Hey hey, n’oluyo anlamıyorum… Ama bu kızı öylece arkada bırakıp helikoptere kendim gidemem. Ve zaten Monokumalar tüm semtte kol geziyor, o yüzden asla kendi başıma dönemem. O yüzden okul kızı ağlamayı bırakana kadar duruşumu bozmadan dimdik durdum, bekledim.
Yaklaşık 10 dakika sonra nihayet sakinleşti, sesli sesli burnunu çekip nefes verdi.
"Ooofff… Üzgünüm, iyiyim şimdiiii…"
…Demin aklından neler geçti onun?
Böyle bir şey sormak istemiyordum diyemem ancak bu da beni başka bir mayın tarlasına atar diye düşündüm. İçimdeki isteği iyice bastırdım. "Düşünüyorum da hala kendini tanıttığını duymadım. Kimsin sen ve nereden geliyorsun? Gerçi beni Monokuma’dan kurtardığına göre muhtemelen kötü biri olamazsın."
Sanki az öncesine kadar hüngür hüngür ağlamıyormuş gibi, okul kızı duygusuz bir ifadeyle cevap verdi. "Ben Nakajima Kanon. Nakajima 'sıcakkanlı ada’ gibi okunuyor, Kanon ise 'çiçeklerin sesi’ gibi (japon harfleriyle okunuşu). Sıradan bir beyzbol kulubü jemaneriyim sadece." (kanon kelimeleri bu şekilde değiştirip okumayı çok seviyor nedense, yani hikaye boyu tekrarlayan bir durum olacak bu.)
"…Jemaner? O ne, ülke ismi falan mı?"
"Hayır hayır hayır, nereden bakarsan bak 'menajer’ olduğunu anlaman gerekmez mi? Düz mantık değil mi bu?"
"Benim bildiğim bir mantık değil demek ki…"
Hayır, daha önemlisi–
"Takım menajeri mi? Böyle huzurlu bir iş tanımına sahip olan bir liseli kız böyle bir yerde ne yapıyor?"
"Neden mi buradayım…? Benim de bilmek istediğim bu…" Kanon-cchi derin bir iç çekti ve açıkça absürt olan hikayesini anlatmaya başladı. (-cchi eki çok kullanılmayan ancak yasuhiro'nun söylemeyi çok sevdiği bir isim eki. anlamı -chan benzeri şirin, ayrıca saygı da içeriyor.)
Yarım yıl boyunca Kanon-cchi, bölgedeki bir apartmanda esir tutulmuştu ancak bugün öğleden sonra; biri koridordan kapıyı kırarak açmış, o da tutsaklığının nihayet sona ereceğini düşünmüştü, ama kapıyı kıran aslında Monokuma idi. Ve birden ona saldırmak için atılmıştı.
Monokuma saldırısı ile tesadüfen aynı zamanda apartmana giriş yapan Gelecek Vakfı, Monokumaları etkisiz hale getirdi. Kanon, Gelecek Vakfı ile beraber Towa şehrinden kaçmak için bir plan kurdu ancak bir Monokuma akını daha oldu ve Gelecek Vakfı üyeleri etrafa dağıldı.
Monokumalar ile çocuklar tarafından etrafı sarıldı ve tekrar kaçırıldı, Monokumalarla kovalamaca oynaması gereken bir teste zorla tabi tutuldu, ona anlayamadığı bir sebeple bir bileklik takıldı ve sonra şehre geri bırakıldı. Sanki çocuklar şehri sadece kendileri için bir cennet yapmak için Monokumaları terör saldırılarında kullanıyordu.
Ve böylece, şimdi–
Ve sanırım olanlar bunlardı. Yarım yıl esir tutulduğuna göre Kanon-cchi, Karşılıklı Cinayet Okul Hayatına zorla katılan kişilerden birinin yakını olabilirdi- başka bir deyişle belki de kurtarılanlardan biri olabilirdi, öyle değilse başka hiçbir fikrim yoktu. Çocuk teröristler ve devrimle ilgili tüm bu saçmalıklar bir tür kurgu veya şaka olmalıydı.
"…Şaka yapıyorsun, değil mi?"
"Şaka yapıyor gibi mi görünüyorum?" Kanon-cchi beni sabit gözlerle izledi. Kanon-cchi modern gyarulardan çok demode olanlarına benziyordu ve oynak bir yüz ifadesi vardı nasıl oluyorsa… Ancak gözlerinde hiçbir şaka ifadesi göremedim.
"…Öyleyse, peki ya bu hack silahı?"
"Hee, onu öldürülen Gelecek Vakfı adamlarının birinden ödünç aldım."
–Öldürülen mi?
"…Hadi ama, şu an cidden beni oyalıyorsun, değil mi?"
"Dediğim gibi, şaka yapmıyorum. Söyledim ya, tüm Gelecek Vakfı adamları Monokuma saldırısında kayboldu."
"Öldürülmeleri hakkında hiçbir şey söylemedin!"
"Patavatsız olmamak için detayları dahil etmedim elbette!"
"…"
Apartmana giren Gelecek Vakfı derken büyük ihtimal Togami-cchi ve ana ekipteki diğer kişileri kastediyor… Acaba Togami-cchi güvende mi?
"Bundan bahsetmişken, sen de Gelecek Vakfı'ndan değil miydin Hagakure? Neden apartmana diğerleriyle beraber gelmedin?"
Haah, Ben– biz yedek ekibiz."
"Yedek ekip mi?"
"Ana ekibe bir şey olma ihtimaline karşı bizim ekibimiz oluşturuldu, o yüzden bonus gibi bir şeyiz. Bu görevin asıl olayı apartmanların birinden gelen yardım çağrısını yanıtlamak tarzı küçük bir şeydi, yani biz yedek ekip tamamen gardımızı düşürdük- ama görünüşe göre anlatıldığı gibi huzurlu bir hikaye değilmiş…"
Bu olaylar… Trajedi ile ilgili olabilir mi?
Ama Trajedi tamamen bitmedi mi? Sahiden, ne dönüyor burada… Kanon-cchi'ye sorsam bile, açıkça bilmediğini söylerdi sadece. Ahh, eve gitmek istiyorum. Hiçbir şey bilmiyormuş gibi yapmak ve gidip OOPArt'larımı düzenlemek istiyorum… Ama bunu söylemenin zamanı değil! [OPPArt (out of place artifact): alışılmadık bir bağlamda bulunan ve bu yüzden tarihi açıdan ilgi çeken eserler. yasuhiro'da bunlardan çok var.]
"Her neyse, hadi helikopterin iniş yaptığı binaya geri dönelim."
Bu liseli kız tarafından isteğim dışında kurtarılmış bulundum… ama ben Hagakure Yasuhiro'yum, Gelecek Vakfı'nın 14. Bölüğü ile birlikteyim. Her hikayede bulunan "comic relief" karakter olamam sürekli! (comic relief karakter: dramatik bir hikaye içinde yer alan mizahi karakter. kaynak tureng sözlük) . . . devam edecek... desteklerinizi eksik etmeyin! : )
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
