparatorluk Muhafızları onun davranışına zımnen onay vermişti. Bugünlerde Sağ Kolum Hakuya[9] olarak öne çıkan kişi bile şöyle diyordu:

『Prenses Liecia, Aisha-dono[10] ya da Juna-dono[11] ile olması fark etmez, lütfen hemen çocuk yapın. Eğer çocuk sahibi olursanız, onların doğumları bile kullanabileceğimiz diplomatik bir kart haline gelebilir』(Hakuya)

Bunu sakin bir sesle söyledi. Benim önceki dünyamın tarihinde bile diplomatik evlilikler 『Güneşin Hiç Batmadığı İmparatorluk』[12] veya Habsburg Hanedanlığı ya da 『Avusturya-Macaristan İkili İmparatorluğu』'nu doğurmuştu. Ancak, günümüzde Japonlar için (Harem Romantizminden hoşlansalar bile), evin iyiliği için çocuk üretmek gibi bir kavram modası geçmiş bir kavramdı ve bundan kaçındılar[13].
Rishia küçümseyen gözlerle bana baktı.

"「Sosyal statüsü yüksek insanlar güzel kadınlar için bir mıknatıs, değil mi?

"Tomoe ailemle birlikte. Annem[15] ona gerçekten bayılıyor." (Liecia)

Tomoe-chan birkaç gün önce Liecia'nın üvey kardeşi olduğundan beri bu kalede yaşıyordu. Tabii ki söz verildiği gibi ailesi ve küçük kardeşiyle birlikte. Bu arada, Tomoe-chan'ın annesi, kadınların sosyal gelişimini teşvik etmek amacıyla yeni açılan deneysel 『Kalenin Gündüz Bakım Kreşi'nde』 gündüz bakım görevlisi oldu. Islak Hemşirelerin bebeklere bakma görevinin yanı sıra diğer insanların çocuklarına bakma göreviyle de karıştı. Mevcut toplumda doğum izni kavramı olmadığından[16], şato hizmetçilerinin çocukları varsa emekli olmaları gerekirdi. Kral tarafından 'dokunulmadıkları' sürece, hizmetçilerin çoğu hayatlarını evlenmeden sürdürecektir. Ancak bu kreş sayesinde genç hizmetçiler evlilik için eş bulma konusunda gönül rahatlığı yaşayabiliyordu, bu nedenle bu kurum çok popüler hale gelmişti.
Konuşmalar başka yönlere saptı. Ama temelde, Tomoe-chan'ın kalede iki annesi vardı. İlk başta kafaları oldukça karışıktı ama bugünlerde ikisi de onu kızları olarak el üstünde tutuyordu. Liecia ayağa kalktı ve elini oturduğum kanepenin arkasına koyarak arkadan elime bir göz attı.

"Boş zamanın olduğunu söylesen bile...... bu zamanı dikiş dikerek geçiriyorsun. Bu bir peluş bebek olabilir mi? 」(Liecia)
「Ah bu mu? Papapapan ♪ 『Mushashi Boy-kun』♪」[17](Souma)

Sırtını dikmeyi bitirmiştim, bu yüzden bebeği elime aldım ve aletlerini çıkaran bir robot kediye benzer bir şekilde sundum."[18]

"Musashi Boy? 」(Liecia)
"Evet. Benim dünyamda... Nadir bir hayvan olarak kabul edilebilir mi? 」(Souma)

『Mushashi Boy-kun』 yaşadığım kasabanın maskot karakteri[19]; Musashi'nin takipçisi Keşiş Benkei'nin[20] deforme olmuş[21] iki başlı sevimli bir suretiydi.[22]Başı beyaz bir kukuleta ile kaplıydı ve omzuna beline kadar uzanan bir Juzu[23] takıyordu. Benkei'nin gerçekten ağırbaşlı bir figürüydü. Bununla birlikte, cesur kalın kaşlarının altından bakan meşe palamudu benzeri sevimli gözler, sahip olduğu tüm heybeti tamamen siliyordu. Vatandaşların kalbini çalan bu Gap[24] yüzünden beklenmedik bir şekilde popüler oldu. Bu arada, yaşadığım şehrin Musashi'nin Keşişi Benkei ile "hiçbir ilişkisi yok"; Benkei'yi seçmelerinin nedeni Saitama vilayetinin eskiden 『Musashi'nin Ülkesi』[25] olarak anılmasıydı.

O zaman 「Miyamoto Musashi[26] veya Musashimaru[27] da kabul edilebilir değil mi? 」 veya 「Musashi Ülkesi olarak paketlerseniz enireSaitama'yı tanıtmak ister misiniz? 」 gibi kaba düşüncelerim vardı. Ama sadece bir maskot karakter olduğu için; gerçekten rahatlamalıyım. Her neyse, 40 cm boyundaki Musashi Boy-kun bebeğini çoktan dikmiştim.

「Kuh... Bu beklenmedik bir şekilde kızamayacağım kadar sevimli.」(Liecia)

「Ama neden böyle bir şey? 」(Liecia)
"Benim yeteneğim gerçekten çok yönlüdür. Bak. 」(Souma)

Önümüzdeki Musashi Boy-kun kendi kendine hareket etmeye başladı. Ardından kısa kolları ve bacaklarıyla ustaca break dans yapmaya başladı. Ardından, başı yerdeyken, kısa bacaklarının her ikisi de yayıldı ve Spinning Back Kick[28] gibi dönmeye başladı. Gerçekten ustaca yapılmıştı ama aynı zamanda inanılmaz derecede gerçeküstüydü.
Liecia gözlerini kocaman açtı ve şaşkın şaşkın baktı.

「Noooiyaaa...... Bu da ne⁉」(Liecia)

"Sokak sanatçısı mı olmak istiyorsun? 」(Liecia)

"Aptalca şeyler söyleme. Yarı yolda bırakırsan seni affetmem! 」(Liecia)
「... Anlıyorum. Bunu bir kenara bırakalım. 」(Souma)

Musashi Boy-kun'a iki bıçak uzattım. O zaman Musashi Boy-kun, sadece dışı sıradan keçe kumaştan ve içi bir parça pamuktan yapılmış olan bu bıçakları bir yetişkinin savaş bıçaklarını tuttuğu gibi tutabildi. Musashi Boy-kun daha sonra iki bıçağı Musashi Miyamoto gibi salladı.
Liecia buna hayran kaldı.

"Olamaz... Bu bir bebek değil mi? 」(Liecia)

"Bebek ve canavarlar, durun bir dakika. Söylenen manken Souma'nın eyleminin bir sonucu olabilir mi⁉」(Liecia)
「Ah. Sadece kalenin içinde farklı bir bebek deniyordum.

Ama bunun bir söylentiye dönüşeceğini hiç düşünmemiştim. Dikkat çekmemek için kasıtlı olarak geceleri canavar avlıyor olsam da, sanırım bu yüzden istenmeyen bir hayalet hikayesi haline gelmişti.

"Ancak canavarlarla sık sık savaştığım için bir şey keşfettim: Sadece deneyim puanları alarak bebeğin hareketleri gelişti. Oyuncak bebek Orta Seviye Çift Kılıç Becerisini 【Yüksek Hızlı Dönerek Kesme】[29]」 bile kullanabiliyor. (Souma)

Ben bunu söyler söylemez, Musashi Boy-Kun elindeki iki bıçağı da açtı ve ardından 『Gyuiin』 ses efektleriyle yüksek hızda dönmeye başladı. Dev bir topaç gibi görünüyordu, ancak ona yandan yaklaşan herhangi bir şey kesinlikle ikiye bölünecekti.

「Belki de oyuncak bebeğin deneyim puanları gerçek bedene geri veriliyordur?" (Liecia)

"Bu olmadı mı? 」(Liecia)

"O zaman onu biraz eğitmeye ne dersin? 」(Liecia)

「Bir Kahraman böyle dövüşmemeli, değil mi?[30] 」(Liecia)

Liecia bana şaşkınlıkla anlattı. Söylediğim için üzgünüm ama onun fikrini reddedemem.
Eski dünyamın fantezi türünde "işimin" 『Kuklacı』, 『Bebek Kullanıcısı』 veya 『Bebek Büyücüsü』[31] olarak adlandırılabileceğini düşünüyorum. Bu iş türlerinin ana özü 『Orta Menzilli Destek Türü』 idi. Daha çok 『Yakın ve Orta Menzilli Saldırgan Tipi』 izlenimi veren bir Kahramandan çok farklıydı. Öyle görünüyor ki bu ülkede Kahramanın 『Reform Çağına Önderlik Eden Biri』gibi bir anlamı vardı.

「Seni görünce, kalbimdeki Kahraman imajı tamamen paramparça oldu.」(Liecia)
"Merak etme. Ben de aynı şeyi hissediyorum. 」(Souma)

Sadece bir ay boyunca ülkenin iç işlerini yönetmekle kalmadım, aynı zamanda önümüzdeki birkaç ay için de iç işleri yönetmekten başka bir planım yok. Bana gerçekten "Kahraman" denilebilir mi? Hayır, ben "Bir "im *ironi*.
Aniden kapının dışından bir ses geldi.

"Evet, içeri gel." (Liecia)
"Lütfen beni affedin 「(Serina)

Başını eğerek bunu söyleyen kişi Liecia'nın oda hizmetçisi Serina-san'dı.[33] Liecia'dan üç yaş büyüktü ve entelektüel açıdan güzel bir kadın olarak görünüşüne gerçekten uyan gözlükler takıyordu. Bu onu gerçekten tanıdığım anlamına gelmiyor ama Liecia'nın hikayesinden onun Liecia'nın ablası olarak gördüğü bir kadın olduğunu biliyorum.
Serina yüzüme baktı ve sonra kibarca beni selamladı.

"Majesteleri, Hakuya-sama size bir mesaj iletmemi istedi: 『Poncho-sama herkesi toplamaya başladı.』」(Serina)
"Sonunda geldi! Bunu uzun zamandır bekliyordum!」(Souma)

Hemen ayağa kalktım ve Liecia'nın elini tuttum.

"Hadi gidelim, Liecia!
「Eh? Be-? Ne-!?」(Liecia)

Serina-san selam verip bizi uğurlarken odadan rüzgar gibi hızlıca çıktık.

Yolda Aisha'yı aldık ve daha sonra birkaç kişinin toplanmış olduğu konferans odasına gittik.
Odanın ortasındaki yuvarlak masada Hakuya (Marcus'un[34] yerine Başbakan olan), Tomoe-chan, Juna-san ve son olarak da Poncho Ishizuka[35] oturuyordu. Ludwin ve Marcus başka bir işle meşgul oldukları için hemen gelemediler, dolayısıyla burada toplananların hepsi daha önce keşfettiğim yetenekli insanlardı.

"Majesteleri. 」(Hakuya)
"Lütfen oturun. Buraya kendi isteğimle geldim!」(Souma)

Herkesin ayağa kalkmaya çalıştığını görünce, Liecia ve ben yerimize oturmadan önce onları durdurmak için elimi kaldırdım. Yerime oturduğumda nedense sadece Aisha hemen yanımda durdu. Açıkçası bu durum beni rahatsız ediyordu ama ona bir şey yapamıyordum çünkü oturmasını emrettiğimde bu emrimi kesinlikle görmezden geldi. Ben bir yönetici değil miydim? ...Neyse, bu konuyu şimdilik bir kenara bırakalım.

"Buraya gelme çabalarınız için herkese içten teşekkürlerimi sunuyorum." (Souma)

"Majesteleri, başınızı bu kadar kolay eğmemenizi dilerim." (Hakuya)

Telaşlı Panço'nun yanında duran Hakuya kaşlarını çatmaya başladı.

"「Eğer Majesteleri gibi diğerlerinin üzerinde duran biri kendini küçük düşürmeye başlarsa, bu diğerlerinin Majestelerini aşağılamasına neden olabilir.

"Bu sözlerin bize yakışmadığını düşünüyorum Majesteleri." (Juna)

Juna-san usulca eğildi. Juna-san'ın davranışları gerçekten mükemmeldi.
Aksine, Tomoe-chan dişlerini gıcırdatmaya başladığı noktaya kadar çok gergindi.

"Ben de kralın arkadaşı mıyım?" (Tomoe)

「Ah, bu doğru.」(Tomoe)

"Hiç adil değil! O zaman bana da 『abla』 de!」(Liecia)

"「EVET！！」(Souma)(Liecia)

Tomoe-chan'ın sevimli davranışına bakarak, ben ve Leichia kendiliğinden bir Cesaret Pozu verdik[38].

Başımıza hemen bir harisen çarptı. Bunu yapan Hakuya'ydı.

"İkiniz de lütfen bu aptalca şeyi yapmayı bırakın, çünkü görüşmeler bu şekilde devam edemez." (Hakuya)
"Özür dileriz(;_;)」(Souma)(Liecia)

Ciddi bir özür diledik. Bu arada, o harisen Hakuya'ya başbakanlık görevini üstlendiğinde verdiğim bir şeydi. "Davranışlarım tahammül edilemez hale geldiğinde, bununla kafama vurmaktan çekinme『. Öyle ya da böyle, resmi Hakuya'nın niyeti kısa bir şakayla sakinleşmekti ama (Marcus'a göre) tüm Elfrieden tarihinde eşi benzeri olmayan bir dehadan beklendiği gibi, hariseni muhteşem bir şekilde kullandı.

"「...Kralın kafasına böylesine asil bir şekilde vuran bir hizmetkar olmak nasıl bir duygu?
"Kalbim bundan acı duyuyor, ancak bu aynı zamanda "Kral'ın Kararı "dır 」(Hakuya)

Hakuya kayıtsızca cevap verdi. Onun dürüst yönünü görebildiğim için çok mutluyum, aksi takdirde katı bir denetçiye dönüşseydi pişman olurdum... Bu konuda endişeliydim.

"Bu konuları bir kenara bırakalım, Majesteleri. Bu toplantının amacı konusunda herkesi aydınlatmak ister misiniz?" (Hakuya)

「Evet!」 ( Poncho)

Belki de aniden çağrıldığı için, tombul Panço ayağa kalktığında sandalyesini devirdi. Yuvarlak vücudu her zamanki gibiydi ama birkaç gün önce seyircilerin karşısındaki halinden farklı görünüyordu; vücudu tamamen bronzlaşmıştı. Bunun bir nedeni vardı: son zamanlarda kelimenin tam anlamıyla tüm dünyayı uçarak dolaşmıştı.

"Senden daha önce talep ettiğim şeyi hazırladın mı?

「...Ne demek istiyorsun? 」(Liecia)

Liecia şaşkın görünüyordu.

""Hava Kuvvetleri 1 "i ulaşım için ona ödünç verdim."(Souma)

"Kraliyet Ailesi'nin uçan ejderhası var, değil mi? Ona ödünç verdim. 」(Souma)

Bu, kralın yurtdışına seyahat ederken kullandığı Kraliyet uçan ejderhasıydı. Ordunun yasakları nedeniyle başka uçan ejderha yoktu, sadece bir tane vardı. Poncho'nun işi için hızlı ulaşım gerekli olduğundan, ona ödünç verdim. Kraliyet Ailesi'nin özel uçan ejderhasının sıradan birine ödünç verilmesi konusunda itirazlar vardı. Ancak Üç Lord'dan biri olan Castor Balgas[42] tarafından yönetilen Hava Kuvvetleri'ne ait uçan ejderhalardan biriyle ikame edilemeyeceği için bu kararı kabul etmek zorunda kaldılar. Artık ödünç vermeme ve talebime karşı çıkmak boşuna olacak. Gerçekten... Yoluma çıkıyorlar.

"Yok edilmeleri harika olurdu. Üç Lord'un bölgesi yani. 」(Souma)

「Bunu ciddi olarak düşünsem bile mi? 」(Souma)

Liecia yüz ifademi görünce bir nefes verdi. Şu anda nasıl bir yüz ifadesi takındığımı merak ediyordum. Poncho ve Tomoe-chan bile bu durumdan korktular. Belki de bu konu hakkında konuşmak için doğru zaman değildir.

"Peki o zaman, Poncho, lütfen bize ne topladığını gösterebilir misin?
"Evet! Bunlar Majestelerinin istediği şeyler 『Bu Ülkenin Mutfağında Kullanılmayan Malzemeler』!」( Poncho)

Poncho bunu büyük bir aceleyle büyük çantayı çıkarırken söyledi. Evet, Poncho'nun gıda konusundaki engin bilgisinden yararlandım ve onu gıda maddesi araması için görevlendirdim.
Çantayı gören Liecia şaşkınlıkla gözlerini kocaman açtı.

"Bu Kraliyet Ailesi'nin değerli eşyası değil mi『Kahraman'ın Sahip Olduğu Çanta』?!」(Liecia)

「Bu yüzden..... Her neyse!」(Liecia)

Süt döküldüğüne göre, Liecia pes etti ve omuzlarını düşürdü.

"Peki bunlar ne? Bu ülkenin mutfağında kullanılmayan malzemeler mi? 」(Liecia)
「Daha doğrusu, bunlar 『Sadece başka bir ülkede veya ülkemizdeki bir yörede yenen ve bu ülkede özellikle popüler bir mutfak olmayan yiyeceklerdir』」(Souma)

Farklı yerlerin farklı ürünleri vardır, dolayısıyla farklı insanların da farklı damak tatları vardır.
Bir yerde yenmeyip çöpe atılan bir şey başka bir yerde lezzet olarak kabul edilebilir. Bu benim sıkça duyduğum bir hikaye. Japonya'da bile bizi şaşırtan bazı yöreler var. Böyle bir şey yenebilir mi?!」: Televizyondaki Ken*n Show bana bunu öğretmişti.

「Şu anda ülkemiz pamuk, çay ve tütün gibi nakit mahsullerin ekiminden gıda mahsullerinin ekimine geçiyor. Ancak sadece sonbaharda sonuç alabileceğiz. Şu anda vatandaşların açlıktan ölmemesini garanti altına almak için acil etkili bir tedbire ihtiyacımız var." (Souma)

Gıda sorununu temelden çözmek için uzun vadeli ciddi bir reform gerekliydi. Ancak bu arada açlık çeken insanlar olabilirdi ve bu durum çok uzun sürerse açlıktan ölme tehlikesiyle karşı karşıya kalabilirlerdi. Dahası, ilk yok olacak olanlar yaşam gücü yetersiz olanlar olacaktı. Yani, büyük miktarda beslenmeye ihtiyaç duyan bebekler. Çocuklar bir ulusun hazinesidir. Kendi çocuklarını koruyamayan bir ülkenin geleceği de olmaz. Ancak, Elfieden'deki bebeklere besin ulaştırsak bile, ülkenin yardımlarının ulaşamayacağı bir kısım topraklar olacaktır. Bu nedenle uzun vadeli planımızı uygularken, kısa vadeli acil etkili bir tedbire de ihtiyacımız var.

"Bunlar genellikle yenmeyen malzemeler mi? 」(Liecia)

「Uygun bir şey gerçekten var mı? 」(Liecia)

"Hareket mi? Nereye? 」(Liecia)

Kafası karışmış Liecia'ya gülümsedim ve şöyle dedim.

"「Yiyecekleri kullanıp kullanamayacağımızı incelememiz gerekecek, bu yüzden gitmemiz gereken yer elbette yemek odası olacak, değil mi?